اندرونی و بیرونی مسئولان!

فرزانه زنگیان،   3970524129 ۶۵ نظر، ۰ در صف انتشار و ۴۸ تکراری یا غیرقابل انتشار

 مدتی است که کمپین «فرزندت کجاست » در فضای مجازی و شبکه های اجتماعی فعال شده و با پاسخگویی تعدادی از مسئولان به این سوال، از چارچوب مخاطب خاص خارج و توجه عمومی را به خود جلب کرده است.

 اندرونی و بیرونی مسئولان!

عنایت عمومی به این کمپین بیانگر آن است که  ابعاد مختلف زندگی شخصی دست اندرکاران در جامعه بشدت حساسیت برانگیز شده و حتی عملکرد سیاسی و اجتماعی و اصطلاحا بیرونی دست اندرکاران با توجه به زندگی شخصی و مشخصات زندگی اندرونی آنان مورد قضاوت قرار می­گیرد.

از دیگر مصادیق حساسیت جامعه به اندرونی ومنش و روش زندگی و علائق خانوادگی و شخصی دست اندرکاران و فرزندان آن ها می توان به جا افتادن سریع عبارت « ژن خوب» در ادبیات سیاسی کشور اشاره کرد. عبارتی که اولین بار توسط یکی از آقازاده ها مورد استفاده قرار گرفت و در حال حاضر به عنوان استعاره ای برای رانت خواری و سوء استفاده های اقتصادی و سیاسی بر پایۀ موقعیت های خاص  خانوادگی از آن استفاده می شود.

در همۀ جوامع توجه به زندگی خصوصی افراد مشهور و سیاستمداران امر متداولی است ، اما به دلیل شرایط خاص جامعۀ امروز ایران وگسترش مشکلات اقتصادی، بیکاری قشر بزرگی از جوانان، بی پولی، فقر و کوچک شدن طبقۀ متوسط، این امر شکل تعیین کننده ای به خود گرفته است.

مشاغل و پست هایی که بین آقازاده ها ( و بعضا خانم زاده ها!) تقسیم می شود، نوع پوشش ، برند لباس ها، محل زندگی ، مدل ماشین، دو یا چند تابعیتی بودن و نوع مهمانی ها و پارتی های ایشان و مواردی از این قبیل زیر ذره بین جامعه ای است که کارگر چند ماه حقوق نگرفته ، جوان تحصیل کردۀ بیکار و قشر سابقا متوسط و فعلا زیر خط فقر در آن روزگار می گذراند و هیچ پاسخی برای مطالبات ابتدایی خود دریافت نمی کند.

نسل اولی های انقلاب دوران جنگ را به یاد دارند،دورانی که کالاهای اساسی با کمبود شدید مواجه و کوپنی شدند، از اجناس شیک و لوکس خارجی خبری نبود، همه به صرفه جویی ومدیریت دقیق مصرف عادت کرده بودند اما احساس فقر در مردم به وجود نیامد و آسیب های روانی ناشی از این احساس جامعه را آزرده خاطر نکرد.

 چرا که تبعیض و شکاف طبقاتی نمود بارزی نداشت و همسانی و یک دستی تقریبی نوع زندگی فرا دست و فرودست و همخوانی اندرونی و بیرونی رجال سیاسی و سرداران جبهه و جنگ، احساس وجود عدالت اجتماعی و اقتصادی را در مردم به وجود آورده بود.

اما امروز نمایش مداوم زندگی لاکچری و اشرافی از سوی برخی  فرزندان مسئولانی که آرمان های پدران نسل اولی خود را به چالش می کشند، نه تنها همان آرمان ها را به زیر سوال می برد بلکه احساس کمبود و فقر را در جامعه شدت بخشیده و تحمل شرایط اقتصادی موجود را  برای مردم سخت تر می­کند.