کد مطلب: 11426
سهمیه بندی بنزین؛ پیشنهادهایی برای اجرای بهتر
تاریخ انتشار : جمعه ۸ تير ۱۳۸۶ ساعت ۱۵:۲۳
اشاره: یادداشتی که پیش روی شماست، الزاما تماما مورد تایید الف نیست و به منظور گسترش فضای بحث عمومی و تخصصی درباره مساله بنزین و کمک به بهبود روندهای جاری در این مساله منتشر می شود.
بالاخره بعد از انتظار و گمانه زنی های فراوان وضعیت سهمیه بندی بنزین تا اندازه ای مشخص شد.
1. اصلاح مساله مزمن بنزین باید از جایی شروع می شد و این شروع نیازمند دو فاکتور جسارت و حمایت سیاسی بود. این که هم سویی سیاسی دولت و مجلس باعث شد تا برای اولین بار نظام اجرایی کشور عزم و امکان کافی برای شروع این جراحی را پیدا کند بسیار مایه خوشوقتی است و باید آن را امر مبارکی دانست.
2. تغییر در سیاست های قبلی بنزین قطعا در کوتاه مدت نارضایتی مردم را به دنبال خواهد داشت. این تغییر چه از طریق افزایش قیمت باشد و چه از طریق سهمیه بندی و محدودیت مصرف به هر حال برای مصرف کننده خوشایند نیست. مضاف بر این که اثرات مثبت این سیاست در بلندمدت ظاهر می شود و لذا برای مردم در کوتاه مدت ملموس نخواهد بود. این که دولت و مجلس در آستانه انتخابات مجلس هشتم دست به این کار پر ریسک زده اند از زاویه اخلاق سیاسی جای تقدیر دارد.
3. ایجاد زیرساخت ها و توزیع کارت سوخت نه آن قدر که طرف داران دولت می گویند کار عظیمی بوده است و نه اشکالات آن در آن حدی که منتقدین می گویند بر عهده دولت بوده است. دولت های قبلی هم پروژه هایی با حجم بالا مثل کارت ملی و سیستم موبایل را اجرا کرده اند و در مقابل اشکالاتی مثل نرسیدن کارت برخی مشترکین هم ناشی از ضعف سیستم اداری است که ربطی به دولت فعلی ندارد و در عرض یکی دو ساله هم قابل رفع نیست.
عکس: شانا 4. هدف از اصلاحات در بحث بنزین به تدریج دچار تغییر شده است. به طور تاریخی انتقاد اقتصاددان های طرف بازار آزاد به مساله بنزین در ایران متوجه دو نکته بوده است: اول این که غیر واقعی بودن قیمت نسبی بنزین باعث ارائه علامت های غلط به اقتصاد شده و انگیزه بهبود بهره وری مصرف را از مصرف کننده و تولیدکننده می گیرد و دوم این که پایین نگاه داشتن مصنوعی قیمت مستلزم صرف هزینه های عظیمی از بودجه سالیانه کشور است. بقیه مباحث مثل رشد مصرف و واردات و آلودگی و غیره در واقع موضوعات فرعی این نقد بوده اند که با واقعی سازی قیمت "تا حدی" تخفیف می یافتند. در این بین گروه اقتصاددان های مجلس تفسیر دیگری از ماجرا ارائه دادند که عمدتا هدف "کاهش واردات" و "کاهش مصرف" را دنبال می کرد و لذا هدف های متصور برای سیاست از سوی دو گروه متفاوت است. آن چیزی که اکنون در قالب سهمیه بندی بدون تخصیص سهمیه آزاد مشاهده می شود در واقع تحقق هدف دوم است و نه هدف اول.
5. ایده کارت سوخت در دولت قبلی مطرح شده و امکان سنجی آن تحت عنوان کارت سبز انجام شد. تفاوت عمده ایده آن زمان با چیزی که الان اجرا شده است این است که کارت قبلی قرار بود "سقف یارانه" هر خودرو را محدود کند (یا به عبارت دیگر برای جلوگیری از نارضایتی اجتماعی حداقلی از بنزین یارانه ای را به هر خودرو تخصیص دهد) ولی سیستم فعلی "سقف مصرف بنزین" هر خودرو را محدود کرده است. مردم بهتر می توانند قضاوت کنند که کدام شیوه تناسب بیش تری با پویایی ذاتی اقتصاد داشته و با اصل بهینه سازی تصمیمات فردی افراد متناسب تر است.
6. یک نکته مهم این است که توجه کنیم که قرار نیست بحث سهمیه بندی به ما هو سهمیه بندی هدف ما باشد. همه این محدودیت ها ایجاد شده است تا به قول آقای دکتر توکلی واقعی سازی قیمت سوخت با هزینه های کم تری صورت گیرد. محدودسازی موقت عرضه بنزین فرصت طلایی فراهم می کند تا مردم با آغوش باز از واقعی شدن قیمت بنزین استقبال کنند. فرض کنید دولت چند ماه سیاست سهمیه بندی را ادامه دهد و مردم همگی محدودیت های آن را حس کنند و پس از این زمان اعلام شود که قرار است بنزین سوپر که برخی شهروندان علاقه مند به دریافت آن هستند با قیمت 400 تومان و به مقدار محدودی برای هر فرد (مثلا 50 لیتر در ماه) عرضه شود. قطعا چنین پیامی خوش حالی فراوانی در جامعه ایجاد می کند. با ادامه دادن قدم به قدم این سیاست می توان بدون وارد کردن شوک و با رضایت خود مردم قیمت سوخت را واقعی کرده و صورت مساله سوخت را برای همیشه از اقتصاد ایران پاک کرد.
این ها بحث هایی کلان است که می شود آن ها را ادامه داد و به هر حال دولت تصمیم گرفته است تا یکی از سیاست های بحث شده در بالا را با قاطعیت اجرا کند. اما در سطح عملیاتی این سوال را می توان پرسید که آیا نمی شد با مقداری تامل و مشورت بیشتر و توجه بیش تر به اصول علم اقتصاد همین سیاست سهمیه بندی را با کیفیت بالاتری اجرا کرد؟ مثلا:
1. طبق آخرین آمار اعلام شده میانگین مصرف در کشور 5.5 لیتر بوده و در مقابل سهمیه تخصیص داده شده به 3.3 لیتر رسیده است که به معنی کاهش 40% در عرضه سوخت به طور کاملا ناگهانی و در عرض چند ساعت است. سوال این است که آیا نمی شد به جای کاهش یک باره این رقم مسیر تدریجی برای آن انتخاب می شد که مردم هم فرصت تطبیق خود را با آن پیدا کنند؟ مثلا بعد از یک دوره زمانی یکی دو ماهه اطلاعات کارت هوشمند تحلیل شده و نهایتا اعلام می شد که در هر سه یا شش ماه 10% از عرضه بنزین کاسته خواهد شد. به این ترتیب مردم این فرصت را داشتند تا در طول زمان برنامه زندگی خود را با اطلاع از روند آتی تنظیم کرده و دچار کم ترین اختلال شوند. به این نکته هم باید توجه کرد که همین کاهش 40% هم تا چند ساعت قبل از اجرای آن مشخص نبود و لذا مردم نمی دانستند که قرار است با چه سهمیه ای در روز مواجه باشند تا بر اساس آن زندگی خود را برنامه ریزی کنند.
2. پیش از این بحث های نظری در مورد بنزین مازاد صورت گرفته و طرفین دیدگاه های خود را بیان کرده اند. نظر نهایی دولت و مجلس هر چه می خواهد باشد ولی آیا خردمندانه تر نیست که هر چه زودتر به یک تصمیم قاطع و مشخص و "تعهدشده" برسند و از همین الان سیاست روشنی را در مورد عرضه یا عدم عرضه بنزین مازاد اعلام کنند تا مردم بتوانند بر اساس آن تصمیم خود را بگیرند؟ وزارت نفت اعلام می کند که مردم می توانند سهمیه 4 ماهه خود را یک جا مصرف کنند و لذا نگران مسافرت نباشند. ولی تصمیم برای رفتن یا نرفتن به مسافرت خود تابع این است که شهروندان بدانند که آیا دو ماه دیگر که سهمیه بنزین خود را تمام کردند بنزین مازاد سهمیه عرضه خواهد شد یا نه. طبیعی است که به علت خصوصیات ریسک گریزی و تمایل به هموار سازی مصرف در دوره های مختلف وقتی کسی اطلاعی از وضع آینده ندارد سعی می کند تا همه موجودی خود را امروز مصرف نکند و برای تمام چهار ماه ذخیره ای داشته باشد. حال اگر دو ماه دیگر دولت اعلام کند که قرار است بنزین مازاد بر سهمیه هم عرضه شود کسانی که از ترس پایان سهمیه بنزین شان از مسافرت تابستانی خودداری کرده بودند دچار تاسف شدید خواهند شد.
3. میزان سهمیه تخصیص داده شده بدون توجه به موقعیت جغرافیایی است. وقتی سهمیه تخصیص می دهیم یعنی بسیاری از اصول پایه ای اقتصاد مبنی بر بهینه سازی بودجه توسط عامل ها را فعلا کنار می گذاریم و می گوییم که به حداقل مصرف قناعت کنید ولی حتی اگر این فلسفه را هم دنبال کنیم چرا باید سهمیه تخصیص داده شده به کسی که ساکن تهران است و طبعا میانگین مسافتی که باید طی کند زیاد است برابر با کسی باشد که در شهرستان کوچکی زندگی می کند که تردد و انجام امور روزانه مثل خرید در آن حتی بدون خودرو هم بسیار آسان است و به علت قلت مسافت و نبود بار ترافیکی مصرف روزانه بنزین در آن کاملا محدودتر از تهران است. آیا مثلا نمی شد که روند مصرف روزانه افراد تحلیل شده و نهایتا به هر کس سهمیه ای متناسب با مصرف تاریخی اش تخصیص داده می شد؟ دقت شود که این بحث در غیب سهمیه بنزین آزاد معتبر است و اگر بنزین مازاد عرضه شود کل این بحث منتفی می شود. عکس: شانا 4. آیا در بحث سهمیه بندی به این نکته توجه شده است که وقتی به وسیله نسبتا ارزان قیمتی مثل موتور سیکلت که می توان یک نمونه دست دوم و ساده آن را به قیمتی در حد 200 هزار تومان خریداری کرد سهمیه ماهیانه 30 لیتر تخصیص داده می شود تمایل به خرید موتور سیکلت به عنوان وسیله ای برای دست یابی به بنزین اضافه در ماه به شدت بالا می رود و این امر اختلال جدی در بازار این نوع وسایل ایجاد می کند. همین واقعیت در مورد وانت ها صادق است. کافی است کسانی که تمکن مالی دارند به صورت فردی یا دسته جمعی 5 یا 6 میلیون تومان پول برای خرید یک وانت قدیمی صرف کرده و از سهمیه بنزین چند برابر (600 لیتر در ماه) برای خودروهای شخصی خود بهره مند شوند. متاسفانه تفکر پشت نظام سهمیه بندی مصرف کنندگان را مانند موجودات منفعلی فرض کرده است که هیچ واکنشی برای حداکثر کردن بهره مندی خود صورت نخواهند داد. حال آن که علم اقتصاد به ما این بصریت را داده که بدانیم عامل ها در هر صورتی دنبال چنین راه هایی خواهند گشت که نتیجه طبیعی آن ایجاد شوک در بازار وسایل نقلیه متناسب با سهمیه بنزین تخصیص داده شده به آن ها است. شوکی که نه به خاطر تقاضای واقعی وسایل نقلیه بل که صرفا برای استفاده از بنزین آن ها ایجاد می شود.
5. قیمت بازار آزاد (یا بازار سیاه) بنزین کسانی را که به علت مشاغل خود صاحب سهمیه بالاتر هستند وسوسه خواهد کرد تا بنزین خود را در بازار آزاد بفروشند. مثلا در فهرست سهمیه ها اعلام شده است که مراکز تعلیم رانندگی هم سهمیه ای به مراتب بالاتر از خودروهای شخصی دریافت خواهند کرد. این در حالی است که درآمد ساعتی خالص صاحبان اتومبیل های تعلیم رانندگی چیزی حدود 1500 تومان است. طبیعی است که در این شرایط صاحب خودرو تعلیم رانندگی با خود فکر می کند که با فروش سهمیه بنزینش در بازار آزاد قادر خواهد بود همان درآمد قبلی (یا حتی بیش از آن) را کسب کند بدون این که نیازی باشد تا در گرمای تابستان ساعت ها پشت ماشین مشغول تعلیم باشد. همین اتفاق ممکن است برای تاکسی ها یا آژانس های مسافربری هم رخ دهد که نتیجه آن می تواند برای حمل و نقل عمومی کشور بسیار منفی باشد. اگر واقع بین باشیم می دانیم که به علت تعداد بسیار زیاد چنین خودروهایی قطعا نظارت و ممنوعیت هم چاره کار نخواهد بود. ولی اگر به اصول ساده علم اقتصاد اعتقاد داشته باشیم باید قبول کنیم که تنها راه جلوگیری از تعطیلی فعالیت این مشاغل عرضه بنزین کافی به آن ها "با قیمت بازار آزاد" است به گونه ای که فروش بنزین در بازار سیاه برایشان سودی نداشته باشد و لذا ترجیح دهند تا فعالیت قبلی خود را ادامه دهند. البته طبیعی است که این سیاست قیمت این خدمات را افزایش خواهد داد ولی همان طوری که آقایان مرتب تکرار می کنند هیچ اصلاحی بدون هزینه نیست و این هم یکی از هزینه های سهمیه بندی بنزین است.
