1ـ مقام معظم رهبری در دیدار اخیر خود با خبرگان به موضوع ضرورت وحدت و دوری از اختلاف و تفرقه پرداختند تا از این جهت مبادا اختلافات درون مجلس و پیامدهای بیرونی آن موجب تلخ‌کامی مردم جامعه شود. حال در این بین موضوع مهم اساسی این است که چگونه ضمن پذیرفتن اختلاف سلیقه‌ها می‌توان از اختلاف و تفرقه‌های بی‌ثمر دوری جست.
در وهله اول این موضوع حائز اهمیت است که نمایندگان مردم اشراف کامل نسبت به شرایط اجتماعی و سیاسی ایران و جهان بین‌الملل داشته باشند. حساسیت داشتن به وضعیت حال حاضر ایران از مهم‌ترین ملاحظاتی است که نمایندگان باید به آن مبادروت ورزند. ما امروز در شرایطی قرار داریم که فشارهای استکبار جهانی و در رأس آن آمریکا بر روی نظام جمهوری اسلامی و مردم کشور با شدت پیگیری می‌شود و یکی از راهکارهای خنثی‌سازی این فشارها و توطئه‌های به تعبیر حضرت امام این است که ما در درون خودمان بتوانیم یک «ید واحده» ایجاد کنیم.
2ـ طبیعتا نمایندگان حاضر در مجلس از اختلاف عقاید برخوردار هستند و همه به یک شکل و سیاق نه فکر می‌کنند و نه رفتار. همواره بخشی در اکثریت بودند و بخشی در اقلیت و در دوره‌های مختلف جریان‌های گوناگونی به قدرت رسیده‌اند و این روند شناور همواره وجود داشته است. اما موضوع اساسی و اصلی این است که این نمایندگان یک اصل را در تعامل و روابط خود در نظر بگیرند و آن اصل «انصاف» نام دارد. پرهیز از شایعه‌گرایی، پرهیز از تمایل به سخنان افواهی و بی سند، درنظر گرفتن اخلاق در تعاملات و رفتار بر طریق ضوابط و قواعد شرعی و قانونی آن موضوعی است که اگر رعایت شود می‌تواند نوید وجود یک مجلس متحد و خدوم را به عموم مردم بدهد.
رهبری هم اشاره داشتند که موضوع تدین و رفتار متدینانه از ملزومات اصلی یک نماینده است، چرا که چنین شخصی بی‌شک در رفتار و گفتار و تصمیمات خود باید و نبایدهای شرعی و دینی را در نظر خواهد گرفت.
3ـ مجلس دو وظیفه اصلی دارد که عبارتند از تقنین و نظارت. انتظار همه هم این است که نمایندگان مردم با تمرکز بر این دو رسالت اصلی کنش و واکنش‌های خود را تنظیم نمایند. بی‌شک باندبازی سیاسی و پرداختن به حواشی اصلی‌ترین موانع برای نیل به اهدافِ این رسالت مهم مجلس است. به هرحال تقنین ریل‌گذاری کشور است و نظارت هم سنجه سلامت و دقت رفتار دولت، لذا از این جهت تقاضای مهم آن است که نمایندگان تمام هم و غم خود را بر روی این دو موضوع مهم متمرکز کنند.