امیرالمومنین (علیه السلام) می فرمایند:

اَلا وَ اِنَّ اِعْطاءَ الْمالِ فِی غَیْرِ حَقِّه ِ تَبْذیرٌ و ِاِسْرافٌ وَ هُوَ یَرْفَعُ صاحِبَهُ فِی الدُّنْیا وَ یَضَعُهُ فِی اْلاخِرَهِ وَ یُکْرِمُهُ فیِ الناسِ وَ یُهینُهُ عِنْدَاللّهِ.

بخشش‌های ناحق اسراف و زیاده‌روی محسوب می‌شود، بخشنده‌ی آن‌را در دنیا، بالا می‌برد و در آخرت پایین می‌آورد، در بین مردم بزرگ جلوه می‌دهد، اما نزد خدا خوار و سبک می‌شود.

نهج البلاغه، خطبه۱۲۶