6. هنوز عده قابل توجهی از مردم کارت سوخت خود را دریافت نکرده اند و یا برخی از آن ها به علت گم شدن یا خرابی قدرت استفاده از کارت قبلی را ندارد. آیا نباید پیش از این راهی اندیشیده می شد تا کسانی که به هر دلیلی از قافله کارت سوخت عقب مانده اند فعلا علی الحساب بنزین مورد نیاز را به قیمت آزاد یا یارانه ای دریافت کنند تا زمانی که کارتشان به دستشان برسد؟ هم چنین فرض کنید که کسی به هر دلیلی بنزین تمام کرده و در راه مانده باشد. قاعدتا در شرایط فعلی کسی جرات نخواهد کرد تا از سهمیه بنزین محدود خود به او کمک کند ولی دولت باید تدبیری برای شرایط اضطراری این گونه بیندیشد (مثلا عرضه محدود بنزین با قیمت واقعی توسط وانت های امداد) تا افرادی از این قبیل به علت مساله ساده ای مثل تمام کردن بنزین تا ابد وسط جاده رها نشوند.
7. محدودیت سهمیه بنزین بسیاری از افراد را از مسافرت تابستانی منصرف خواهد کرد و این کار علاوه بر اثرات روانی منفی باعث رکود در فعالیت بخش های خدماتی در مناطق توریستی کشور خواهد شد. آیا نمی شد که برای افراد سهمیه ویژه مسافرت (احتمالا با قیمت آزاد) در نظر گرفته می شد به گونه ای که با استفاده از امکانات متعدد کارت سوخت این سهمیه فقط در صورت تردد بین دو شهر با فاصله مشخص قابل استفاده می شد تا اطمینان حاصل شود که افراد از آن برای مسافرت خود بهره می برند.
از این ابهام ها و چراها که در طول زمان و بسته به موقعیت افراد مشخص خواهد شد باز هم وجود دارد. بسیار مفید خواهد بود که وزارت نفت سایتی را برای دریافت بازخورد و پیش نهاد راجع به مسایل احتمالی کارت هوشمند ایجاد کند تا تمامی این موقعیت ها شناسایی شده و سیاست های مناسب با آن تعبیه شود. حرف پایانی من این است که تجربه دنیا نشان داده است که بازار از بوروکراسی کاراتر است. لذا یک سیاست ساده می تواند این باشد که به جای پناه بردن به انواع و اقسام تبصره ها و راه حل های اداری برای رفع انواع حالت های استثنایی و تخصیص بنزین متناسب با شغل و غیره یک سیاست مشخص برای دست یابی به سهمیه مازاد آزاد اعلام شود تا تمام موارد استثنایی ذیل آن رفع و رجوع شود.
بالاخره بعد از انتظار و گمانه زنی های فراوان وضعیت سهمیه بندی بنزین تا اندازه ای مشخص شد.
1. اصلاح مساله مزمن بنزین باید از جایی شروع می شد و این شروع نیازمند دو فاکتور جسارت و حمایت سیاسی بود. این که هم سویی سیاسی دولت و مجلس باعث شد تا برای اولین بار نظام اجرایی کشور عزم و امکان کافی برای شروع این جراحی را پیدا کند بسیار مایه خوشوقتی است و باید آن را امر مبارکی دانست.
2. تغییر در سیاست های قبلی بنزین قطعا در کوتاه مدت نارضایتی مردم را به دنبال خواهد داشت. این تغییر چه از طریق افزایش قیمت باشد و چه از طریق سهمیه بندی و محدودیت مصرف به هر حال برای مصرف کننده خوشایند نیست. مضاف بر این که اثرات مثبت این سیاست در بلندمدت ظاهر می شود و لذا برای مردم در کوتاه مدت ملموس نخواهد بود. این که دولت و مجلس در آستانه انتخابات مجلس هشتم دست به این کار پر ریسک زده اند از زاویه اخلاق سیاسی جای تقدیر دارد.
3. ایجاد زیرساخت ها و توزیع کارت سوخت نه آن قدر که طرف داران دولت می گویند کار عظیمی بوده است و نه اشکالات آن در آن حدی که منتقدین می گویند بر عهده دولت بوده است. دولت های قبلی هم پروژه هایی با حجم بالا مثل کارت ملی و سیستم موبایل را اجرا کرده اند و در مقابل اشکالاتی مثل نرسیدن کارت برخی مشترکین هم ناشی از ضعف سیستم اداری است که ربطی به دولت فعلی ندارد و در عرض یکی دو ساله هم قابل رفع نیست.
عکس: شانا 4. هدف از اصلاحات در بحث بنزین به تدریج دچار تغییر شده است. به طور تاریخی انتقاد اقتصاددان های طرف بازار آزاد به مساله بنزین در ایران متوجه دو نکته بوده است: اول این که غیر واقعی بودن قیمت نسبی بنزین باعث ارائه علامت های غلط به اقتصاد شده و انگیزه بهبود بهره وری مصرف را از مصرف کننده و تولیدکننده می گیرد و دوم این که پایین نگاه داشتن مصنوعی قیمت مستلزم صرف هزینه های عظیمی از بودجه سالیانه کشور است. بقیه مباحث مثل رشد مصرف و واردات و آلودگی و غیره در واقع موضوعات فرعی این نقد بوده اند که با واقعی سازی قیمت "تا حدی" تخفیف می یافتند. در این بین گروه اقتصاددان های مجلس تفسیر دیگری از ماجرا ارائه دادند که عمدتا هدف "کاهش واردات" و "کاهش مصرف" را دنبال می کرد و لذا هدف های متصور برای سیاست از سوی دو گروه متفاوت است. آن چیزی که اکنون در قالب سهمیه بندی بدون تخصیص سهمیه آزاد مشاهده می شود در واقع تحقق هدف دوم است و نه هدف اول.
5. ایده کارت سوخت در دولت قبلی مطرح شده و امکان سنجی آن تحت عنوان کارت سبز انجام شد. تفاوت عمده ایده آن زمان با چیزی که الان اجرا شده است این است که کارت قبلی قرار بود "سقف یارانه" هر خودرو را محدود کند (یا به عبارت دیگر برای جلوگیری از نارضایتی اجتماعی حداقلی از بنزین یارانه ای را به هر خودرو تخصیص دهد) ولی سیستم فعلی "سقف مصرف بنزین" هر خودرو را محدود کرده است. مردم بهتر می توانند قضاوت کنند که کدام شیوه تناسب بیش تری با پویایی ذاتی اقتصاد داشته و با اصل بهینه سازی تصمیمات فردی افراد متناسب تر است.
6. یک نکته مهم این است که توجه کنیم که قرار نیست بحث سهمیه بندی به ما هو سهمیه بندی هدف ما باشد. همه این محدودیت ها ایجاد شده است تا به قول آقای دکتر توکلی واقعی سازی قیمت سوخت با هزینه های کم تری صورت گیرد. محدودسازی موقت عرضه بنزین فرصت طلایی فراهم می کند تا مردم با آغوش باز از واقعی شدن قیمت بنزین استقبال کنند. فرض کنید دولت چند ماه سیاست سهمیه بندی را ادامه دهد و مردم همگی محدودیت های آن را حس کنند و پس از این زمان اعلام شود که قرار است بنزین سوپر که برخی شهروندان علاقه مند به دریافت آن هستند با قیمت 400 تومان و به مقدار محدودی برای هر فرد (مثلا 50 لیتر در ماه) عرضه شود. قطعا چنین پیامی خوش حالی فراوانی در جامعه ایجاد می کند. با ادامه دادن قدم به قدم این سیاست می توان بدون وارد کردن شوک و با رضایت خود مردم قیمت سوخت را واقعی کرده و صورت مساله سوخت را برای همیشه از اقتصاد ایران پاک کرد.
این ها بحث هایی کلان است که می شود آن ها را ادامه داد و به هر حال دولت تصمیم گرفته است تا یکی از سیاست های بحث شده در بالا را با قاطعیت اجرا کند. اما در سطح عملیاتی این سوال را می توان پرسید که آیا نمی شد با مقداری تامل و مشورت بیشتر و توجه بیش تر به اصول علم اقتصاد همین سیاست سهمیه بندی را با کیفیت بالاتری اجرا کرد؟ مثلا:
1. طبق آخرین آمار اعلام شده میانگین مصرف در کشور 5.5 لیتر بوده و در مقابل سهمیه تخصیص داده شده به 3.3 لیتر رسیده است که به معنی کاهش 40% در عرضه سوخت به طور کاملا ناگهانی و در عرض چند ساعت است. سوال این است که آیا نمی شد به جای کاهش یک باره این رقم مسیر تدریجی برای آن انتخاب می شد که مردم هم فرصت تطبیق خود را با آن پیدا کنند؟ مثلا بعد از یک دوره زمانی یکی دو ماهه اطلاعات کارت هوشمند تحلیل شده و نهایتا اعلام می شد که در هر سه یا شش ماه 10% از عرضه بنزین کاسته خواهد شد. به این ترتیب مردم این فرصت را داشتند تا در طول زمان برنامه زندگی خود را با اطلاع از روند آتی تنظیم کرده و دچار کم ترین اختلال شوند. به این نکته هم باید توجه کرد که همین کاهش 40% هم تا چند ساعت قبل از اجرای آن مشخص نبود و لذا مردم نمی دانستند که قرار است با چه سهمیه ای در روز مواجه باشند تا بر اساس آن زندگی خود را برنامه ریزی کنند.
2. پیش از این بحث های نظری در مورد بنزین مازاد صورت گرفته و طرفین دیدگاه های خود را بیان کرده اند. نظر نهایی دولت و مجلس هر چه می خواهد باشد ولی آیا خردمندانه تر نیست که هر چه زودتر به یک تصمیم قاطع و مشخص و "تعهدشده" برسند و از همین الان سیاست روشنی را در مورد عرضه یا عدم عرضه بنزین مازاد اعلام کنند تا مردم بتوانند بر اساس آن تصمیم خود را بگیرند؟ وزارت نفت اعلام می کند که مردم می توانند سهمیه 4 ماهه خود را یک جا مصرف کنند و لذا نگران مسافرت نباشند. ولی تصمیم برای رفتن یا نرفتن به مسافرت خود تابع این است که شهروندان بدانند که آیا دو ماه دیگر که سهمیه بنزین خود را تمام کردند بنزین مازاد سهمیه عرضه خواهد شد یا نه. طبیعی است که به علت خصوصیات ریسک گریزی و تمایل به هموار سازی مصرف در دوره های مختلف وقتی کسی اطلاعی از وضع آینده ندارد سعی می کند تا همه موجودی خود را امروز مصرف نکند و برای تمام چهار ماه ذخیره ای داشته باشد. حال اگر دو ماه دیگر دولت اعلام کند که قرار است بنزین مازاد بر سهمیه هم عرضه شود کسانی که از ترس پایان سهمیه بنزین شان از مسافرت تابستانی خودداری کرده بودند دچار تاسف شدید خواهند شد.
