تسنیم نوشت: مسکن مهریهای سرپل ذهابی کرمانشاه از وعدههای پوشالی مسئولان دولتی بر تحویل واحدها خسته و ساکنان مستقر در کانکسها نیز در وضعیت نامساعدی به سر می برند.
آبان ماه سال 1396 زلزله 7 ریشتری مردم شهرستان سرپل ذهاب استان کرمانشاه را غافلگیر و بسیاری از مردم را داغدار و خیلیها را بی خانمان کرد. در این حادثه دلخراش ساکنان مسکن مهر 576 واحدی شهید شیرودی از این زلزله بی نصیب نماندند و به طوری که سه بلوک از آن تخریب و مابقی آسیب جدی دیدند.
واحدهای مسکونی که تنها پنج سال از تحویل گرفتن آن از یک شرکت تعاونی غیربومی به خانوادههای مسکن مهری میگذشت که این تخریب و عدم رعایت قوانین ساخت و ساز جای سئوال برای وزارت راه و شهرسازی پیش آمد و مسئول آن را بازخواست کرد تا بار دیگر به ساخت سه بلوک تخریبی و بازسازی دیگر بلوک های آسیبدیده بپردازد.
اما با گذشت قریب به دو سال و با وجود وعده یک ساله از سوی پیمانکار بر تکمیل پروژه و تحویل دادن آن به خانوادههای آسیبدیده متاسفانه نه تنها سه بلوک احداث نشده بلکه اجرای نوسازی و بهسازی سایر بلوکها به اتمام نرسیده است.
پیشرفت 30 درصدی واحدهای تخریبی مسکن مهر پس از گذشت 2 سال
کیومرث کاظمی یکی از ساکنان مسکن مهر که واحدش کامل تخریب شده، اظهار داشت: دو تا زمستان را پشت سر گذاشتیم اکنون ساخت بلوک ما به مرحله ساخت پارکینگ رسیده است.
وی افزود: به هر یک از ما وعده تکمیل و ساخت یک ساله را پیمانکار این منطقه داده است در حالی که آن واحدهای در حال نوسازی به اتمام نرسیده است؛ کار خیلی کند پیش می رود.
این فرد اضافه کرد: حدود دو سال است که به همراه همسر و فرزندم کنار خانواده همسرم در روستا زندگی میکنم در حالی که شغلم در شهر است و هر روز باید رفت و آمد کنم.
همایون غلامی از دیگر ساکنان مسکن مهر در این گفت و گو با بیان اینکه در آغازین زلزله بسیاری از مسئولان اعم از رئیسجمهور، معاونانش و وزارتخانههای متعدد به دیدار خانوادههای آسیبدیده آمدند، بیان کرد: در این بازدیدها بسیاری وعده دادند که همه شان سر جایش ماندند و برای برخی شانتاژهای تبلیغاتی شد.
وی با تاکید بر اینکه به دلیل بیمه بودن هر یک از واحدها حدود 36 میلیون تومان حق بیمه به 576 واحد تعلق گرفت، اظهار داشت: علاوه بر آن حدود 13 میلیون تومان به این واحدها اختصاص یافته و با قرارداد این پیمانکار قول تحویل یک ساله تمام واحدها را به صاحب خانهها را دادند اما پس از گذشت نزدیک به دو سال با مشاهده واحدها میبینید که از سه بلوک تخریبی دو بلوک به طبقه دوم و یک بلوک فقط مرحله ساخت پارکینگ را انجام دادند.
غلامی تصریح کرد: در اجرای تعمیر این واحدها نیز بغیر از دو بلوک ابتدای ورودی مسکن مهر هنوز تکمیل نشده است و کار به کندی پیش می رود.
نارضایتی مسکن مهریهای در کانکس ها و وضعیت نامساعد آنها
ساکنان مسکن مهر واقعه زلزله 96 در منطقهای به نام فولادی سرپل ذهاب با کانکسهای اهدایی و خریداری شده استقرار یافتند.کانکسهایی که ساکنان آن در وضعیت نامناسبی به سر می برند. به طوری که این وضعیت سبب نارضایتی بسیاری از شهروندان سرپل ذهابی شده است.
خانمی که با مشاهده حضورمان در منطقه فولادی به سمت ما آمد و در گفتوگو با خبرنگار اعزامی ما گفت: بعد از چند سال جان و دل خوردن صاحب خانه شدیم که یک شب با آمدن زلزله باز بی خانه شدیم.
وی با اعلام اینکه بعد از زلزله مسئولی برای بازدید به منطقه ما نیامد تا ببیند ما در چه وضعیتی به سر می بریم، افزود: پس از واقعه فقط چند باری دکتر روان شناس و اعصاب و روان فرستادند که واقعاً به چه دردمان میخورد در حالی که اکنون با گذشت دو سال زندگی در این کانکس ها دچار بیماری اعصاب شدیم.
این مادر آسیبدیده زلزله عنوان کرد: اکنون با سه فرزند بزرگ در یک کانکس مستقر شدم با یک توالت حلبی یا آهنی برای چند خانوار و یک شیر آب با شیلنگی بلند برای حداقل 20 خانواده وضعیت بنده مسکن مهری است بعد می آیند تبلیغ میکنند که به مسکن مهریها خیلی می رسند.
وی با اشاره به وعدههای متعدد بر تحویل واحدها به خانوادهها گفت: یک بار گفتم اردیبهشت امسال، بعد گفتند یک ماه دیگر و الان می گویند 15 شهریور تحویل می دهیم که البته بعید می دانیم حرف شان عملی شود.
این خانم مصیبت دیده خاطرنشان کرد: اساسی ترین مشکل بعد از تحویل دادن این واحدها بر تامین پکیج است زیرا گفتند به ما نمی دهند با وجود اینکه قبل هر یک از این واحدها دارای پکیج بوده و بعد از زلزله اکثراً دزدیدند؛ با وجود این وضعیت خانوادهها و گرانی جامعه چگونه به خرید کولر و پکیج بپردازیم.
سرپل ذهاب با جمعیت 50 هزار نفری حدود 80 درصد از جمعیت آن از خسارت شدید و جدی زلزله 96 برخوردار شدند و با وجود آن تبلیغات وسیع مسئولان بر کمک رسانی و رسیدگی به معیشت مردم و وعدههای سلبریتیها بر هم دردی و همراهی آنها با مشاهده گوشه گوشه از شهر همچنان آثار تخریبی ساختمانها و استقرار کانکسها و چادرهای برزنتی آن هم در فصل تابستان با دمای بالای 40 درجه این شهر مشاهده می شود و بچههای آن به جای حضور در کلاسهای اوقات فراغت، کنار کانکسها به حالت افسرده و غمگین روزگار را سپری میکنند.