حمایت آنگ سان سو چی از حکمی که به زندانی شدن دو خبرنگار رویترز انجامیده، شاید ضربه مهلک به خیالبافی کسانی محسوب شود که سالها سو چی محصور را همچون شخصیتی اسطوره ای توصیف می کردند.
این دو خبرنگار سرنخ شواهد خشونت علیه مسلمانان میانمار به دست ارتش این کشور را دنبال می کردند.* سو چی که سالها در جهان (از جمله ایران) قهرمان شهر رویایی صلح و آزادی و عشق معرفی می شد، پیشتر با خونسردی نسل کشی مسلمانان در میانمار را انکار کرده بود و نه تنها مسئولانی در سازمان ملل بلکه جمعی از برندگان جایزه صلح نوبل را آنچنان بر آشفت که درخواست باز پس گیری نوبل صلح هم به میان آمد.
تاریخ گواهی می دهد که تقریبا همه عناوین و جوایز مشهور خیالبافان بین المللی به آنگ سان سو چی تقدیم شده و برخی حتی اکسیر «فلسفه سیاسی مبتنی بر اخلاق بودایی» می فروختند اما بالاخره چنین شد که رهبر دوفاکتوی میانمار در اوج قدرت خود، برتری ناگزیر حاکمیت قانون رسمی را فهمید و به حمایت از اقدامات ارتشیانی ایستاد که سال ها هیولای زندانبان «پری رویاها» توصیف می شدند.
رویافروشان کنار گود نشسته شناخت ساده لوحانه و مبهمی از واقعیت میدانی جامعه دارند و به جای تلاش برای واقع بینی، مشغول استخراج گزینشی صفات «مدینه فاضله» از قصه ها شده اند. اینان چون به پیچیدگی مدنیت و تجارب باارزش تمدن بی توجه اند هر از چندی به تقلیدی مضحک از کاشف پاسخ معمای بزرگ، عریان و بی حیا فریاد می زنند و به نظام جاری یورش می برند تا مگر طرحی نو دراندازند. سرنوشت تکراری ایشان شده است که در فرصت قدرت اگر بدتر از پیشینیان خود دیده نشوند، تاکنون بهتر هم نشان نداده اند!
صدای زنگوله هایشان مسحور کننده و مهیج عوام الناس است ولی گره کار خیال فروشان اینجاست که نمی توان زنگوله را به گردن گربه واقعیت انداخت که اگر می شد پیشتر همان مدینه فاضله نگاران انداخته بودند و خلاص! افسوس که رویا فروشان این تجربه را وقتی دشت می کنند که سر به سنگ برسد و راه و چاه را خود به چشم ببینند، به قیمت برباد دادن امید قهرمان جویان و تلف کردن نیرویی که می توانست به خدمت بهبود درآید...
ملال از تکرارِ مداوم فریب عوام است. نمونه بارز دیگری از این رویافروشان ماجرای باراک اوباما رئیس جمهور سابق ایالات متحده امریکا است. او هم با شعار تغییر به ظاهر انسانی خوب، فرهیخته و صلح جو به نظر می رسید اما در ارزیابی دوران قدرت اوباما همین بس که چنان کارنامه ای سیاه کرد که رای دهندگان ملول در واکنش به احتمال تداوم مشی او به معجزه ترامپ پناه بردند.
اوباما چندین سال پس از سو چی جایزه صلح نوبل گرفت اما زودتر از او حساب پس داد، در مقابل گویی سو چی برای همراهی اوباما بی تاب است.