3. میزان سهمیه تخصیص داده شده بدون توجه به موقعیت جغرافیایی است. وقتی سهمیه تخصیص می دهیم یعنی بسیاری از اصول پایه ای اقتصاد مبنی بر بهینه سازی بودجه توسط عامل ها را فعلا کنار می گذاریم و می گوییم که به حداقل مصرف قناعت کنید ولی حتی اگر این فلسفه را هم دنبال کنیم چرا باید سهمیه تخصیص داده شده به کسی که ساکن تهران است و طبعا میانگین مسافتی که باید طی کند زیاد است برابر با کسی باشد که در شهرستان کوچکی زندگی می کند که تردد و انجام امور روزانه مثل خرید در آن حتی بدون خودرو هم بسیار آسان است و به علت قلت مسافت و نبود بار ترافیکی مصرف روزانه بنزین در آن کاملا محدودتر از تهران است. آیا مثلا نمی شد که روند مصرف روزانه افراد تحلیل شده و نهایتا به هر کس سهمیه ای متناسب با مصرف تاریخی اش تخصیص داده می شد؟ دقت شود که این بحث در غیب سهمیه بنزین آزاد معتبر است و اگر بنزین مازاد عرضه شود کل این بحث منتفی می شود. عکس: شانا 4. آیا در بحث سهمیه بندی به این نکته توجه شده است که وقتی به وسیله نسبتا ارزان قیمتی مثل موتور سیکلت که می توان یک نمونه دست دوم و ساده آن را به قیمتی در حد 200 هزار تومان خریداری کرد سهمیه ماهیانه 30 لیتر تخصیص داده می شود تمایل به خرید موتور سیکلت به عنوان وسیله ای برای دست یابی به بنزین اضافه در ماه به شدت بالا می رود و این امر اختلال جدی در بازار این نوع وسایل ایجاد می کند. همین واقعیت در مورد وانت ها صادق است. کافی است کسانی که تمکن مالی دارند به صورت فردی یا دسته جمعی 5 یا 6 میلیون تومان پول برای خرید یک وانت قدیمی صرف کرده و از سهمیه بنزین چند برابر (600 لیتر در ماه) برای خودروهای شخصی خود بهره مند شوند. متاسفانه تفکر پشت نظام سهمیه بندی مصرف کنندگان را مانند موجودات منفعلی فرض کرده است که هیچ واکنشی برای حداکثر کردن بهره مندی خود صورت نخواهند داد. حال آن که علم اقتصاد به ما این بصریت را داده که بدانیم عامل ها در هر صورتی دنبال چنین راه هایی خواهند گشت که نتیجه طبیعی آن ایجاد شوک در بازار وسایل نقلیه متناسب با سهمیه بنزین تخصیص داده شده به آن ها است. شوکی که نه به خاطر تقاضای واقعی وسایل نقلیه بل که صرفا برای استفاده از بنزین آن ها ایجاد می شود.
5. قیمت بازار آزاد (یا بازار سیاه) بنزین کسانی را که به علت مشاغل خود صاحب سهمیه بالاتر هستند وسوسه خواهد کرد تا بنزین خود را در بازار آزاد بفروشند. مثلا در فهرست سهمیه ها اعلام شده است که مراکز تعلیم رانندگی هم سهمیه ای به مراتب بالاتر از خودروهای شخصی دریافت خواهند کرد. این در حالی است که درآمد ساعتی خالص صاحبان اتومبیل های تعلیم رانندگی چیزی حدود 1500 تومان است. طبیعی است که در این شرایط صاحب خودرو تعلیم رانندگی با خود فکر می کند که با فروش سهمیه بنزینش در بازار آزاد قادر خواهد بود همان درآمد قبلی (یا حتی بیش از آن) را کسب کند بدون این که نیازی باشد تا در گرمای تابستان ساعت ها پشت ماشین مشغول تعلیم باشد. همین اتفاق ممکن است برای تاکسی ها یا آژانس های مسافربری هم رخ دهد که نتیجه آن می تواند برای حمل و نقل عمومی کشور بسیار منفی باشد. اگر واقع بین باشیم می دانیم که به علت تعداد بسیار زیاد چنین خودروهایی قطعا نظارت و ممنوعیت هم چاره کار نخواهد بود. ولی اگر به اصول ساده علم اقتصاد اعتقاد داشته باشیم باید قبول کنیم که تنها راه جلوگیری از تعطیلی فعالیت این مشاغل عرضه بنزین کافی به آن ها "با قیمت بازار آزاد" است به گونه ای که فروش بنزین در بازار سیاه برایشان سودی نداشته باشد و لذا ترجیح دهند تا فعالیت قبلی خود را ادامه دهند. البته طبیعی است که این سیاست قیمت این خدمات را افزایش خواهد داد ولی همان طوری که آقایان مرتب تکرار می کنند هیچ اصلاحی بدون هزینه نیست و این هم یکی از هزینه های سهمیه بندی بنزین است.
6. هنوز عده قابل توجهی از مردم کارت سوخت خود را دریافت نکرده اند و یا برخی از آن ها به علت گم شدن یا خرابی قدرت استفاده از کارت قبلی را ندارد. آیا نباید پیش از این راهی اندیشیده می شد تا کسانی که به هر دلیلی از قافله کارت سوخت عقب مانده اند فعلا علی الحساب بنزین مورد نیاز را به قیمت آزاد یا یارانه ای دریافت کنند تا زمانی که کارتشان به دستشان برسد؟ هم چنین فرض کنید که کسی به هر دلیلی بنزین تمام کرده و در راه مانده باشد. قاعدتا در شرایط فعلی کسی جرات نخواهد کرد تا از سهمیه بنزین محدود خود به او کمک کند ولی دولت باید تدبیری برای شرایط اضطراری این گونه بیندیشد (مثلا عرضه محدود بنزین با قیمت واقعی توسط وانت های امداد) تا افرادی از این قبیل به علت مساله ساده ای مثل تمام کردن بنزین تا ابد وسط جاده رها نشوند.
7. محدودیت سهمیه بنزین بسیاری از افراد را از مسافرت تابستانی منصرف خواهد کرد و این کار علاوه بر اثرات روانی منفی باعث رکود در فعالیت بخش های خدماتی در مناطق توریستی کشور خواهد شد. آیا نمی شد که برای افراد سهمیه ویژه مسافرت (احتمالا با قیمت آزاد) در نظر گرفته می شد به گونه ای که با استفاده از امکانات متعدد کارت سوخت این سهمیه فقط در صورت تردد بین دو شهر با فاصله مشخص قابل استفاده می شد تا اطمینان حاصل شود که افراد از آن برای مسافرت خود بهره می برند.
از این ابهام ها و چراها که در طول زمان و بسته به موقعیت افراد مشخص خواهد شد باز هم وجود دارد. بسیار مفید خواهد بود که وزارت نفت سایتی را برای دریافت بازخورد و پیش نهاد راجع به مسایل احتمالی کارت هوشمند ایجاد کند تا تمامی این موقعیت ها شناسایی شده و سیاست های مناسب با آن تعبیه شود. حرف پایانی من این است که تجربه دنیا نشان داده است که بازار از بوروکراسی کاراتر است. لذا یک سیاست ساده می تواند این باشد که به جای پناه بردن به انواع و اقسام تبصره ها و راه حل های اداری برای رفع انواع حالت های استثنایی و تخصیص بنزین متناسب با شغل و غیره یک سیاست مشخص برای دست یابی به سهمیه مازاد آزاد اعلام شود تا تمام موارد استثنایی ذیل آن رفع و رجوع شود.
فريد
۱۳۸۶-۰۴-۰۸ ۱۹:۱۹:۴۵
نقطه قوت مقاله فوق نگاه اجتماعی تر و انسانی تر به سهمیه بندی بنزين است. متاسفانه برنامه ريزان در نظام حکومتی ما فقط تاثیرات مرتبه اول تصمیمهای خود را درنظر می گیرند و از تبعات دامنه دار آن غفلت می ورزند. اگرچه سهمیه بندی بنزين قطعا به کاهش مصرف و کاهش مصرف ارز می انجامد، اما قطعا در زمینه های متعدد دیگر تاثیرات منفی خواهد داشت که برآورد هزینه-فایده را ضروری می سازد.
مثلا بخشی از اشتغال در ایران(هرچند ناصواب) متکی به مصرف آزاد سوخت است.
بخش عمده جابجایی مواد غذایی تازه و فاسدشدنی در مسیرهای برون شهری از با وسایل نقلیه بنزین سوز انجام می گیرد و جایگزين سهل الوصولی هم وجود ندارد.
از این قبیل نیازهای ضروری بازهم می توان ارائه کرد، اما برنامه ریزان کمتر به اینگونه تاثیرات توجه می کنند و پس از اجرای فاز اول یک برنامه چند مرحله ای به همان دلخوش می کنند و از تکمیل مراحل بعد غفلت می ورزند.
سهمیه بندی بنزین باید با اقداماتی که به کاهش تقاضا می انجامد در چند سال آینده از حالت قهری به صورت تعرفه ای تغيير يابد، اما به یقین بخش عمده ای از اقدامات ضروری در این مسیر محقق نخواهد شد و چند سال ديگر مشکل سوخت با افزایش تعداد خودروها در سطحی بالاتر گریبانگیر کشور می شود.
نمونه این نابسامانی در وضعیت ترافیک شهر تهران مشهود است روی آورديم و امروز این طرح نیز کارآيی خود را از دست داده است. آیا کلان شهرهای پيشرفته دنيا هيچکدام دچار چنین نابسامانی هستند؟
مطمئنم رويکرد سهميه بندی بنزين تنها بحران را چند صباحی به تاخیر می اندازد و در بازگشت با شرایطی پيچيده تر و صعب العلاج تر می شويم. (31472)
مثلا بخشی از اشتغال در ایران(هرچند ناصواب) متکی به مصرف آزاد سوخت است.
بخش عمده جابجایی مواد غذایی تازه و فاسدشدنی در مسیرهای برون شهری از با وسایل نقلیه بنزین سوز انجام می گیرد و جایگزين سهل الوصولی هم وجود ندارد.
از این قبیل نیازهای ضروری بازهم می توان ارائه کرد، اما برنامه ریزان کمتر به اینگونه تاثیرات توجه می کنند و پس از اجرای فاز اول یک برنامه چند مرحله ای به همان دلخوش می کنند و از تکمیل مراحل بعد غفلت می ورزند.
سهمیه بندی بنزین باید با اقداماتی که به کاهش تقاضا می انجامد در چند سال آینده از حالت قهری به صورت تعرفه ای تغيير يابد، اما به یقین بخش عمده ای از اقدامات ضروری در این مسیر محقق نخواهد شد و چند سال ديگر مشکل سوخت با افزایش تعداد خودروها در سطحی بالاتر گریبانگیر کشور می شود.
نمونه این نابسامانی در وضعیت ترافیک شهر تهران مشهود است روی آورديم و امروز این طرح نیز کارآيی خود را از دست داده است. آیا کلان شهرهای پيشرفته دنيا هيچکدام دچار چنین نابسامانی هستند؟
مطمئنم رويکرد سهميه بندی بنزين تنها بحران را چند صباحی به تاخیر می اندازد و در بازگشت با شرایطی پيچيده تر و صعب العلاج تر می شويم. (31472)
محسن
۱۳۸۶-۰۴-۰۸ ۱۹:۵۰:۲۴
من از بابلسرم .از موقع سهمیه بندی تعداد زیادی اتومبیل دولتی نمره تهران همراه با خانواده در اینجا دیده ایم .
دولت چه پاسخی دارد.؟ (31476)
دولت چه پاسخی دارد.؟ (31476)
سعید
۱۳۸۶-۰۴-۰۸ ۲۰:۲۶:۰۰
سلام
1- با توجه به مصرف بیش از حد مردم ایران, سهمیه بندی بنزین امر مطلوبی است, لیکن لازم است در نحوه اجرا آن تجدید نظر شود.
2- مصرف عموم در تابستان (به دلیل مسافرت و گرما و استفاده از کولر خودرو) بیشتر از سایر فصل ها است.
3- کاهش تدریجی سهمیه ها در طول مدت زمان , می تواند مردم را در مدیریت مصرف سوخت کمک نماید. مثلا از 10 لیتر در روز آغاز و پس از چند ماه به 5 لیتر برسد.
4-همانگونه که برای انواع خودرو ها سهمیه بندی خاصی صورت گرفته است , برای مشاغل خاص نیز سهمیه بندی صورت گیرد.طبیعی است که بین خانمی که از خودرو خود برای امور جاری منزل استفاده می نماید و مردی که در شرق تهران زندگی می کند و محل کار وی در غرب تهران است باید تفاوت قائل شد. (31477)
1- با توجه به مصرف بیش از حد مردم ایران, سهمیه بندی بنزین امر مطلوبی است, لیکن لازم است در نحوه اجرا آن تجدید نظر شود.
2- مصرف عموم در تابستان (به دلیل مسافرت و گرما و استفاده از کولر خودرو) بیشتر از سایر فصل ها است.
3- کاهش تدریجی سهمیه ها در طول مدت زمان , می تواند مردم را در مدیریت مصرف سوخت کمک نماید. مثلا از 10 لیتر در روز آغاز و پس از چند ماه به 5 لیتر برسد.
