تعیین محلی برای اعتراض‌ها

احمد مسجد جامعی،   3961018123 ۲ نظر، ۰ در صف انتشار و ۳ تکراری یا غیرقابل انتشار

اتفاقاتی که از هفته گذشته در شهرهای بزرگ و کوچک ایران، از جمله تهران رخ داد، بسیاری از الزامات و خواسته‌های مرتبط با نیازهای مردمی را دوباره به سطح رویی اظهارات مسئولان و رسانه‌ها کشاند و حالا شورای شهر تهران به پیشنهاد احمد مسجدجامعی طرحی را تصویب و شهرداری تهران را ملزم به مکان‌یابی و آماده‌کردن مکانی برای اعتراضات مردمی کرده است.

تعیین محلی برای اعتراض‌ها

 

 عضو شورای شهر تهران، ری و تجریش روز گذشته در صحن علنی شورا با بیان اینکه مجوز اعتراض و تجمع سازوکاری دارد که مربوط به وزارت کشور است، اما شهرداری تهران هم می‌تواند در راستای تحقق منشور حقوق شهروندی جایی برای گفت ‌و شنود و اعتراض مردم فراهم کند، افزود:با اتفاقات چند روز اخیر صحبت‌های زیادی درباره به ‌رسمیت ‌شناختن اعتراضات مردم و اینکه این اعتراضات چطور و کجا باشند مطرح شد، درحالی‌که با توجه به حق به ‌رسمیت ‌شناختن اعتراضات باید شرایط و امکاناتی فراهم شود که این حق در جای خود به ‌درستی دیده شود.

 او به تصویب منشور حقوق شهروندی در شورای شهر تهران (سال ۹۴) اشاره کرد و در پیشنهادی گفت:پارک گفت ‌و گو یا خیابان مردم برای این کار پیشنهاد می‌شود و می‌توانیم آن را ارزیابی کنیم و بهتر است شهرداری در این زمینه پیش‌قدم باشد تا هرچه سریع‌تر به مصوبه حقوق شهروندی نزدیک‌تر شود.

اعتراضاتی که اقشار مختلف در این سال‌ها در مقابل مجلس، ارگان‌های دولتی و همین خیابان بهشت که شورا و شهرداری تهران در آن قرار دارد انجام داده‌اند، همواره بدون مجوز یا با مجوز انجام شده و گاه هم به درگیری و دخالت نیروهای انتظامی و امنیتی کشیده شده و مهم‌تر اینکه از میان این اعتراض‌ها و تجمع‌ها افرادی هم دستگیر شده‌اند؛ به ‌عنوان ‌نمونه همین خیابان بهشت هفته‌ای نیست که شاهد حضور اعتراضی شرکت‌های پیمانکاری برای بی‌کارشدن و پرداخت ‌نشدن پولشان نباشد.

در سال‌های گذشته بارها موضوع تعیین محل‌هایی برای اجتماعات هیجانی (عموما شادی) مطرح شده بود، اما تاکنون برای این نیاز شهر و شهروندان مکانی مشخص نشده و همچنان در حوادث تلخ و شیرینی که نیاز است شهروندان زمانی را در کنار هم باشند، خیابان‌های اصلی اشغال و شریان‌های اصلی پایتخت قفل می‌شوند.

ازآنجایی‌که مکان‌یابی برای چنین فضایی همان ‌طور که برخی از اعضای شورا مطرح کرده‌اند، الزاماتی امنیتی دارد، به نظر می‌رسد این طرح پس از تهیه در شهرداری تهران باید به مراکز مختلف دیگری ارسال و بررسی شود.

ضمن اینکه شهروندانی که به موضوعی در شهر مرتبط با ارگان خاصی اعتراض دارند معمولان در مقابل همان ارگان تجمع می‌کنند و نمی‌خواهند در نقطه دیگری از شهر حضور یابند.

از سوی دیگر انتخاب محلی برای تجمع و اعتراض الزامی را برای شهروندان ایجاد می‌کند و به شکلی دست و پای شهروندان را برای اعتراض در نقاط دیگر شهر می‌بندد. فارغ از این مسائل باید پرسید کدام نقطه از تهران را باید برای این محل مکان‌یابی کرد تا شهروندان آن محله و خیابان به شلوغی و ترافیک و حوادث احتمالی آن معترض نباشند؟

چنین فضایی در آرام‌ترین شکل یک تجمع و اعتراض با حجم زیادی از افراد روبه‌روست که اگر با خودرو بیایند، ترافیک ایجاد می‌کنند و اگر با اتوبوس و مترو بیایند، با تراکم در حمل‌و‌نقل مواجه می‌شویم. به نظر می‌رسد چنین طرحی که از زوایای مختلف می‌تواند مفید و مترقی باشد، باید ارزیابی‌های جزئی و موقعیتی داشته باشد.