پدر طریق شان در سلوک بیش از آنکه مبتنی بر ورد و ذکر باشد مبتنی بر نادیده گرفتن ومخالفت ومعاندت و هلاک نفس بود

"میان عاشق ومعشوق هیچ حائل نیست
تو خود حجاب خودی حافظ از میان برخیز"

توضیح آنکه این امر به سجیه وخُلق ایشان تبدیل شده بود که بصورت عادت با هر چه محل خواهش ولذت نفس بود مقابله میکردندتا نفس وخود تضعیف وتحقیر ومعدوم گردد

به یاد ندارم که بر سر سفره نشسته باشیم وایشان قسمتهای خوشمزه ظرف خود را برای دیگران لقمه نگرفته باشد یا وقتی بر دیس میوه با خانواده جمع بودیم هرکس میوه ای را پوست میگرفت ومیخورد اما پدر بی عجله وآرام انار یا پرتقال را قسمت وتکه میکرد وبه اطرافیان میداد خود اما دانه ای یا به اصرار دیگران قسمتی را میخورد

به وقت خوردن ، او خوراندن را انتخاب میکرد

با هم که به باغی یا طبیعت وصحرا میرفتیم بیش از دیگران بار و وسیله را حمل میکرد ودر کارها کمک مینمود
وقت نماز در جایی که طلبه ای بود اقتدا میکرد ودر مجالس دم درب وجایی پَست می نشست

نفس عزت را دوست داشت اما انتخاب پدر ذلت بود

بر مسند امامت جمعه ، بسیار مورد طعن و بد زبانی و بی حرمتی واقع شد
سال 64 مریدان بعضی روحانیون شیراز نماز جمعه را بهم ریختند چند صد نفر یک صدا بر او مرگ میفرستاند ومهر ودم پایی پرت میکردند من که 15 سالی داشتم به زیر منبر مرمر مسجد وکیل پناه گرفته بودم با ترس ولرز . اما پدر استوار در جایگاه سخنران ایستاده بود ومیگفت ممنونم بفرمایید متشکرم بفرمایید

به وقت شراره غضب وخواهش نفس به قهر وغلبه داب وعادتش سکوت بود و طمانینه

سی سال نماینده ولی فقیه بود وامام جمعه شیراز وقتی به اصرار خودش علی رغم میل رهبری در سال 88 استعفا داد هیچ نداشت نه خانه ای از خودش نه پولی در حسابش در آن سی سال چند سالی در محل دفتر سکتی گزید وبعد تر که مادر از ارثیه اش خانه خرید میهمان مادر بود
نفس به داشتن وملکیت ومال میل دارد اما انتخاب دائمی او انفاق و نداشتن بود

در حدیث عنوان بصری از امام صادق (ع) است که سالک الی الله بایست چون عبد وبنده باشد نه اختیار وتدبیری نه مال وملکیتی
پدر چنین بود
رحمت خدا بر او که رحمت وبرکت بود بر دیگران
نثار روحش فاتحه ای بخوانیم