4-همانگونه که برای انواع خودرو ها سهمیه بندی خاصی صورت گرفته است , برای مشاغل خاص نیز سهمیه بندی صورت گیرد.طبیعی است که بین خانمی که از خودرو خود برای امور جاری منزل استفاده می نماید و مردی که در شرق تهران زندگی می کند و محل کار وی در غرب تهران است باید تفاوت قائل شد. (31477)
محمد
۱۳۸۶-۰۴-۰۸ ۲۰:۴۷:۵۱
جناب اقای قدوسی
ضمن تشکر از ارسال مقاله نکات زیر قابل
تعمق میباشند :
1 - فهمیدیم که یکی از دلایل سهمیه بندی از نظر جنابعالی این است که به مرگ بگیرند تا به تب راضی شویم ! حال فرض کنید ملت به تب راضی شدند .ایا این تب با توجه به موارد زیر از نوع تب مالت نخواهد بود ؟ایا اصولا این روش درست ، انسانی و علمی است ؟
- دلایل مندرج در بند 5 جنین القا مینماید که ازاد سازی بنزین به صلاح است و البته هزینه دارد .سوال :
- این هزینه برا ی جامعه چقدر تخمین زده میشود ؟
2- در صورت ادامه سهمیه بندی هزینه ان برای جامعه به چه میزانی است ؟
توجه کنیم که گفتن جملات خنثی که ان کمتر است و این بیشتر دردی را دوا نخواهد کرد زیرا امکان اشتباه بسیار زیاد است .ایا سازو کاری برای این گونه پیش بینی ها با تقریب مناسب وجود دارد ؟بنده که فکر نمی کنم .
3- ایا دولت توان کنترل منطقی تورم ناشی از این پدیده را دارد ؟اگر ندارد چگونه میتوان در یک پکیج کنترل نشده برنامه ای را بجلو برد ؟ عدم کنترل به معنی فاصله گرفتن از برنامه ها و اهدافی خواهد شد که بنوبه خود پدیده های غیر خطی و غیر قابل پیش بینی جدیدی را ایجاد خواهند کرد .در بسیاری از موارد عدم توان کنترل باعث عملی نشدن کل برنامه خواهد شد .
4- ایا دولت و بدنه ان توان هدایت هزینه های صرفه جویی شده به سمت تقویت شبکه حمل و نقل ،بالا بردن استاندارد مصرف سوخت در خودرو ها و ... را دارد ؟
بنده در یکی از وزارتخانه های صنعتی مسئولیت دارم .جواب خودم را میدانم .شما چه فکر میکنید ؟
5 -ایا میتوان برروی یک بنای 4 طبقه ده طبقه دیگر احداث کردو بعد از ان برای تقویت فونداسیون ان اقدام نمود .بنده میگویم اگر حتی ساختمان نریزد هم اصلاح ان سرمایه بر تر خواهد بود .
در خاتمه میخواستم عرض کنم که کسی مخالف ازاد سازی قیمت بنزین نیست .ولی اگر واقعا ادعاها با عمل منطبق است بهتر نبود طی یک برنامه یکی دو ساله شبکه حمل و نقل و سایر مقدمات را مهیا (نمی گویم اماده بلکه میگویم مهیا ) می کردند سپس دست به چنین اقدامی میزدند ؟
لا اقل میزان سهمیه بندی را همانگونه که فرمودید بصورت تدریجی کاهش میدادند و
از هزینه های صرفه جویی شده مقدمات رفع کامل معضل را فراهم می اوردند .
یادم میاید اقای قالیباف چندی قبل فرمودند که اصلاح ترافیک در تهران حدود 600 میلیون دلار هزینه دارد که قطعا بخش عمده ان به تقویت شبکه حمل و نقل بر میگردد .
به هر حال انجام اینکار به نظر بنده بسیار ناشیانه و بقول شما لحاظ ننمودن متغیر
های اقتصاد انجام شده است .جسارت و حمایت سیاسی هم کافی نیست .ما که قرار نیست فیلم هندی بسازیم و یا به اصطلاح فردین بازی در بیاوریم .در فضای بیرون از مغز ما چیزی به نام واقعیات در جریان است با تمامی صلابت و گزندگی اش .
درست برخورد نشود ضربات هوک و اپرکات است که به سمت چانه جامعه سرازیر خواهد شد .
به هر صورت نکات خوبی را هم در مقاله خود مطرح کرده بودید. در خاتمه باید گفت که مشکل اساس ما مدیریت جزیره ای در کشور است که در هر جزیره هم داستان مخصوص بخودش جاری است . (31478)
ضمن تشکر از ارسال مقاله نکات زیر قابل
تعمق میباشند :
1 - فهمیدیم که یکی از دلایل سهمیه بندی از نظر جنابعالی این است که به مرگ بگیرند تا به تب راضی شویم ! حال فرض کنید ملت به تب راضی شدند .ایا این تب با توجه به موارد زیر از نوع تب مالت نخواهد بود ؟ایا اصولا این روش درست ، انسانی و علمی است ؟
- دلایل مندرج در بند 5 جنین القا مینماید که ازاد سازی بنزین به صلاح است و البته هزینه دارد .سوال :
- این هزینه برا ی جامعه چقدر تخمین زده میشود ؟
2- در صورت ادامه سهمیه بندی هزینه ان برای جامعه به چه میزانی است ؟
توجه کنیم که گفتن جملات خنثی که ان کمتر است و این بیشتر دردی را دوا نخواهد کرد زیرا امکان اشتباه بسیار زیاد است .ایا سازو کاری برای این گونه پیش بینی ها با تقریب مناسب وجود دارد ؟بنده که فکر نمی کنم .
3- ایا دولت توان کنترل منطقی تورم ناشی از این پدیده را دارد ؟اگر ندارد چگونه میتوان در یک پکیج کنترل نشده برنامه ای را بجلو برد ؟ عدم کنترل به معنی فاصله گرفتن از برنامه ها و اهدافی خواهد شد که بنوبه خود پدیده های غیر خطی و غیر قابل پیش بینی جدیدی را ایجاد خواهند کرد .در بسیاری از موارد عدم توان کنترل باعث عملی نشدن کل برنامه خواهد شد .
4- ایا دولت و بدنه ان توان هدایت هزینه های صرفه جویی شده به سمت تقویت شبکه حمل و نقل ،بالا بردن استاندارد مصرف سوخت در خودرو ها و ... را دارد ؟
بنده در یکی از وزارتخانه های صنعتی مسئولیت دارم .جواب خودم را میدانم .شما چه فکر میکنید ؟
5 -ایا میتوان برروی یک بنای 4 طبقه ده طبقه دیگر احداث کردو بعد از ان برای تقویت فونداسیون ان اقدام نمود .بنده میگویم اگر حتی ساختمان نریزد هم اصلاح ان سرمایه بر تر خواهد بود .
در خاتمه میخواستم عرض کنم که کسی مخالف ازاد سازی قیمت بنزین نیست .ولی اگر واقعا ادعاها با عمل منطبق است بهتر نبود طی یک برنامه یکی دو ساله شبکه حمل و نقل و سایر مقدمات را مهیا (نمی گویم اماده بلکه میگویم مهیا ) می کردند سپس دست به چنین اقدامی میزدند ؟
لا اقل میزان سهمیه بندی را همانگونه که فرمودید بصورت تدریجی کاهش میدادند و
از هزینه های صرفه جویی شده مقدمات رفع کامل معضل را فراهم می اوردند .
یادم میاید اقای قالیباف چندی قبل فرمودند که اصلاح ترافیک در تهران حدود 600 میلیون دلار هزینه دارد که قطعا بخش عمده ان به تقویت شبکه حمل و نقل بر میگردد .
به هر حال انجام اینکار به نظر بنده بسیار ناشیانه و بقول شما لحاظ ننمودن متغیر
های اقتصاد انجام شده است .جسارت و حمایت سیاسی هم کافی نیست .ما که قرار نیست فیلم هندی بسازیم و یا به اصطلاح فردین بازی در بیاوریم .در فضای بیرون از مغز ما چیزی به نام واقعیات در جریان است با تمامی صلابت و گزندگی اش .
درست برخورد نشود ضربات هوک و اپرکات است که به سمت چانه جامعه سرازیر خواهد شد .
به هر صورت نکات خوبی را هم در مقاله خود مطرح کرده بودید. در خاتمه باید گفت که مشکل اساس ما مدیریت جزیره ای در کشور است که در هر جزیره هم داستان مخصوص بخودش جاری است . (31478)
۱۳۸۶-۰۴-۰۸ ۲۳:۱۷:۵۸
هنوز عده قابل توجهی از مردم کارت سوخت خود را دریافت نکرده اند..
جالبه که نویسنده از انسر دنیا _وین_ بهتر از ما ساکنان ایران می داند اینجا چه خبر است!
اقای قدوسی عزیز... به نظرم اطلاعاتت را از بی بی سی گرفته ای اخوی... پیاده شو با هم بریم! (31484)
جالبه که نویسنده از انسر دنیا _وین_ بهتر از ما ساکنان ایران می داند اینجا چه خبر است!
اقای قدوسی عزیز... به نظرم اطلاعاتت را از بی بی سی گرفته ای اخوی... پیاده شو با هم بریم! (31484)
قاسمی
۱۳۸۶-۰۴-۰۹ ۱۳:۵۰:۴۲
\"مدير عامل شرکت پست همچنين از آغاز توزيع مرحله سوم کارت سوخت افرادي که در هنگام مراجعه‌ماموران پست در منزل نبوده اند خبر داد و گفت: ماموران پست در اين مرحله‌بار ديگر حدود 300 هزار کارت سوخت را براي تحويل به در منازل مردم مي‌برند.محبيان تعداد کارتهاي سوخت تحويلي به شرکت پست را حدود شش ميليون و 700هزار کارت اعلام و خاطر نشان کرد: تاکنون حدود پنج ميليون و 500 هزارکارت هوشمند سوخت توزيع شده است و بقيه نيز بدون مشخص بودن نشاني در مراکز پستي است .وي گفت :براساس آمار نيروي انتظامي حدود هشت ميليون خودرو در کشور وجود دارد\"
درنتیجه می توان گفت برای حدود 1 میلیون و 300 هزار خودرو اصلا کارت سوختی صادر نشده و از بین کارتهای سوخت صادر شده 1 میلیون و 200 هزار کارت هنوز به دست صاحبان آنها نرسیده است. این با توجه به 300 هزار کارت سوخت برگشتی و با توجه به کارتهای سوخت بدون آدرس مشخص حدود 3 میلیون خوردور از 8 میلیون خودرو موجود در کشور را شامل می شود. منبع سایت روزنامه همشهری
http://www.hamshahrionline.ir/News/?id=22361 (31565)
درنتیجه می توان گفت برای حدود 1 میلیون و 300 هزار خودرو اصلا کارت سوختی صادر نشده و از بین کارتهای سوخت صادر شده 1 میلیون و 200 هزار کارت هنوز به دست صاحبان آنها نرسیده است. این با توجه به 300 هزار کارت سوخت برگشتی و با توجه به کارتهای سوخت بدون آدرس مشخص حدود 3 میلیون خوردور از 8 میلیون خودرو موجود در کشور را شامل می شود. منبع سایت روزنامه همشهری
http://www.hamshahrionline.ir/News/?id=22361 (31565)
امین_ حسابدار
۱۳۸۶-۰۴-۰۹ ۰۶:۱۹:۴۶
مصرف ازاد باقیمت تمام شده!همین مرگ یک دفعه شیون هم یک دفعه! موضوع بنزین ویارانه ی ان از زمان مرحوم شهید رجایی مطرح وبرای اولین بار پس از پیروزی انقلاب قیمت بنزین افزایش یافت وتفاوت قیمت نیز به روستاییان 60 سال به بالا تعلق گرفت صدایی هم از مردم در نیامد. باور نمی کنید تاریخ را بخوانید! (31496)
ناشناس
۱۳۸۶-۰۴-۰۹ ۰۸:۰۳:۰۷
جناب آقاي نويسده
در اين طرح بايد قدرت اقتصادي مردم در نظر گرفته شود ، مردم مطمئن نيستندكه اثرات قطع واردات بنزين را در افزايش درامد سرانه يا قدرت خريد خود ببينند بساري از مردم واقعا دچار مشكل مي شوند كارمندي كه تمام حقوق خود را بابت كرايه خانه يا قسط وامهاي گوناگون مانند وام مسكن پرئاخت مي كند با مسافركشي يك لقمه نان براي زن وبچه خود در مي آوردكساني كه دور تر ازشهر به فاصله مثلا 25 ،30يا 50 كيلومتري از شهر زندگي مي كنند دچار مشكل مي شوند و روزانه براي رفت وآمد به شهر بايد هزينه زيادي پرداخت كنند كه واقعا قابل توجه است كساني كه در روستاهها زندگي مي كنند بايد مدام به شهر بيايند ، كساني كه زمين كشاورزي دارند بايد بطور مرتب به زمين خود سر بزنند ، كارگران پيمانكاري بدبختي كه محل كار آنها از شهر فاصله دارند و سرويس آنها كه يك خط در ميان مي ايد ،بيچاره هايي كه در شهرك ها زندگي ميكنند كه فاصله آنها تا مركز شهر در حدود20كيلومتر است و از همه بيچاره تر تعداد زيادي از جوانان بيكار كه در اين وضيعت اقتصادي ناجور تتا كاري كه مي تئانند انجام دهند مسافر كشي است .
