محمدرضازائری در خراسان نوشت: چندی پیش یک شب بعد از تمام شدن سخنرانی جوانی در آستانه در مسجد جلو آمد و پرسید که دوستانم می گویند چرا از زمان دستیابی بشر به تکنولوژی معجزه ای رخ نداده و خدا به ما معجزه ای نشان نمی دهد؟ گفتم: برای چه باید خدا معجزه ای نشان بدهد؟ 

 

می دانیم که "معجزه" کاری غیر طبیعی است که یک پیامبر برای اثبات ادعای خود می کند و به این ترتیب حقانیت دعوت الهی خود را نشان می دهد، یعنی وقتی کسی آمد و ادعای پیامبری کرد مردم باید به شکلی مطمئن شوند که او دروغ نمی گوید و از این رو خداوند کاری غیر معمول را به دست او انجام می دهد تا مردم ادعای پیامبری او را باور کنند. 

 

حالا مگر خدا پیامبر جدیدی فرستاده که نیاز به معجزه باشد؟ رسول خدا و پیامبر گرامی اسلام آخرین فرستاده خداست و به همین جهت معجزه او هم یک معجزه جاودانه "خواندنی" است که همه نسل ها تا روز قیامت بتوانند بخوانند و بفهمند و حقانیت دعوت پیامبر را در این قدرت کلامی خدا باور کنند. 

 

به این دلیل است که دیگر شاهد معجزه به معنای علمی اش نیستیم. بعد توضیح دادم که معجزه با کرامت فرق دارد، آن چه از رویدادهای غیر طبیعی و خارق العاده مانند شفای بیمار یا بینا شدن شخص نابینا و ... که خداوند به برکت عنایت یکی از اولیای معصوم خود به ما عرضه می کند معجزه نیست و کرامت نامیده می شود و در قرن های گذشته از جمله عصر ما نیز به وفور رخ داده و رخ می دهد و ما شاهد آن هستیم.

 

پس اگر چنین نمونه هایی را برای اطمینان قلب خود به عالم غیب یا مثلا گرم شدن دلمان به حقانیت دین و اولیای دین بخواهیم وجود دارد- هر چند که اصل اعتقاد ما به دین و خداوند با استدلال علمی و فهم عقلانی شکل می گیرد نه با اموری از این دست-  و کسانی که می خواهند با این حرف ها مثلا به شکل غیر مستقیم شبهه ای در وقوع اصل معجزات پیامبران وارد کنند حرفی نمی توانند بزنند و مثلا بگویند این حرف ها تنها نقل گذشتگان است وگرنه چرا هیچ یک از این امور برای  نسل های جدید که با پیشرفت های دانش جدید و گسترش رسانه ها زندگی می کنند به وقوع نمی پیوندد؟