شاید در دنیا فقط یک جاده وجود داشته باشد که همه آدم‌هایش آن جاده را بر مبنای «عشق» پیش روند؛ جاده نجف به کربلا که تا چشم کار می‌کند، سراسر لطف است و مهر...
خیلی از مردمان شهرها و روستاهایی که در مسیر زائران سیدالشهدا (ع) زندگی می‌کنند در این ایام با گذاشتن منازل خود در اختیار زوار، جای خالی امکانات در کشورشان را پر می‌کنند. آن‌ها در مسیر زائران قرار می‌گیرند و از راه‌پیمایان اربعین، دعوت می‌کنند تا برای رفع خستگی به موکب‌شان بیایند.
این میزبانان به صورت داوطلبانه سه ماه از سال را برای خانواده‌شان و ۹ ماه دیگر را برای زائران پس‌انداز می‌کنند. هزینه این میزبانی با توجه به شرایط مالی آن‌ها از دو تا ۲۵ میلیون دینار عراقی متغیر است که معادل ۶ تا ۷۰ میلیون تومان است. آن‌ها معتقدند که با این کار برکت راهی خانه‌هایشان می‌شود.
«محمد مجید شامخ» ۴۶ ساله است. خانه‌اش در کربلاست و در یک گلخانه کار می‌کند. عزاداران اربعین که راهی کربلا می‌شوند، او خانه دو طبقه خود را در اختیارشان قرار می‌دهد و به همراه خانواده و فامیلش از آن‌ها پذیرایی می‌کند. دخترانش برای زائران نان می‌پزند و همسرش هم آشپزی می‌کند. او برای این میزبانی سالانه ۲۵ میلیون دینار عراقی هزینه می‌کند.
«حامد نصاری» ۳۵ ساله است و در کربلا زندگی می‌کند. او که صاحب چندین کامیون است در این ایام ماشین‌های خود را به عنوان انبار و محل استراحت در نقطه‌ای مشخص متوقف و از زائران پذیرایی می‌کند. او در این روزها حدود ۷ تا ۸ میلیون دینار برای میزبانی از زائران هزینه می‌کند.
محمدمجید شامخ و حامد نصاری تنها دو نفر از میزبانان زائران اربعین هستند. خیلی‌های دیگر که ما نام آن‌ها را نمی‌دانیم این روزها آماده میزبانی از زائرانی هستند که اصلا مهم نیست از کجا آمده‌اند؛ مهم این است که همه آن‌ها قرار است یک مسیر را طی کنند، برای رسیدن به عشق...