همه آينها واقعا شك دارند كه آثار پر بركت صرفه جوئي از قطع واردات بنزين كه سالي 15 ميليارد دلار است را ببينند
آقاياني كه اين تصميمات را مي گيرند از ما بهتران هستند كه واقعا مردم را درك نمي كنند
كسي كه مثللا ماشين سمند را كه قيمت واقعي آن6 ميليون تومان است را 12 ميليون تومان مي خرد ( با توجه به تعرفه 100درصدي واردات خودرو) در واقع 6 ميليون پول بنزين را از پيش به دولت مي دهد
اگر دولت بلد است تصميم انقلابي و شجاعانه بگيرد لطفا واردات خودرو (با مصرف پايين) را با تعرفه معقولحدود20در صد آزاد كند آنوقت تمام بنزين راليتري 500 تومان بدهد آخر نمي شود مردم بدخت را از هر طرف گير انداخت و آنها را در گوشه رنگ ناك
اوت كرد( به دلل اينكه خدرو سازان داخلي ماشين هايي با مصرف دو برابر استاندارد جهاني توليد مي كنند بايد نصف هزينه بنزين خريدار بدبخت را بدهند مردم فلك زده كه نبايد تاوان ندانم كاري شركت هاي داخلي را بدهند)
لطفا اين پيم را منعكس كنيد
ميليار د دلار وارداتي (31501)
در اين طرح بايد قدرت اقتصادي مردم در نظر گرفته شود ، مردم مطمئن نيستندكه اثرات قطع واردات بنزين را در افزايش درامد سرانه يا قدرت خريد خود ببينند بساري از مردم واقعا دچار مشكل مي شوند كارمندي كه تمام حقوق خود را بابت كرايه خانه يا قسط وامهاي گوناگون مانند وام مسكن پرئاخت مي كند با مسافركشي يك لقمه نان براي زن وبچه خود در مي آوردكساني كه دور تر ازشهر به فاصله مثلا 25 ،30يا 50 كيلومتري از شهر زندگي مي كنند دچار مشكل مي شوند و روزانه براي رفت وآمد به شهر بايد هزينه زيادي پرداخت كنند كه واقعا قابل توجه است كساني كه در روستاهها زندگي مي كنند بايد مدام به شهر بيايند ، كساني كه زمين كشاورزي دارند بايد بطور مرتب به زمين خود سر بزنند ، كارگران پيمانكاري بدبختي كه محل كار آنها از شهر فاصله دارند و سرويس آنها كه يك خط در ميان مي ايد ،بيچاره هايي كه در شهرك ها زندگي ميكنند كه فاصله آنها تا مركز شهر در حدود20كيلومتر است و از همه بيچاره تر تعداد زيادي از جوانان بيكار كه در اين وضيعت اقتصادي ناجور تتا كاري كه مي تئانند انجام دهند مسافر كشي است .
همه آينها واقعا شك دارند كه آثار پر بركت صرفه جوئي از قطع واردات بنزين كه سالي 15 ميليارد دلار است را ببينند
آقاياني كه اين تصميمات را مي گيرند از ما بهتران هستند كه واقعا مردم را درك نمي كنند
كسي كه مثللا ماشين سمند را كه قيمت واقعي آن6 ميليون تومان است را 12 ميليون تومان مي خرد ( با توجه به تعرفه 100درصدي واردات خودرو) در واقع 6 ميليون پول بنزين را از پيش به دولت مي دهد
اگر دولت بلد است تصميم انقلابي و شجاعانه بگيرد لطفا واردات خودرو (با مصرف پايين) را با تعرفه معقولحدود20در صد آزاد كند آنوقت تمام بنزين راليتري 500 تومان بدهد آخر نمي شود مردم بدخت را از هر طرف گير انداخت و آنها را در گوشه رنگ ناك
اوت كرد( به دلل اينكه خدرو سازان داخلي ماشين هايي با مصرف دو برابر استاندارد جهاني توليد مي كنند بايد نصف هزينه بنزين خريدار بدبخت را بدهند مردم فلك زده كه نبايد تاوان ندانم كاري شركت هاي داخلي را بدهند)
لطفا اين پيم را منعكس كنيد
ميليار د دلار وارداتي (31501)
۱۳۸۶-۰۴-۰۹ ۰۸:۱۸:۱۴
باسلام به نظر مردم دولت باید هرچه سریعتر نسبت به عرضه بنزین آزاد اقدام نماید وقیمت آن را به نحوی تعیین نماید که اختلاف قیمت آزاد ودولتی کم باشد چرا که این امر باعث جلوگیری ازفروش بنزین توسط رانندگان خودروهای عمومی می شود هرچند که کارسهمیه بندی بنزین عموم مردم را ازمجلس ودولت به شدت دلخور کرده است اما ازهمه بیشتر فروش بنزین به قیمت هرلیتر 4000ریال توسط خودروهای عمومی مردم را ناراحت کرده است اینجانب خود یکی ازخریداران بنزین با قیمت فوق بودم واما درمسیر اینجانب درروزجمعه در کوهستان ومحل تفر ج مردم درروز جمعه به جز ماشین های دولتی وعمومی چشمم حتی به یک ماشین شخصی هم نخورد واین خود جای تاسف دارد وعصبانیت مردم را بیشترمی کند (31503)
آرمین
۱۳۸۶-۰۴-۰۹ ۰۸:۲۳:۵۸
بهتر است مسئولین محترم کمی هم بین مردم بیایند و نفسشان از جای گرم در نیاید ! کرایه های بین شهری سر به فلک کشیده است مثلا\" کرایه تاکسی های تهران-قم تا پیش از این حداکثر 2 هزار تومان بود و الان 5 هزار تومان مطالبه می کنند ! مگر حقوق ما 2.5 برابر شده است ؟ چه کسی باید جلوی اینها رابگیرد ؟ (31505)
۱۳۸۶-۰۴-۰۹ ۰۸:۴۹:۵۸
ما با اطمینان خاطر از اعلام مسوولان که بنزین از اخر مرداد سهمیه بندی می شود سه شنبه به مسافرت رفتیم ولی با اعلام شروع سهمیه بندی ومیزان ان با توجه به خودروی پیکان ما که هر 100 کیلومتر 16-17 لیتر مصرف دارد سفر با این فکر که بعد از بازگشت ،اتومبیل ما بی مصرف می شود به کام ماو بچه ها تلخ شد. ای کاش ما هم ثروتمند بودیم و می توانستیم یک اتو مبیل خارجی کم مصرف وبا کیفیت بخریم وبا خریدیک وانت از سوخت کافی استفاده می کردیم، سهمیه بندی هم طبق معمول چیزهای دیگر به کام ثروتمندان شد. (31511)
ahmad
۱۳۸۶-۰۴-۰۹ ۰۹:۴۷:۱۱
با تشكر از آقاي قدوسي بايد گفت ايشان در مورد بزرگي كار انجام شده و قياس آن با كارت ملي و موبايل كمي دچار غفلت شده اند اولا كارت ملي بعد از اين همه سال هنوز كاملا اجرايي نشده و افراد زيادي از جمله بنده هنوز موفق به دريافت آن نشده اند و ثانيا يك بانك اطلاعاتي ساده اي بيش نيست و مقايسه آن با كارت هوشمند سوخت را حداقل بي دقتي در اظهار نظر ميدانم ثانيا راه اندازي سيستم موبال را هم يادمان نرفته كه علي رغم اينكه انحصاري و ريش و قيچي دست خودشان بود مردم با چه مشكلاتي مواجه بودند قيمت كلان ميگرفتند و حداقل خدمات را نميدادند ضمن اينكه يك كار اقتصادي بود و انگيزه كافي داشتند مثل اپراتور دوم كه علي رغم سنگ اندازيهاي قابل پيش بيني نسبتا موفقتر و بسيارسريعتر از موبال دولتي خدمات ميدهد (31519)
استاد
۱۳۸۶-۰۴-۰۹ ۱۰:۳۲:۴۷
دولت خود هیچ مدیر یتی برای مصرف ندارد
چگونه از مردم و ملت انتظار آن می رود
بحث بنزین یک دور منطقی داشت که بعضی از افراد مخالف آن بودند .
حالا واقعا باید بی خیال بود .
بی خیال بابا (31531)
چگونه از مردم و ملت انتظار آن می رود
بحث بنزین یک دور منطقی داشت که بعضی از افراد مخالف آن بودند .
حالا واقعا باید بی خیال بود .
بی خیال بابا (31531)
احمد
۱۳۸۶-۰۴-۰۹ ۱۰:۵۳:۱۷
بیایید با استفاده از این سیستم (کارت هوشمند سوخت) که زحمت فراوانی در تولید و راه اندازی آن کشیده شده است معضل قاچاق سوخت را حل کنید. تا کنون مسئولین نتوانسته اند آمار دقیقی از قاچاق سوخت ارائه دهند!
میانگین گفته آقایان بین 20 تا 30% سوخت مصرفی از ایران قاچاق میشود!
آیا واقعاً اگر بتوانیم جلوی قاچاق سوخت را بگیریم، باز هم نیاز به این سهمیه بندی و با این شرائط هست؟
مطمئناً پاسخی کارشناسانه برای این سئوال نیست چون تا کنون نتوانسته اند آمار و اطلاعات صحیح و دقیقی در این باره بدست بیاورند.
مردم واقعاً منتظر اقدام های درست، کارشناسی (واقعی) شده، برنامه ریزی شده ومدیریت صحیح و کارآمد هستند. (31534)
میانگین گفته آقایان بین 20 تا 30% سوخت مصرفی از ایران قاچاق میشود!
آیا واقعاً اگر بتوانیم جلوی قاچاق سوخت را بگیریم، باز هم نیاز به این سهمیه بندی و با این شرائط هست؟
مطمئناً پاسخی کارشناسانه برای این سئوال نیست چون تا کنون نتوانسته اند آمار و اطلاعات صحیح و دقیقی در این باره بدست بیاورند.
مردم واقعاً منتظر اقدام های درست، کارشناسی (واقعی) شده، برنامه ریزی شده ومدیریت صحیح و کارآمد هستند. (31534)
آزاد
۱۳۸۶-۰۴-۰۹ ۱۱:۰۶:۴۷
با سلام خدمت دوستان
من هم با کاهش مصرف بنزین موافقم .
اما با دور زدن مردم خیر.
بهتر نیست که دولتی که این همه خرج انرژی هسته ایی میکند قسمت ناچیزی هم را صرف گاز سوز کردن اتوموبیلها و مراکز CNG نماید.
آیا نیازهای مردم در ارجعیت است ژست های سیاسی . (31535)
من هم با کاهش مصرف بنزین موافقم .
اما با دور زدن مردم خیر.
بهتر نیست که دولتی که این همه خرج انرژی هسته ایی میکند قسمت ناچیزی هم را صرف گاز سوز کردن اتوموبیلها و مراکز CNG نماید.
آیا نیازهای مردم در ارجعیت است ژست های سیاسی . (31535)
ناشناس
۱۳۸۶-۰۴-۰۹ ۱۲:۳۳:۱۸
دولت بايد خيلي شفاف به مردم توضيح دهد كه مبلغي را كه از بابت عدم واردات بنزين صرفه جويي خواهدشد چگونه هزينه خواهد كرد؟ خرج توسعه ناوگان عمومي ميكند؟ خرج بيمه رايگان ميكند؟767 (31552)
ناشناس
۱۳۸۶-۰۴-۰۹ ۱۲:۳۵:۱۱
احتراما بفرمایند لطفا :
آماری از سایر کشورهای تولید کننده نفت ( نه ترکیه و .... ) بدهند که قیمت بنزین چقدر است و در ضمن در کنار آن درآمد سرانه و میانگین حقوق با میانگین سابقه و تحصیلات / قیمت مسکن / خواروبار و.... سایر اقلام ضروری زندگی را نیز ذکر نمایند و لطفا از طرفی محبت نموده و بفرمایند وکیل و وزیر و ..... که سرکار میروند که ماشین اداره است ولی کارمندان بیچاره خودشان باید بروند. آیا مسئولین کولر های ماشینشان را جهت صرفه جوئی در مصرف روشن نمی کنند .؟
از قدیم گویند رطب خورده چگونه .....
لطفا مسئولین محترم برای چند بار وو یا حتی یک بار هم که شده مثل سایرین سوار اتوبوس واحد شوند آنموقع بهتر میتوان تصمیم گیری کرد.
