طی چند سال گذشته اقدامات ترافیکی متعددی توسط دستگاه‌های ذیربط از جمله؛ شورای شهر، شهرداری، پلیس راهبر و دیگر اعضای شورای ترافیک برای ساماندهی وضعیت ترافیکی شهر تهران صورت گرفته است.

اما در بسیاری از موارد نه تنها این اقدامات باعث کاهش تخلفات رانندگی، کاهش بار ترافیکی، کاهش تصادفات، کاهش مصرف سوخت و یا کاهش آلودگی هوا نشده است، بلکه معضلات موجود در این رابطه را تشدید نموده است.

دلیل مضاعف شدن این ناهنجاری‌ها را باید در توسل دستگاه‌های ذیربط به استفاده از ساده‌ترین و آسان‌ترین روش‌ها به جای بهترین، مؤثرترین و منطقی‌ترین روش‌ها جستجو نمود.

به‌عنوان مثال؛ چند سال قبل شهرداری برای کاهش بار ترافیکی منطقه، حدفاصل میدان شهدا تا میدان امام حسین (ع) را تبدیل به پیاده‌راه کرد که در دوره جدید با توجه به مشکلات ایجاد شده برای شهروندان، مجدداً تردد خودروها در این مسیر جریان پیدا کرد.

همچنین چند سال قبل برای مدیریت ترافیک میدان شهدا، انتهای خیابان پیروزی یکطرفه شد و مسیری نسبتاً طولانی جایگزین آن گردید که همین مسئله سبب شد تا اکثر موتورسواران مسیر قبلی را بر خلاف جریان حرکت خودروها طی نمایند که سوانح و پیامدهای نامطلوبی به همراه داشته است. 

در سال جاری نیز شهرداری در برخی از خیابان‌ها از جمله خیابان 17 شهریور تلاش کرد تا با نصب موانع در بریدگی‌های وسط خیابان که برای عبور عابرین پیاده ایجاد شده و حذف تعدادی از گذرگاه‌ها از عبور موتورسوارها از این گذرگاه‌ها، جلوگیری نماید تا هم از میزان تصادفات بکاهد، هم ترافیک روان‌تری ایجاد نماید و هم به تبع آن به کاهش مصرف سوخت و آلودگی هوا کمک کند.

این در حالی است که نه تنها این خواسته‌ها محقق نشد، بلکه اکنون موتورسوارها برای کاهش مسیر تردد، مسیرهای طولانی‌تری را در جهت خلاف مسیر خودروها طی می‌کنند که در نتیجه هم وضعیت ترافیکی مختل شده، هم احتمال تصادفات افزایش یافته، هم قانون‌گریزی در حال نهادینه شدن است و هم به علت کُند شدن تردد خودروها بر میزان آلودگی هوا افزوده شده است، البته این موارد در سایر نقاط شهر نیز مصداق دارد و در پاره‌ای از موارد شامل خودروها نیز می‌شود.

این در حالی است که دستگاه‌های ذیربط می‌بایست با اقداماتی نظیر؛ کار فرهنگی اثرگذار، اِعمال مستمر و بی‌وقفه قانون و یا اقداماتی مانند احداث زیرگذر، نصب پل‌های ویژه عبور موتور، احداث دوربرگردان‌ها ویژه موتور و یا احداث مسیرهای ویژه برای موتورسواران (مشابه مسیرهای ویژه دوچرخه‌سواری) اهداف موردنظر را دنبال نمایند.

نکته قابل ذکر دیگر در این رابطه این‌که افزایش تابلوهای راهنمای معابر نیز می‌تواند به جلوگیری از سردرگمی رانندگان در معابر شهری کمک و یافتن مسیرهای درست را برای آنها تسهیل نماید و بار ترافیکی در معابر را تعدیل نموده و در نتیجه به کاهش آلودگی هوا و نیز کاهش تصادفات منجر شود.

به همین دلیل قبل از اجرای هر طرحی باید پیامدهای احتمالی منفی کار احصا و راه کارهای برون رفت از آنها مشخص شود.

.