به گزارش تسنیم، "آرش نورآقایی" یکی از جهانگردان امروزی دنیا است که در کوله‌بار 16ساله سفرهای خود کارنامه‌ای بیش از صدها سفر خارجی به 43 کشور جهان را دارد و ایران را نیز به‌خوبی گشته است؛ کما اینکه معتقد است 5 برابر آن چیزی که در ایران سفر کرده است هنوز دیدنی‌های متعدد ایران را ندیده است.
حال به‌فراخور مشکلات ارزی و به فواخور آن مسائل پیش‌رو درباره شنیده‌هایی از حذف ارز مسافرتی و یا عرضه آن در بورس؛ این مدرس گردشگری به تسنیم عنوان کرد: بنده درباره مسائل اقتصادی و سیاسی ارز نمی‌توانم صحبت کنم، چون سواد آن را ندارم ولی درباره مسائل اجتماعی و فرهنگی آن معتقدم که برای واکاوی ارز و ارتباط آن با سفر باید از دریچه آینده پژوهی، محیط زیستی و مولفه‌های اجتماعی و فرهنگی نیز فارغ از مباحث اقتصادی به آن توجه کرد.
اعتراضات خیابانی برای سفر
وی درباره اهمیت سفر بیان داشت: سفر رفتن در تمام دنیا آنقدر مهم است که برای تحقق اوقات فراغت می‌جنگند، بطوریکه ما شاهد اعتراضاتی در برخی کشورها برای این مسئله بودیم.
تبدیل ارز و سفر به یک سیکل معیوب
نورآقایی تصریح کرد: کشور در زمینه ارز و متعاقب آن در موضوعاتی به‌مانند مشکلات سفر کردن مردم به خارج از کشور، دچار یک سیکل معیوب شده است و این در حالی است که سفر کردن یک «حق» است به مانند «تحصیل»، و سفر جدا از یک حق به نوعی مسولیت نیز است و وقتی سفر می‌کنید مقوله تفریح نیز به‌وجود می‌آید.
سفر نیاز ضروری ایرانیها در شرایط کنونی
رئیس سابق هیئت مدیره انجمن صنفی راهنمایان گردشگری ایران ادامه داد: به هر حال افراد یک جامعه برای رهایی از زندگی ماشینی و استرس‌های روزمره باید به سفر بروند و این مسئله برای ما ایرانیها با توجه به مشکلات اقتصادی کنونی امر مهمتری است و مفهوم ضرورت را نیز به وجود می‌آورد و یکی از اثرات این سفرها این است که مردم در اجتماعات به وضع موجود خود امیدوارتر می‌شوند.
آسیب سفر نرفتن مردم
نورآقایی با اشاره به اینکه اگر این سیکل معیوب کنونی برطرف نشود مردم یا سفر نمی‌روند و یا کمتر سفر خواهند رفت، گفت: همچنین با این سیکل معیوب؛ مردم هزینه سفر خود را در جای دیگر خرج خواهند کرد که مسلماً تاثیرات و فواید سفر را نخواهد داشت.
تجربه و تعهد یک ایرانی از سفر به 43 کشور جهان
وی با تشریح سفرهای خود در طول سالهای متعددی که به 43 کشور جهان و هر کدام از این کشورها هم چند بار سفر کرده است، افزود: بنده با خودم یک تعهدی دارم که البته به کسی هم توصیه و تجویز نمی‌کنم و آن این است که خودم هرگز و با وجود این تعداد سفر از ارز دولتی استفاده نکردم زیرا معتقدم به عنوان یک راهنمای گردشگری؛ این ارز دولتی حق مردم است و من نباید مانند یک گدا در صف بایستم و ارز دولتی بگیرم؛ البته یادم است فقط یک بار؛ آن هم چند سال قبل به دلیل مشکل یکی از مسافران، پاسپورتم را در اختیار او قرار دادم تا ارز دولتی دریافت کند.