راستی از میان وکلای مجلس و اعضای محترم هیئت وزیران چند نفر هستند که با وسائل نقلیه عمومی رفت و آمد می کنند.؟ (31554)
آماری از سایر کشورهای تولید کننده نفت ( نه ترکیه و .... ) بدهند که قیمت بنزین چقدر است و در ضمن در کنار آن درآمد سرانه و میانگین حقوق با میانگین سابقه و تحصیلات / قیمت مسکن / خواروبار و.... سایر اقلام ضروری زندگی را نیز ذکر نمایند و لطفا از طرفی محبت نموده و بفرمایند وکیل و وزیر و ..... که سرکار میروند که ماشین اداره است ولی کارمندان بیچاره خودشان باید بروند. آیا مسئولین کولر های ماشینشان را جهت صرفه جوئی در مصرف روشن نمی کنند .؟
از قدیم گویند رطب خورده چگونه .....
لطفا مسئولین محترم برای چند بار وو یا حتی یک بار هم که شده مثل سایرین سوار اتوبوس واحد شوند آنموقع بهتر میتوان تصمیم گیری کرد.
راستی از میان وکلای مجلس و اعضای محترم هیئت وزیران چند نفر هستند که با وسائل نقلیه عمومی رفت و آمد می کنند.؟ (31554)
ناشناس
۱۳۸۶-۰۴-۰۹ ۱۲:۳۶:۵۴
اي اقا بنرين اضافه براي چه خدا بدهت بركت ناوگان مجهز و مرتب با داشتن پرسنل مجرب و مودب اداب دان فاقد هرگونه پارازيتهاي اخلاقي در كليه مسيرها با داشتن ايستگاهاي استراحت بين راهي عالي با غذاهاي بسيار متنوع و بهداشتي ديگه مرگ ميخواهد ادمك تازه اين كه چيزي نيست تهران مترو داره انگار ابادان داره وقتي توي تهران 35 درجه يعني جهنم و گرماي كلافه كننده فكر ميكني من آباداني با 55 درجه هنر كردم تازه اين كه چيزي نيست هر چند روز يكبار تو منطقه جنوب گردو خاك ميشه كه لازم نيست ماشين را بيرون بياوريم و تاكسي سرويس پاشنه در خانه امان را براي بردن من در مياورد و ايضا بعد از رساندن پدر خودم را مگر فكر كرده ايد مجلس مرده آه آه نگاه كن آهههههه اين همه تاكسي يگانه سوز و دوگانه سوز و پدر آدم سوز چي فكر كرديد توي آبادن از گاز مايع خبري هست كه نيست ماشينهاي ما بنزين سوز نيست كه...هست تاكسي ها از امروز صبح اعتصاب نكردند ...كه كردند تاكسي تلفني ها نرخشان را بالا نبردن ..كه بردند مسافرها در نماندند...نه اين يكي را ماندند .
عزت زياد شوخي نبود كاملا هم جدي بود و هست و خواهد بود .آباداني (31555)
عزت زياد شوخي نبود كاملا هم جدي بود و هست و خواهد بود .آباداني (31555)
ناشناس
۱۳۸۶-۰۴-۰۹ ۱۲:۳۸:۰۶
سهمیه بندی اعلام شده جهت خودروهای شخصی کافی نیست و بایستی افزایش یابد . اگر شخص لازم باشد که از جنوب کشور به سمت شمال مسافرت کند بنزین سهمیه بندی شده کفایت نمیکند (31556)
فرجی
۱۳۸۶-۰۴-۰۹ ۱۲:۳۹:۱۰
با سلام
با توجه به اقدامات اخیر طبق نظر نویسنده به مرگ گرفته می شود تا به طب راضی نمایند. در این بین مسئولین به فکر کشاورزان محترم نبوده اند چرا که تابستان وقت محصول دهی انهاست که با شرایط جغرافیایی مناطقی مثل طارم و صعب العبور بودن جاده های دهات شمال و شمال غرب کشور تمام محصولات باغی این مناطق بر زمین خواهد ماند. و متاسفانه فعلاً به فکر مسئولان نرسیده است. (31557)
با توجه به اقدامات اخیر طبق نظر نویسنده به مرگ گرفته می شود تا به طب راضی نمایند. در این بین مسئولین به فکر کشاورزان محترم نبوده اند چرا که تابستان وقت محصول دهی انهاست که با شرایط جغرافیایی مناطقی مثل طارم و صعب العبور بودن جاده های دهات شمال و شمال غرب کشور تمام محصولات باغی این مناطق بر زمین خواهد ماند. و متاسفانه فعلاً به فکر مسئولان نرسیده است. (31557)
محمدرضا
۱۳۸۶-۰۴-۰۹ ۱۷:۳۱:۵۵
سهميه خودروهاي دولتي 10 ليتر در روز در نظر گرفته شده است ،ميگويند تعداد اين خودروها 140 هزار دستگاه است ، قانون بودجه سال 86 هم تاكيد داشته كه دستگاههاي دولتي بايد قيمت آزاد بنزين را بدهند ، اگر اين سياست عمل شود يك حساب ساده نشان ميدهد كه از اول خرداد تا پايان سال جاري هزينه دولت از اين بابت بالغ بر 69/1 هزار ميليارد تومان (اگرهرليتر بنزين را 400 تومان فرض كنيم كه فعلا بيش از 500 تومان است) ميشود ( البته بدون ملحوظ داشتن خودروهاي نظامي وانتظامي و...) ميبينيم كه خودروهاي دولتي كه شماره مشخصي دارند (آنهايي كه شماره شخصي دارند جاي خود!) با خانواده جابجا ميشوند حال سوءال اين است كه چرا بايد مردم حدود 1700 ميليارد تومان ( در خوش بينانه ترين حالت ) هزينه بنزين خودروهايي را بدهند كه كسي كنترلي بر نوع استفاده از آن ها ندارد (آنهم بعضي ها كه نبودشان در سيستم اداري به نفع كشور ومردم است ) اميدوارم جناّ آقاي رئيس جمهور براي ايت هرز رفت اموال مردم نيز فكري كرده و با قاطعيت جلوي اين غارت نهادينه شده را بگيرد (به نظر سوءاستفاده غير قانوني از اموال مردم دزدي در روز روشن است وبا دزدان جسور بايد برخورد قاطع شود واين حق ناحق قطع شود ) (31585)
کرمانی
۱۳۸۶-۰۴-۰۹ ۲۲:۰۳:۰۳
این کار با برنامه و کار کارشناسی انجام نشده است بهتر بود درسهمیه بندی واعلام زمان شروع طرح تمام جوانب کار با حضور صاحب نظران وکارشناسان مورد بررسی قرارمیگرفت وبه مشکلات همه اقشار از جمله اساتید ومدرسان ودانشجویان وفرهنگیان و کارمندان و....هم توجه میشد (31620)
۱۳۸۶-۰۴-۱۰ ۰۸:۰۳:۴۹
سهمیه بندی اعلام شده جهت خودروهای شخصی کافی نیست و بایستی افزایش یابد . اگر شخص لازم باشد که از جنوب کشور به سمت شمال مسافرت کند بنزین سهمیه بندی شده کفایت نمیکند
آقاي كه نظر مخالف داده لطفا ذليلش را بگويد (31631)
آقاي كه نظر مخالف داده لطفا ذليلش را بگويد (31631)
۱۳۸۶-۰۴-۱۰ ۱۰:۰۶:۲۶
بنده یک زمین کشاورزی در80کیلومتری تهران دارم که دارای درختان میوه بوده ودراین فصل بایستی مدام آبیاری ورسیدگی شود.خودم کارمندم ومعمولاً هفته ای 2یا3 مرتبه بعد از وقت اداری یا انتهای هفته میرفتم ورسیدگی میکردم .متاءسفانه این حرکت دولت باعٍث ازبین رفتن قریب به 5000 درخت بنده میشود.مثل من هم کم نیستند وقطعاً باغات فراوانی ازبین میرود.لابد شما هم که مصرف کننده میوه هستید نیز ازکمبودوگرانی میوه درسال جاری وآینده رنج می برید .نمیدانم نفع این طرح به جیب چه کسی سرازیرمیشود .ما که ضرر کرده ایم وحتماً درآینده هم ضرر خواهیم کرد. (31641)
سید نادر رسولی
۱۳۸۶-۰۴-۱۰ ۱۷:۴۳:۲۴
با سلام
نیمدونم تا کی نفت داریم. چهل سال یا پنجاه سال ولی از همین حدوده. اگر هم همینطوری پیش بریم شاید امروزمون فردا بشه ولی برای نسل بعد هیچ چیزی باقی نخواهیم گذاشت. اونوقت حق دارند به ما هرچی دلشون خواست نثار کنند ( مگه ما به قاجار ها و ... ) نثار نمیکنیم.
راه حلش هم اینه که اولا از این بی برنامه گی ( در مصرف بنزین و انرژی) خلاص بشیم. بی تعارف ملت کم کار و تجمل گرایی هستیم,( نیستیم؟) بعدش هم با تحمل درد به سمت واقعی کردن نرخ انرژی پیش بریم. سهمیه بندی برای این بود که درد رو برای اقشار ضعیف جامعه کم کنه. در ضمن, من به آقای احمدی نژاد رای نداده ام. از سیاست های ناگهانی اقتصادیشون یا مثلا عدم تغییر ساعت هم حمایت نمیکنم. اما منصفانه باید از این کار ایشون و البته از مجلس تشکر کرد.
معنیش هم این نیست که بنده اونقدر ثروتمند و راحتم که فشار سهمیه بندی بهم نیاد.
نادر (31670)
نیمدونم تا کی نفت داریم. چهل سال یا پنجاه سال ولی از همین حدوده. اگر هم همینطوری پیش بریم شاید امروزمون فردا بشه ولی برای نسل بعد هیچ چیزی باقی نخواهیم گذاشت. اونوقت حق دارند به ما هرچی دلشون خواست نثار کنند ( مگه ما به قاجار ها و ... ) نثار نمیکنیم.
راه حلش هم اینه که اولا از این بی برنامه گی ( در مصرف بنزین و انرژی) خلاص بشیم. بی تعارف ملت کم کار و تجمل گرایی هستیم,( نیستیم؟) بعدش هم با تحمل درد به سمت واقعی کردن نرخ انرژی پیش بریم. سهمیه بندی برای این بود که درد رو برای اقشار ضعیف جامعه کم کنه. در ضمن, من به آقای احمدی نژاد رای نداده ام. از سیاست های ناگهانی اقتصادیشون یا مثلا عدم تغییر ساعت هم حمایت نمیکنم. اما منصفانه باید از این کار ایشون و البته از مجلس تشکر کرد.
معنیش هم این نیست که بنده اونقدر ثروتمند و راحتم که فشار سهمیه بندی بهم نیاد.
نادر (31670)
محمد سعيدي
۱۳۸۶-۰۴-۱۰ ۱۷:۵۱:۲۱
سلب حقوق شهروندي مانند طرح زوج و فرد نمودن تردد خودروها راحت ترين و آخرين راه حل بوده كه اين دولت آنرا انجام داده و به آن افتخار ميكند (31671)
محمدي
۱۳۸۶-۰۴-۱۰ ۱۸:۰۳:۳۳
جايگاههاي دوگانه سوز اولا كم هستند دوما از تمام پمپ هاي خود استفاده نميكنند ثانيا وقتي خراب ميشوند گاها دو تا سه هفته طول ميكشد تا راه اندازي شود مثال
من در فرديس كرج زندگي ميكنم در آنجا دو جايگاه وجود دارد كه هر كدام چهار دستگاه دو پمپه دارند لكن يكي از جايگاه ها دو ماهي است كه خرابه ( جاده ملارد ) و آن يكي ( بلوار 45 متري امام خميني ) از هشت پمپ موجود با سه تاي آن كار ميكند
همانطور كه مطلعيد فرديس با 400هزار جمعيت در جنوب كرج واقع است كه اغلب ساكنان آن نيز از طبقه متوسط و پايين جامعه ميباشند
چه كسي بايد به اين مشكل رسيدگي كند (31674)
من در فرديس كرج زندگي ميكنم در آنجا دو جايگاه وجود دارد كه هر كدام چهار دستگاه دو پمپه دارند لكن يكي از جايگاه ها دو ماهي است كه خرابه ( جاده ملارد ) و آن يكي ( بلوار 45 متري امام خميني ) از هشت پمپ موجود با سه تاي آن كار ميكند
همانطور كه مطلعيد فرديس با 400هزار جمعيت در جنوب كرج واقع است كه اغلب ساكنان آن نيز از طبقه متوسط و پايين جامعه ميباشند
چه كسي بايد به اين مشكل رسيدگي كند (31674)
ناشناس
۱۳۸۶-۰۴-۱۱ ۱۸:۰۵:۵۶
با مقداری نگاه به دور و برمان متوجه می شویم که این بار هم همانند همیشه فقط طبقه متوسط به پایین جامعه از این تصمیم نسنجیده متضرر می شوند. دولت و مجلس در دوره های پیشین و مخصوصا در این دوره نهایت سعی خود را برای ایجاد فاصله طبقاتی و دامن زدن به تورم انجام داده است.
