به گزارش الف، درگیری پنهان و آشکار بین دو دولت محوری منطقه، عربستان سعودی و جمهوری اسلامی ایران، بر کسی پوشیده نیست. این درگیری از زمان پیروزی انقلاب اسلامی به رهبری امام خمینی{ره} آغاز شده و از نگرانی سعودی ها در مورد نظریه انقلاب ایران نشات می گیرد؛ چرا که طرح و فکر انقلاب، کاملا با سیاستها و جوهره حکومت در مملکت سعودی و به دنبال آن، منافع آمریکا و غرب، در تناقض است.
رای الیوم در ادامه می نویسد: از این جا بود که تناقض بین دو شیوه حکومتی ایجاد شد؛ عربستان سعودی امتداد منافع حیاتی دولت های غربی به رهبری آمریکاست؛ در حالی که جمهوری اسلامی ایران از لحظه اول پیروزی انقلاب، دشمنی خود با نظام محمد رضا شاه پهلوی، هم پیمان دولتهای غربی و ایالات متحده را اعلام کرد.
به نظر می رسد این دو طرح استراتژیک در منطقه، مسابقه ای را آغاز نموده و تلاش کردند هم پیمانان بیشتری را در منطقه و جهان به خود جذب کنند. همان طور که سعودیها با حمایت از نظام صدام حسین و حمله او به ایران، در واقع وارد جنگ با جمهوری اسلامی شدند.
در مقابل، پس از پیروزی انقلاب، ایران روابط دیپلماتیک خود با رژیم صهیونیستی را قطع نموده و سفارت آن در تهران را به عنوان سفارت ملت فلسطین، به رهبری یاسر عرفات واگذار کرد.
در این میان، باید در نظر داشته باشیم زمانی که ایالات متحده تمام جنبش های مقاومت در برابر دشمن اسرائیلی را در لیست تروریسم جای می دهد، مانند حزب الله لبنان، حماس و جنبش جهاد فلسطین، بدین شکل، مشخص می شود که رژیم اشغالگر، معیار واضحی برای تفکیک بین طرفهایی است که در کنار طرح آمریکایی صهیونیستی ایستاده اند، با طرفهایی که در برابر اسرائیل و برای آزاد سازی فلسطین، مقاومت می کنند!
آمریکا و اسرائیل، در راستای تلاشی مفتضحانه برای تسمخر جامعه عربی و اسلامی، معنی اصطلاحات را به میل خود تغییر داده و مقاومت در برابر اشغال اسرائیل را تروریسم می خوانند، دشمن صهیونیستی را دوست و ملت مسلمان و برادر، ایران را ملت مجوس، معرفی می کنند!
آنها با همراهی سعودی ها، حتی در مورد کشتار مردم یمن و محاصره و قحطی علیه این ملت مظلوم، از اصطلاحات خود ساخته شان، برای سرپوش گذاشتن بر جنایت های خود، استفاده می کنند.
تا آنجا که اگر تراژدی اسف بار کشته شدن خاشقچی و دست داشتن ولی عهد سعودی در این ماجرا اتفاق نمی افتاد، هرگز جهان از سوی دولت آمریکا نمی شنید که این عربستان و امارات هستند که به ملت یمن تجاوز کرده و آن را در شرایطی دهشتناک قرار داده اند. که البته این اظهار نظرها هم در جهت کاهش فشارهای رسانه های جهان، صورت گرفت.
در مجموع، باید گفت حاکمان سعودی تنها موجب هدر رفتن خون پاک یمنی ها نشده اند...نه نه نه؛ بلکه ایشان در طرح ویرانی عراق بزرگ، سوریه و لیبیِ آزاد، شریک بوده اند و با حمایت از اسرائیل و عادی سازی روابط با آن، در فروش سرزمین فلسطین به این رژیم غاصب، نقش داشته اند.
تصور کنید که تمام این شرارت ها از سرزمینی صادر می شود که محل قرار گرفتن حرمین شریفین و مقدس ترین اراضی اسلامی است!به راستی نسل های آینده عربی اسلامی، در مورد این وقایع ننگین، دردناک و ناراحت کننده چه خواهند گفت؟!... خداوند بهتر می داند...
نویسنده: د. عبدالعزیز صالح بن حبتور/ مترجم: مریم نصرالهی