رفتار زشت و کاسبکارانه برخی مسئولین در قضیه زلزله کرمانشاه رفتار غلطی است که کم کم تبدیل به یک رویه و روش شده است.

اگر در سال 88 با کسانی که بدون هیچ ترس و نگرانی مسئولین وقت را آماج انواع تهمت ها کردند برخورد می شد، و یا در سال 92 کسانی که برای کسب رای هر تهمت و دروغ و وعده ی ناحقی که توانستند گفتند و در انتخابات 96 پا را فراتر گذاشته نظام را به قتل و کشتار متهم کردند برخورد می شد امروز شاهد سوء استفاده سیاسی و حرف هایی از جنس بی تقوایی نبودیم. معلوم نیست چرا دستگاه های مرتبط و مسئول با مصلحت اندیشی های بیجا و یا احیانا سستی و کاهلی و یا ترس و واهمه، ترمز این رویه خطرناک را نمی کشند.

با ادامه چنین روندی در سال های آینده شاهد خواهیم بود که هر کسی بدون اینکه به بار حقوقی و یا مفاسد حرف های خود فکر کند اجازه پیدا کند صرفا برای اهداف سیاسی و منافع شخصی و گروهی اساس نظام و انقلاب بلکه اساس دین و شریعت را به ناحق آماج تهمت ها و توهین ها قرار دهد و کشور را قربانی منافع خود کند.