البته این زحمات جای قدر دانی دارد چرا که امروز به وضعیتی رسیده ایم که گروهی در جامعه ما زندگی می کنند که به هیچ نوع تغییرات شرایط زندگی در جامعه یا قوانین حساس نیستند چرا که هر تغییری باعث افزایش بیش از پیش آنها خواهد شد.
به نظر شما چند نفر از مسؤولان از وسایل نقلیه عمومی استفاده می کنند؟ چند نفر از آنان مجبورند مسافت 30 کیلومتری را در وضعیت آشفته خیابانهای تهران و با اتوبوس طی کنند تا به محل کارشان برسند؟ چند نفر از آنان نگران قیمت سرسام آور خانه و مسکن هستند؟ چند نفر از آنان آخرین گردش به همراه خانواده شان را به یاد نمی آورند؟ و خیلی سؤالهای دیگر. مشکلات مردم کم بودند حالا بنزین هم به آن اضافه شد. هر جا که می روید قیمت همه چیز افزایش یافته است ، به نظر شما آیا افزایش قیمتها ، هرج و مرج اقتصادی و نبود کنترل بر وضعیت موجود به دلیل سهمیه بندی است؟ قطعا نه! چون آقایان از ما بهتران صلاح دانستند برای آرامش خود فشار بیشتری بر قشر بدبخت اجتماع وارد سازند.
متاسفانه ما به تمامی کمبودها ، فشارها و بدبختی ها ساخته ایم تا از ما بهتران بتوانند زندگی خوبی داشته باشند و به رقابتهای سیاسی و اقتصادی خود بپردازند.
برای خودمان متاسفم (31782)
البته این زحمات جای قدر دانی دارد چرا که امروز به وضعیتی رسیده ایم که گروهی در جامعه ما زندگی می کنند که به هیچ نوع تغییرات شرایط زندگی در جامعه یا قوانین حساس نیستند چرا که هر تغییری باعث افزایش بیش از پیش آنها خواهد شد.
به نظر شما چند نفر از مسؤولان از وسایل نقلیه عمومی استفاده می کنند؟ چند نفر از آنان مجبورند مسافت 30 کیلومتری را در وضعیت آشفته خیابانهای تهران و با اتوبوس طی کنند تا به محل کارشان برسند؟ چند نفر از آنان نگران قیمت سرسام آور خانه و مسکن هستند؟ چند نفر از آنان آخرین گردش به همراه خانواده شان را به یاد نمی آورند؟ و خیلی سؤالهای دیگر. مشکلات مردم کم بودند حالا بنزین هم به آن اضافه شد. هر جا که می روید قیمت همه چیز افزایش یافته است ، به نظر شما آیا افزایش قیمتها ، هرج و مرج اقتصادی و نبود کنترل بر وضعیت موجود به دلیل سهمیه بندی است؟ قطعا نه! چون آقایان از ما بهتران صلاح دانستند برای آرامش خود فشار بیشتری بر قشر بدبخت اجتماع وارد سازند.
متاسفانه ما به تمامی کمبودها ، فشارها و بدبختی ها ساخته ایم تا از ما بهتران بتوانند زندگی خوبی داشته باشند و به رقابتهای سیاسی و اقتصادی خود بپردازند.
برای خودمان متاسفم (31782)
فریبرز خ.
۱۳۸۶-۰۴-۱۱ ۲۰:۴۴:۳۵
همیشه این دولت یاد گرفته هر جا به مشکلی برخورد کرد با تکیه به مردم \" یا بهتر بگم پدر مردم رو در بیاره \" این بحث گران شدن بنزین رئ میشه از جهات مختلف بررسی کرد شکی نیست که قیمت بنزین باید با قیمتهای جهانی رقابت کنه در صورتی که این پارامتر در نظر گرفته بشه
اینکه سهم این ملت از نفت این کشور چقدر ، اصلا\" سهمی دارند یا نه ؟
ایا با جهانی شدن قیمت بنرین دستمزد مردم هم به سمت جهانی شدن با در نظر گرفتن استانداردهای بین المللی جهانی میشه ؟ مثلا\" در کشوری مثل استرالیا نرخ بنزین 1200 تومان ، ولی به راحتی مبشه در روز 300،000 تومان در آمد داشت که اگر در روز 10 لیتر هم بنزین مصرف شود رقم قابل توجهی نیست
بحث گران شدن تدریجی بنزین بیش از 12 سال هست حداقل به صورت جدی دنیال میشود آیا این مدت ، زمان کافی برای ساخت زیر بناهای لازم جهت خودکفائی از واردات بنزین نبود ما که اشخاص بزرگی را در این مدت داشتیم که القاب سردار یا سالار سازندگی را با خود به دوش میکشیدند ساخت چند پالایشگاه در این مدت زمان نه چندان کم کاری دور از تصور نبود ولی صد افسوس که جایشان خالیست
البته بحث فراوان است و شاید این مکان جای مناسبی برای این گفته ها نباشد ولی در آخر به نظر من ما چ اصراری به تولید کردن هر چیزی در داخل داریم ، ما که نزدیک به 50 سال است تجربه غلط تولید خودرو را به دوش میکشیم و هیچ اثری از پیشرفت در این مقوله نداشتیم حداقل با این نوع مدیریت چرا وقت ، نیرو ، انرژی و سرمایه خود را در امر پتروشیمی به کار تبریم که هم خودکفائی ملی را در پیش و هم ارزش افزوده بیشماری را از این نعمت خدادادی برای ما به ارمغان خواهد آورد
به تظر من در یک سیستم مدیریت مدرن صرفه جوئی هیچ وقت راه حل نیست بلکه احمفانه ترین راه ، همیشه باید به دنبال بالاترین راندمان بود ، اگر با بالاترین راندمان یک مدبر توانست پارامترهائی رو حذف کنه که منجر به سرفه جوئی بشه اون سود
که متاسفانه در امر بنزین نه تنها موفق نبوده بلکه منجر به فلج شدن سیستم هم شده
ارادتمند شما
،ریبرز خ. (31801)
اینکه سهم این ملت از نفت این کشور چقدر ، اصلا\" سهمی دارند یا نه ؟
ایا با جهانی شدن قیمت بنرین دستمزد مردم هم به سمت جهانی شدن با در نظر گرفتن استانداردهای بین المللی جهانی میشه ؟ مثلا\" در کشوری مثل استرالیا نرخ بنزین 1200 تومان ، ولی به راحتی مبشه در روز 300،000 تومان در آمد داشت که اگر در روز 10 لیتر هم بنزین مصرف شود رقم قابل توجهی نیست
بحث گران شدن تدریجی بنزین بیش از 12 سال هست حداقل به صورت جدی دنیال میشود آیا این مدت ، زمان کافی برای ساخت زیر بناهای لازم جهت خودکفائی از واردات بنزین نبود ما که اشخاص بزرگی را در این مدت داشتیم که القاب سردار یا سالار سازندگی را با خود به دوش میکشیدند ساخت چند پالایشگاه در این مدت زمان نه چندان کم کاری دور از تصور نبود ولی صد افسوس که جایشان خالیست
البته بحث فراوان است و شاید این مکان جای مناسبی برای این گفته ها نباشد ولی در آخر به نظر من ما چ اصراری به تولید کردن هر چیزی در داخل داریم ، ما که نزدیک به 50 سال است تجربه غلط تولید خودرو را به دوش میکشیم و هیچ اثری از پیشرفت در این مقوله نداشتیم حداقل با این نوع مدیریت چرا وقت ، نیرو ، انرژی و سرمایه خود را در امر پتروشیمی به کار تبریم که هم خودکفائی ملی را در پیش و هم ارزش افزوده بیشماری را از این نعمت خدادادی برای ما به ارمغان خواهد آورد
به تظر من در یک سیستم مدیریت مدرن صرفه جوئی هیچ وقت راه حل نیست بلکه احمفانه ترین راه ، همیشه باید به دنبال بالاترین راندمان بود ، اگر با بالاترین راندمان یک مدبر توانست پارامترهائی رو حذف کنه که منجر به سرفه جوئی بشه اون سود
که متاسفانه در امر بنزین نه تنها موفق نبوده بلکه منجر به فلج شدن سیستم هم شده
ارادتمند شما
،ریبرز خ. (31801)
شهرام
۱۳۸۶-۰۴-۱۲ ۰۸:۵۰:۵۳
من با بحث شما موافقم اما نکته ای که هیچ کس به آن اشاره نمیکند و من نمیدانم چرا این است که:
1-فرمودید مصرفسرانه 5/5 لیتر است این مصرف با توجه به خودروهای تولیدی کشور توسط دولت محترم و عرضه آن به ملت است.آیا من مصرف کننده که حق هیچگونه انتخابی ندارم (در انتخاب خودروی روز)باید تاوان ندانم کاری و یا دانم کاری دولت را بدهم؟!اگر خودرو روز دنیا به من مصرف کننده تحویل میشد آیا باز مصرف سرانه من 5/5 لیتر بود؟
2-من مخالفتی با عرضه آزاد بنزین به قیمت جهانی ندارم اما آیا همه چیز ما جهانی است؟آیا سطح درآمدهای ما با کشورهای اروپایی و یا سایر کشورها یکی است که قیمت بنزین با آنها مقایسه می شد؟
3-در کشور ما همیشه دولت تصمیم گرفته (و این نه به این دولت که به همه دولتهای قبلی هم برمیگردد)و ملت مجبور به اطاعت بوده آیا در سایر کشورها هم وضع به همین گونه است؟ (31840)
1-فرمودید مصرفسرانه 5/5 لیتر است این مصرف با توجه به خودروهای تولیدی کشور توسط دولت محترم و عرضه آن به ملت است.آیا من مصرف کننده که حق هیچگونه انتخابی ندارم (در انتخاب خودروی روز)باید تاوان ندانم کاری و یا دانم کاری دولت را بدهم؟!اگر خودرو روز دنیا به من مصرف کننده تحویل میشد آیا باز مصرف سرانه من 5/5 لیتر بود؟
2-من مخالفتی با عرضه آزاد بنزین به قیمت جهانی ندارم اما آیا همه چیز ما جهانی است؟آیا سطح درآمدهای ما با کشورهای اروپایی و یا سایر کشورها یکی است که قیمت بنزین با آنها مقایسه می شد؟
3-در کشور ما همیشه دولت تصمیم گرفته (و این نه به این دولت که به همه دولتهای قبلی هم برمیگردد)و ملت مجبور به اطاعت بوده آیا در سایر کشورها هم وضع به همین گونه است؟ (31840)
رضا
۱۳۸۶-۰۴-۱۲ ۲۱:۵۸:۲۵
سلام . یک نکته ای که کمتر مورد توجه قرار می گیرد این هست كه سهمیه بندی بنزين دهکهای بالای درآمدی را به هيچ عنوان یا حداقل خیلی ناچیز تحت تاثیر قرار می دهد . بسیاری از افراد که ماشین های حداقل از رنج 20 میلیون تومان به بالا دارند و در جامعه امروزی هم کم نیستند واقعا برایشان فرقی نمی کند بنزین را با چه قیمتی مصرف کنند . هیچ فرقی نمی کند که مثلابراي متوسط 10 لیتر بنزین مصرفي روزانه 7000-6000 تومان بپردازد یا 1000 تومان . براي او اين مبلغ در بودجه اش سهم اندكي دارد . باور کنید عمده فشار بر روی اقشار ضعیف است . سهمیه بندی برای کشوری که از سیستمهای پیشرفته حمل و نقل شهری محروم است یک اشتباه است . هر كسي كه مختصر دانشي در اقتصاد خرد دارد مي داند كه افزايش قيمت كالاهايي كه كشش تقاضاي پايين دارند و از طرفي سهم عمده اي در بودجه خانوار يا مصرف كننده دارند، تاثير چنداني بر كاهش تقاضا نداشته و مخارج مصرف كننده را افزايش خواهد داد . براي افزايش اين دسته از كالاهاي ضروري ( در اينجا بنزين ) بايستي ابتدا جايگزين هاي مناسب ( خودروهاي گازسوز ، مترو اتوبوس تراموا و حتي خودروهايي با فناوري بالا كه سوخت كمتري را مصرف مي كنند و همچنين ايجاد پالايشگاههاي جديد ) را فراهم كرده سپس افزايش قيمت را اعمال كرد . چنين چيزهايي فعلا در جامعه ايران حداقل در بيشتر شهرهاي كوچك و بزرگ و روستاها عملا وجود ندارد . استدلال آقاياني كه مي گويند قيمت بنزين در كشورهاي ديگر ليتري 2-1.5 است و بنابراين در ايران هم بايد اين گونه باشد هنگامي صحيح است كه دسترسي به كالاهاي جانشين آن هم مقدور باشد كه در ايران اينگونه نيست . (31974)
x
۱۳۸۶-۰۴-۱۴ ۱۵:۲۹:۳۵
چند سوال دارم ؟
1.آیا کسانی که بنزین را سهمیه بندی کردند گرسنگی کودکان راننده مسافرکش پیکان مدل 51 را کشیده اند؟
2.آیا دمای بالای 50 درجه جنوب و گیر کردن در جاده ای بی آب و علف با ماشین بدون سوخت و 4 لیتری که هیچ کس دیگر نگاهش هم نمی کند تحمل کرده اند
3.آیا زنی را که زمان زایمانش فرا رسیده ساعت 12 نیمه شب است و باک بنزین ماشین مرد خانه خالیست چون سهمیه بنزینش تمام شده است را تحمل کرده اند
4.آیا مردم ایران نیز همانند کارشناسان خارجی که در ایران حق سکس حق پوشش و صدها حق دیگری که به جای آن باجهای فراوان دولت را (حقوق های 20 تا 30 میلیونی)در ایران دریافت میکنند را دیده اند؟
5.آیا مردم ایران با تغییر نرخ نفت از 9 دلار به 70 دلار هم اکنون به رفاه رسیدند؟
6.و آیا زنان و کودکان گرسنه ایران با افزایش نرخ بنزین نمی دانم ....
