پروژه نفوذ پدیده جدیدی نیست. روشی است که همواره مورد استفاده دولت های متخاصم بوده است. چه نفوذی هایی نظیر کلاهی (قاتل ۷۲ تن در حزب جمهوری اسلامی) چه کشمیری (قاتل شهید رجایی و باهنر) که هر دو از عناصر گروهک تروریستی منافقین بودند.
قطعا روشهای نفوذ از آن سال ها تا امروز بروز‌رسانی شده و شکل جدیدی به خود گرفته است. نفوذی های امروزی نه با بستن بمب و انفجار بلکه با حضور در مراکز کلیدی با روش تصمیم سازی و تصمیم گیری کار خود را به پیش می برند.
جریان نفوذ می تواند همچنان همان جریان نفاقی باشد که این‌بار با ظاهری پیچیده تر ماموریت های خود را به سرنجام می رساند.
جریان نفوذ به دنبال نا امید کردن مردم است. جریان نفوذ به دنبال تهی کردن ذهن ها از «اندیشه مقاومت» است. این جریان است که «تسلیم» و ذلت را تحت عناوین فریبنده تئوریزی می کند و در دانشگاه ها به خورد دانشجویان و در فضای رسانه ای به مخاطب القا می کند.
جریانی که «فساد شبکه ای» را سامان می بخشد و بیت المال را به غارت می برد همان جریان نفوذ است فرقی نمی کند خاوری باشد یا رضوی.
یکی از کارکرد های جریان نفوذ ناکارآمد سازی دستگاه هاست. به عبارتی باید رد پای این جریان را بیش از همه در دستگاه های ناکارآمد و ناراضی تراش جستجو کرد.
مگر می توانیم چشم خود را به اعمال سیاست های غلط ارزی در سال های گذشته ببندیم و به جریان نفوذی که ثروت ملی (ارز و طلای) کشور را به حراج گذاشت و سود‌های سرشاری نصیب خود کرد، نیاندیشیم.
نفوذی ها چند دسته اند:
۱ـ نفوذی هایی که نمی دانند نفوذی اند و عملاً در زمین دشمن‌بازی می‌کنند و اهداف آنها را خواسته یا ناخواسته دنبال می کنند.
«مجلسی داشتیم که در حال مذاکرات گرم و دشوار هسته ای در دورانی که رئیس جمهور محترم فعلی ما (آقای روحانی) رئیس مذاکرات هسته‌ای است و داشتند با زحمت، با شدت حرف می زدند، با طرف ها مقابل مجادله می کردند و در واقع مبارزه می کردند. در مجلس طرح سه فوریتی آوردند برای اینکه حرف طرف مقابل سبز شود...
خب اینها نفوذ است.... مگر نفوذ شاخ و دم دارد که بعضی تا گفته می شود نفوذ برآشفته می شوند......بله باید مراقب نفوذ دشمن بود.»(رهبر انقلاب 94/12/5)
این گروه از نفوذی ها هم جاده صاف کن دشمن در داخل هستند هم زمینه ساز نفوذ.
۲ـ نفوذی های مأمور ـ این دسته افراد بر اساس دستور در برنامه‌ای دراز مدت تمام تلاش خود را برای دستیابی به مسئولیت های حساس یا دسترسی به اطلاعات مهم به کار میگیرند. بخشی از این ها مستقیم به دستگاه های امنیتی دیگر کشور ها متصل‌اند و بخشی در پوشش همکاری با دستگاه ها، مراکز پژوهشی و تحقیقاتی کشور های متخاصم مأموریت خود را به انجام می‌رسانند.
بدیهی است نفوذی ها باید شبیه‌ترین افراد به مدیران، روزنامه نگاران، روشنفکران، مشاوران، روحانیون و ... باشند. تنها در اینصورت است که مأموریت ها به خوبی انجام میشود.
با تمسک به ظواهر دینی است که نفوذی به بیت عالم بزرگواری راه پیدا می کند. وی را کانالیزه می کند، ارتباطاتش را مدیریت کرده و ذهنش را آرام به سمتی می برد که هر روز فاصله بیشتری با نظام پیدا می کند.
این نفوذی ها بیشترین تأثیر را در تصمیم گیری ها دارند. هر جا قرار است تصمیمی برای کارآمدی نظام گرفته شود آنها با تعلل در مسیر، انحراف در محتوا و تأثیر بر اجرا، « تیغ» را کند می‌کنند.
هدف این ها ایجاد «تغییر محاسباتی »در ذهن مسئولان است .به گونه ای عمل می کنند که مسئولان غیر نفوذی اما فریب خورده ، در مسیر خواست آن ها حرکت کنند.
مشاوره های غلط می دهند .کما این که در ۸۸ با دو شخصیت روحانی و غیر روحانی ما کردند. بخشی از همین نفوذی ها امروز پای ثابت رسانه های بیگانه اند. البته بدون نقاب و تظاهر به دینداری و میهن دوستی.حتی ابایی ندارند بگویند از آمریکایی ها و یا انگلیسی ها پول میگیرند تا علیه کشور و ملتشان حرف بزنند.
اگر کشمیری و کلاهی توانستند جان مسئولان و خدمتگزاران مردم را بگیرند آیا این ها نمی‌توانند برخی ذهن ها ، امضاء‌ها و توافقات را به گونه ای دستکاری کنند که منافع ملی حلقه مفقوده آن باشد؟
بزک کردن چهره دشمن، ایجاد اختلاف در داخل، فرستادن ویروس تسلیم به مرکز مقاومت، کارشناسی های غیر واقعی، تصمیم گیری های خیانت بار و جا انداختن مفهوم «ما نمی‌توانیم» و مگر میشود در مقابل قدرت اول جهان ایستاد! . همه و همه می تواند از آثار حضور نفوذی ها باشد.
نفوذی ها کجا را هدف می گیرند:
بدیهی است مراکز حساس . بنابراین نباید فکر کنیم نفوذی ها فقط در دستگاه های دولتی هستند، آنها می توانند در مراکز حاکمیتی ، نظامی، فرهنگی، امنیتی، اقتصادی و سیاستگذاری حضور داشته باشند کما اینکه بوده اند.
نفوذی غیر‌خودی است در‌لباس خودی ! .مراقب نفوذی ها باشیم .