به گزارش فارس به نقل از اسپیس، میانگین فاصله ماه تا زمین هر سال حدود 3.8 سانتی متر در حال افزایش است و این کافیست تا ظاهر خورشید گرفتگی تغییر کند. شنبه آینده نزدیک به یک میلیارد نفر در بیشتر مناطق آمریکای شمالی و جنوبی می‌توانند شاهد خورشید گرفتگی باشند. این ماه گرفتگی حلقوی است که در آن حلقه ای از نور خورشید در اطراف تصویر ماه دیده می شود.

در ماه گرفتگی حلقوی، خورشید هرگز به طور کامل پنهان نمی شود (مانند ماه گرفتگی کامل) زیرا ماه در روز خسوف 39 هزار و 7037 کیلومتر با ما فاصله خواهد داشت بنابراین قرص ماه آنقدر کوچک به نظر می رسد که نمی تواند خورشید را کاملاً بپوشاند.

انبوه پدیده هایی که با یک خسوف کامل همراه هستند قابل توجه است و ستاره شناسان برای مشاهده و تجربه آنها نیمی از جهان را طی می کنند.

با این حال زمانی فرا می رسد که پدیده خورشید گرفتگی کامل غیرممکن خواهد شد، زیرا ماه، همانطور که از زمین دیده می شود، در اندازه ظاهری زاویه ای آنقدر کوچک است که نمی تواند به طور کامل قرص خورشید را بپوشاند.

با گذر زمان حرکت ماه به شدت توسط جاذبه خورشید و به شکلی توسط سیارات و زمین مختل می شود و ماه به دلیل تأثیرات جزر و مدی، به آرامی از زمین دورتر شده و به مداری دورتر صعود می کند. البته، همانطور که ماه به تدریج دورتر می شود، اندازه ظاهری آن هم کوچک شده تا در نهایت به نقطه ای می رسد که برای انداختن سایه تیره اش به زمین بسیار دور است و بنابراین از وقوع خورشید گرفتگی کامل جلوگیری می کند. در نتیجه از 620 میلیون تا 1210 میلیون سال آینده، دوره هایی وجود خواهد داشت که در طی آن خورشید گرفتگی کامل گاهی ممکن و گاهی هم غیر ممکن خواهد بود و در نهایت این پدیده برای همیشه غیر ممکن خواهد شد.