بلومبرگ: کریدور زمینی اعراب هرگز جایگزین دریای سرخ نخواهد شد

  4021114067 ۳ نظر، ۰ در صف انتشار و ۰ تکراری یا غیرقابل انتشار

خبرگزاری آمریکایی بلومبرگ تاکید کرد کریدور زمینی که برای نخستین بار از امارات و بحرین تا عربستان، اردن و اسرائیل کشیده شده است، هرگز نمی‌تواند جایگزین مسیر دریای سرخ قرار گیرد که با حملات یمنی‌ها به کشتی‌های مرتبط با اسرائیل تهدید می‌شود.

گروه اقتصاد بین الملل خبرگزاری فارس: مدیرعامل شرکت شبکه کامیون‌های اسرائیلی Trucknet Enterprise Ltd، حنان فریدمن در گفت‌وگو با خبرگزاری بلومبرگ گفته است که شرکت او کالاهایی از جمله مواد غذایی، پلاستیک، مواد شیمیایی و الکتریکی را از بنادر امارات و بحرین و با عبور از عربستان سعودی و اردن به اسرائیل و سپس به اروپا ارسال می‌کند.

در شرایطی که کشورهای غربی حمایت مالی از آژانس امدادرسانی سازمان ملل برای آوارگان فلسطینی را قطع کردند، ترانزیت زمینی کالا توسط سازشگران عرب تا مقصد سرزمین‌های اشغالی ادامه دارد.

بلومبرگ نوشت: این برای نخستین بار است که کریدورهای تجاری با عبور از قلب خاورمیانه دریای سرخ را دور می‌زنند تا از حملات یمنی‌ها علیه محموله‌های ارسالی به اسرائیل در امان باشند.

با تشدید تنش در دریای سرخ در نتیجه حملات نظامی آمریکا و انگلیس به یمن و تاکید نیروهای مسلح یمن بر تداوم حمله به کشتی‌های مرتبط با رژیم صهیونیستی تا زمان توقف تجاوز و محاصره علیه نوار غزه، عبور و مرور کشتی‌ها از تنگه باب المندب در جنوب دریای سرخ دچار اختلال شده است در حالی که ۱۲ درصد از تجارت جهانی  که سالانه حدود یک تریلیون دلار برآورد می شود از این آبراهه عبور می‌کند.

بلومبرگ آورده است: شرکت ترابری آلمانی هاپاگ لوید پنجمین شرکت بزرگ حمل و نقل کانتینری در جهان، به دنبال اتصال بندر جبل علی در دبی و دو بندر شرق عربستان به جده در ساحل غربی این کشور است در حالی که یک مسیر تجاری زمینی دیگر هم جبل علی را به اردن متصل می‌کند.

فریدمن به بلومبرگ گفت که کالاهایی از هند، تایلند، کره جنوبی و چین در هفته‌های اخیر با کامیون از این کریدور تجاری ارسال شده است. کالاهای به مقصد آسیا نیز در جهت مخالف همین مسیر تجاری حرکت می کنند و به کاهش هزینه های کلی کمک می‌کنند.

انتقال حجم پایین کالا

وی افزود: با این حال، دوام طولانی مدت این مسیر به ثبات در منطقه بستگی دارد. همچنین، مقادیری که کامیون‌ها می‌توانند حمل کنند بسیار کمتر از مقادیری است که توسط کشتی‌ها حمل می‌شود و از همین رو مسیر زمینی تنها جایگزین برای حمل و نقل برخی کالاها و نه همه آنها محسوب می‌شود.

نیلز هاوپت، سخنگوی هاپاگ-لوید در گفت‌وگو با بلومبرگ اذعان کرد که این راه‌های زمینی یک راه حل کوتاه مدت برای شرکت‌های حمل و نقل کالا و تنها برای جابجایی مقدار محدودی کالا و نه هزاران کانتینر است.

او تاکید کرد: پل زمینی نه سریع و نه آسان است، اما می‌تواند به افزایش روند تجارت از طریق بنادر منطقه کمک کند، مانند جده، که به دنبال حوادث دریای سرخ عملاً از ارتباط‌های معمول خود با اقتصاد جهانی قطع شده است.

هاویت افزود: سفر از بندر جبل علی تا بندر حیفا که دروازه تجارت جهانی اسرائیل محسوب می‌شود حدود سه چهار روز به طول می‌انجامد در حالی که اگر کشتی‌ها بخواهند محموله‌ها را از طریق دماغه امید جابجا کنند 10 روز به بالا زمان می‌برد .

کریس راجرز، رئیس گروه تحقیقاتی زنجیره تامین در سازمان آمریکایی اعتبارسنجی استاندارد اند پورز، گفت: پل زمینی، اگرچه حجم قابل توجهی از ترافیک را حمل می‌کند، اما به طور خاص یک راه حل ویژه و استثنایی برای محموله‌ها به اسرائیل باقی خواهد ماند.

فریدمن با بیان اینکه اولین کامیون‌ها از مسیر تجاری مذکور بین آسیا و اروپا در دسامبر گذشته عبور کرده‌اند از ارائه آمار درباره تعداد کامیون های عبوری خودداری کرد.

بلومبرگ افزود: مصر نیز در دسامبر گذشته به این کریدور زمینی پیوسته است به نحوی که کالاها از بندر جبل علی در دبی به بنادر العین السخنه در دریای سرخ و پورسعید در دریای مدیترانه می‌رسد و از آنجا از طریق دریا به اروپا می‌رود.
مصر همچنین توافق کرده که از مسیر زمینی که امارات را به بنادر حیفا و اشدود و ایلات متصل می‌کند استفاده کرده و از آنجا به مصر می‌رسد.

طبق گزارش بلومبرگ، جاده‌های جدید که بنادر امارات و بحرین را از طریق عربستان سعودی و اردن به اسرائیل متصل می‌کند، می تواند به عنوان تجربه آزمایشی برای پروژه کریدور اقتصادی بزرگ‌تری باشد که هند را به خاورمیانه و اروپا متصل می‌کند، به خصوص که این پروژه آمریکایی موسوم به ایمک به دنبال جنگ اسرائیل علیه غزه کاملا متوقف شده است.

بیم از حملات نیروهای مقاومت

به نوشته بلومبرگ تحلیلگران سازمان آمریکایی اعتبارسنجی استاندارد اند پورز یادداشت تحقیقاتی خود تاکید کردند که کشورهای شورای همکاری خلیج فارس نیز ممکن است تمایلی به ترویج این مسیر نداشته باشند، زیرا حوثی‌ها هنوز کشتی‌های  امارات یا عربستان سعودی را تهدید نکرده‌اند. افزون بر اینکه نیروهای مسلح (مقاومت) در عراق و سوریه نیز می ‌وانند با حملات فرامرزی خود  در خاک عربستان و اردن علیه محموله‌های ارسالی به اسرائیل خطرناک باشند.