وآیا گفته آقایان در مورد استفاده از ذخیره در آمد های نفتی در بانک های خارجی در زمان به خطر افتادن اسلام و مسلمیت به نفع مردم ایران خرج خواهد شد؟
7.آیا گوشی شنوا در مردم ایران را خواهد شنید ؟
8.آیا بیت المالی را که کشورهای عربی با مردمشان تقسیم می کنند و آن همه رفاه برایشان در نظر گرفته اند در ایران بین چه کسانی تقسیم می شود؟
9.آیا در آمد مردم ایران به اندازه در آمد کشور های دیگر جهان رسیده است تا بنزین ما هم به قیمت بنزین آنها برسد؟
10.آیا مردم وفادار ایران لایق این همه نامردی و نابرابری هستند؟
و... (32169)
1.آیا کسانی که بنزین را سهمیه بندی کردند گرسنگی کودکان راننده مسافرکش پیکان مدل 51 را کشیده اند؟
2.آیا دمای بالای 50 درجه جنوب و گیر کردن در جاده ای بی آب و علف با ماشین بدون سوخت و 4 لیتری که هیچ کس دیگر نگاهش هم نمی کند تحمل کرده اند
3.آیا زنی را که زمان زایمانش فرا رسیده ساعت 12 نیمه شب است و باک بنزین ماشین مرد خانه خالیست چون سهمیه بنزینش تمام شده است را تحمل کرده اند
4.آیا مردم ایران نیز همانند کارشناسان خارجی که در ایران حق سکس حق پوشش و صدها حق دیگری که به جای آن باجهای فراوان دولت را (حقوق های 20 تا 30 میلیونی)در ایران دریافت میکنند را دیده اند؟
5.آیا مردم ایران با تغییر نرخ نفت از 9 دلار به 70 دلار هم اکنون به رفاه رسیدند؟
6.و آیا زنان و کودکان گرسنه ایران با افزایش نرخ بنزین نمی دانم ....
وآیا گفته آقایان در مورد استفاده از ذخیره در آمد های نفتی در بانک های خارجی در زمان به خطر افتادن اسلام و مسلمیت به نفع مردم ایران خرج خواهد شد؟
7.آیا گوشی شنوا در مردم ایران را خواهد شنید ؟
8.آیا بیت المالی را که کشورهای عربی با مردمشان تقسیم می کنند و آن همه رفاه برایشان در نظر گرفته اند در ایران بین چه کسانی تقسیم می شود؟
9.آیا در آمد مردم ایران به اندازه در آمد کشور های دیگر جهان رسیده است تا بنزین ما هم به قیمت بنزین آنها برسد؟
10.آیا مردم وفادار ایران لایق این همه نامردی و نابرابری هستند؟
و... (32169)
مرتضی
۱۳۸۶-۰۴-۱۴ ۲۱:۱۳:۴۶
به نظر من سهمیه بنزین برای ماشینهای شخصی خیلی کم است و تاسف خودم را از این گونه تقسیم بندی اعلام می کنم. امیدوارم با اعتراضات گسترده نسبت به اینگونه سهمیه بندی از تو سری خوردن بیشتر جلوگیری کنیم.چرا که به احتمال زیاد بعدا به بهانه این که سهمیه این خودروها رند شود به 90 لیتر کاهش دهند. (32194)
هوشنگ
۱۳۸۶-۰۴-۱۶ ۱۴:۱۶:۵۴
بنی آدم اعضای یکدیگرند که در آفرینش زیک گوهرند
من خودم روزی 3 لیتر می توانم مصرف کنم ولی من از کارت سوخت برادر خانم و با جناقم استفاده می کنم یعنی تا 30 لیتر در روز می توانم استفاده بکنم (32334)
من خودم روزی 3 لیتر می توانم مصرف کنم ولی من از کارت سوخت برادر خانم و با جناقم استفاده می کنم یعنی تا 30 لیتر در روز می توانم استفاده بکنم (32334)
سامان
۱۳۸۶-۰۴-۱۷ ۱۳:۰۴:۵۶
صرفه جویی یا اجبار در کم مصرف کردن؟
صرفه جویی یا فشار به مردم آوردن؟
صرفه جویی یا از زیر کار در رفتن دولت؟
صرفه جویی یا ایجاد هرج و مرج/
صرفه جویی یا تورم؟
صرفه جویی یا.....
صرفه جویی یا هرچیزی که خودتان دوست بگذارید البته غیر از همون صرفه جویی!
چرا باید تاوان سیاستهای غلط دولت را مردم پرداخت کنند؟
ایا نمی شد با روشهای دیگر و بهتر بگویم روشهای بهتر در مصرف انرژی صرفه جویی کرد؟
ایا استاندارد کردن جادهها، ماشینها ، حمل و نقل ریلی و عمومی و موارد دیگر باعث کاهش مصرف بنزین نخواهد شد.
آیا بهتر نیست به شرکتهای ایران خودرو و سایپا که در سال نزدیک به یک میلیون ماشین تولید می کنند فشار اورد که ماشینهای خود را امروزی تر و استانداردتر کنند تا ماشینهایی با مصرف کمتر بنزین تولید کنند.حتما هم با اطلاع هستید که ماشینهای تولیدی این دو شرکت به ازای هر 100 کیلومتر چقدر بنزین می سوزانند.
و روشهای مختلف دیگری نیاز به بحث های کارشناسانه ای دارد.
در اخر از شما از بابت تاکید می کنم از بابت قسمت دوم مقاله ی شما تشکر دارم که واقعا بیشتر حرفهای مردم را می شود داخل آن پیدا کرد. (32407)
صرفه جویی یا فشار به مردم آوردن؟
صرفه جویی یا از زیر کار در رفتن دولت؟
صرفه جویی یا ایجاد هرج و مرج/
صرفه جویی یا تورم؟
صرفه جویی یا.....
صرفه جویی یا هرچیزی که خودتان دوست بگذارید البته غیر از همون صرفه جویی!
چرا باید تاوان سیاستهای غلط دولت را مردم پرداخت کنند؟
ایا نمی شد با روشهای دیگر و بهتر بگویم روشهای بهتر در مصرف انرژی صرفه جویی کرد؟
ایا استاندارد کردن جادهها، ماشینها ، حمل و نقل ریلی و عمومی و موارد دیگر باعث کاهش مصرف بنزین نخواهد شد.
آیا بهتر نیست به شرکتهای ایران خودرو و سایپا که در سال نزدیک به یک میلیون ماشین تولید می کنند فشار اورد که ماشینهای خود را امروزی تر و استانداردتر کنند تا ماشینهایی با مصرف کمتر بنزین تولید کنند.حتما هم با اطلاع هستید که ماشینهای تولیدی این دو شرکت به ازای هر 100 کیلومتر چقدر بنزین می سوزانند.
و روشهای مختلف دیگری نیاز به بحث های کارشناسانه ای دارد.
در اخر از شما از بابت تاکید می کنم از بابت قسمت دوم مقاله ی شما تشکر دارم که واقعا بیشتر حرفهای مردم را می شود داخل آن پیدا کرد. (32407)
محمد
۱۳۸۶-۰۴-۲۰ ۱۸:۵۲:۵۷
مسافرت بی مسافرت . مردم بعد از این همه مشکلات اقتصادی دلشون به همین مسافرتها خوش بود در صورت دادن بنزین ازاد امثال بنده قادر به استفاده نخواهند بود پس مسافرت باز هم بی مسافرت طبق معمول این طرح نیز باعث میشود افراد ثروتمند فاصله شان از مردم عادی بیشتر شود (32772)
۱۳۸۶-۰۴-۲۲ ۲۲:۱۳:۲۰
من و یکی از همکارانم در راهنمائی و رانندگی مکانیسم تازه ای برای کنترل و کاهش حجم ترافیک در تهران تحت عنوان توزیع شناور محدودیت ترافیکی در بین کلیه خودروها شخصی را ارائه کرده ایم . از نگارنده مقاله و سایر علاقمندان که مقاله فوق را نقد کردند دعوت میکنم کلیات این ایده ترافیکی را در سایت آفتاب . دات . آی . آر مطالعه و آن را نفد کنند . نقد و نقادی و رعایت اداب آن نیاز بی پاسخ مانده تاریخ ماست . با احترام سرهنگ رشیدیان (32937)
آرش
۱۳۸۶-۰۴-۳۱ ۰۴:۲۸:۴۱
یک فکری هم برای پیک موتری هاییکه حداقل مصرف روزانه آنها 8 لیتر است ولی متاسفانه فقط 1 لیتر تعبیه شده است بکنند آرزو میکنم همان اشخاصی که این سهمیه را گذاشته اند روزی خودشان اجبار به کار در پیک موتوری شوند . انشاالله (33758)
سلمان گرمابی
۱۳۸۶-۰۹-۰۱ ۱۰:۵۴:۲۸
به نظر من سهمیه بندی بسیار مفید بود ولی به درد نمی خورد چون حداقل باید روزی 30 لیتر بنزین به شخصی ها می دادند. 3 لیتر به جه درد می خورد . من استاد دانشگاه بین المللی قزوین هستم . ماشین من بیوک آمریکایی است روزی 25 لیتر بنزین مصرف می کند. من با این اوضاع چه کنم ؟
چطور می توانم سر کلاس درس حاضر شوم و دانش جویان را از علم و دانش خود برخوردار کنم ؟
چطور می توانم به جامعه خدمت کنم؟
من تحصیلاتم را در هندوستان گذرانده ام و از حضور اساتیدی چون باتاچاریا - استاد تاتا - استاد مجیدی از ایران - استاد شهبازخانی - استاد ویجی بهره برده ام . در اخر خواهش دارم سهمیه را به 30 لیتر افزایش دهید
متشکرم
استاد گرمابی - دکترای اقتصاد- دانشگاه بین المللی قزوین (44380)
چطور می توانم سر کلاس درس حاضر شوم و دانش جویان را از علم و دانش خود برخوردار کنم ؟
چطور می توانم به جامعه خدمت کنم؟
من تحصیلاتم را در هندوستان گذرانده ام و از حضور اساتیدی چون باتاچاریا - استاد تاتا - استاد مجیدی از ایران - استاد شهبازخانی - استاد ویجی بهره برده ام . در اخر خواهش دارم سهمیه را به 30 لیتر افزایش دهید
متشکرم
استاد گرمابی - دکترای اقتصاد- دانشگاه بین المللی قزوین (44380)
فرزند ایران
۱۳۸۷-۰۵-۱۸ ۱۰:۴۷:۰۹
آقایان شریف به خصوص جناب رییس جمهوری همه چیز مارا با کشورهای اروپایی مقایسه می کنند ولی حرفی از حقوق کارمندان و کارگران بی چاره نمی زنند و حقوق ما را با اروپایی ها مقایسه نمی کنند که باید همه چیز را به قیمت واقعی و بدون یارانه و به دلار بخریم ( مثل کشورهای دیگر)اما حقوقمان را به ریال بگریم.یکی نیست به این آقای رییس جمهور بگه اگه قراره همه چیز به قیمت واقعی خودش ارایه بشه پس چرا حقوق و دستمزدها به قیمت واقعی به مردم ارایه نمی شود.آیا این انصافه؟ (74294)
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.
