به گزارش فارس؛ وزارت صمت در گزارشی با جزئیات بی‌سابقه، نتایج یک سال نمونه‌برداری علمی از شورابه‌های نمکی سه استان را منتشر کرده است.
این پروژه که با همکاری کارشناسان روسیه و استفاده از فناوری‌های پیشرفته مانند ICP-OES انجام شد، وجود ذخایر لیتیوم با غلظت‌های رقابتی در سطح جهانی را تأیید میکند.
جزئیات فنی: مهندسی دقیق اکتشاف برای دسترسی به شورابه‌های زیرسطحی، چاهک‌هایی به عمق ۱ تا ۲ متر در کفه‌های نمکی حفر شد. نمونه‌ها پیش از انتقال به آزمایشگاه‌های مرجع، با اسید نیتریک تثبیت شدند تا ترکیب شیمیایی آن‌ها پایدار بماند.
آنالیز نمونه‌ها در مرکز تحقیقات فرآوری مواد معدنی ایران و یک آزمایشگاه معتبر روسی انجام شد.
این پژوهش علاوه بر لیتیوم، عناصر راهبردی مانند بُر، منیزیم و پتاسیم را نیز برای ارزیابی امکان فرآوری بررسی کرد.
نقاط داغ لیتیوم در ایران
دریاچه نمک قم: بیشترین غلظت لیتیوم (۸۱.۴ ppm) در ۵ ایستگاه نمونه‌برداری با عمق ۲.۵ متر ثبت شد.
خور: میزان ۴۱.۷۱ ppm لیتیوم در شورابه‌های ورودی به کارخانه پتاس خور شناسایی شد.
طرود: در مرز استان سمنان، چاهک‌های حفرشده غلظت ۱۸.۲۵ ppm لیتیوم را نشان دادند.
این یافته‌ها میتوانند ایران را به یکی از بازیگران مهم در صنعت استخراج لیتیوم تبدیل کنند و زمینه را برای توسعه فرآوری این فلز استراتژیک فراهم سازند.
لیتیوم ایرانی؛ موتور محرکه اقتصاد سبزاین اکتشافات در شرایطی انجام شده که بر اساس گزارش آژانس بینالمللی انرژی (IEA)، تقاضای جهانی لیتیوم تا ۲۰۳۰ به ۲.۴ میلیون تن خواهد رسید.
ایران با داشتن ذخایر نمکی ۱۰ میلیون هکتاری در حوضه‌های مرکزی، شدت تابش خورشیدی ۳۰۰ روزه سالانه مناسب برای روشهای تبخیری، زیرساختهای موجود مانند مجتمع پتاس خور میتواند به یکی از کم‌هزینه‌ترین تولیدکنندگان لیتیوم سبز در جهان تبدیل شود.
اکتشاف لیتیوم در ایران، پیام استراتژیک به جهان
این گزارش تنها یک دستاورد علمی نیست، بلکه سندی دیپلماتیک است که ظرفیت ایران را برای مشارکت در زنجیره تأمین انرژی‌های پاک نشان می‌دهد. با توجه به تنش‌های ژئوپلیتیک بر سر لیتیوم، ایران فرصت دارد تا تجربه توسعه نفتی خود را این بار با لیتیوم امتحان کند.این کشف در حالی رخ می‌دهد که جهان به دنبال تنوع‌بخشی به زنجیره تأمین لیتیوم است.
کارشناسان معتقدند ذخایر ایران میتواند به کاهش فشار بر معادن سنتی و تسریع گذار جهانی به سمت انرژی‌های پاک کمک کند.
