از ناآرامی های شهریور سال گذشته به این سو جدا از اعتراضات مردمی، شاهد یک جنگ ترکیبی نیز بودیم که در پی تجزیه ایران و نه فقط جمهوری اسلامی بود؛ در پی فروپاشی اجتماعی و نابودی امید بود. این مضمونی است که رهبر حکیم انقلاب نیز به آن اشارت داشتند.

پیامبر اعظم (ص) به حضرت علی (ع) فرمود جنگ زمان من جنگ اسلام و کفر است و اما جنگ زمان تو جنگ تأویل(به تسامح تفسیر و تعبیر) است. جنگ پیامبر مقابله صریح اسلام و کفر بود اما حضرت امیر (ع) و امام حسین(ع) با منافقانی روبرو بود که نماز می خواندند و خود را نماینده اسلام القا و وانمود می ساختند.

فارغ از جنبه های معترضانه، اغتشاشات شهریور تا حدی از این سنخ بود؛ کسانی سعی کردند مدعی ایران و ارتقای ایران باشند اما نقشه شان نابودی ایران و هضم در سرمایه داری جهانی بود؛ مصداق بارز و شخصی از آن دریافت پول های هنگفت از سازمان امنیتی غرب بود که مستند آن رسانه ای شد.

در اغتشاشات شهریور سال گذشته به این سو با پیچیده ترین و سخت ترین جنگ و دفاع برای حفظ ایران در تاریخ انقلاب اسلامی مواجه بودیم؛ جنگی که دست بر قضا و به لطف خدا ایران را قوی تر کرد؛ هم از حیث منطقه ای و بین المللی و هم داخلی و فرهنگی و حتی اقتصادی.

هیچگاه شهدای انقلاب اسلامی آنقدر مظلوم نبودند که مثل شهید آرمان اله وردی روی زمین کشیده شوند و حتی ناجوانمردانه اسم مزدور روی آنها بگذارند. او تجلی ایران قوی بود و حاضر نشد از اعتقادات و ارادت خود به ولی برای حفظ جان حتی لحظه ای در حد تحت لوای چیزی شبیه تقیه دست بکشد.

 او مصداق آرمان ایران و ایران آرمانی بود. به برکت آنان، امروزْ ایران قوی، قوی تر از هر زمانی است و آمریکا را هم به زانو درآورده است.

 شرایط امروز پیچیده تر از دفاع مقدس است و چنانکه موقعیت شهید سردار سلیمانی ای بسا از بسیاری از فرماندهان شهید دفاع مقدس پیچیده تر بود ؛ او ماند و خودش را حفظ کرد و ایران را به سهم چشمگیر خود و شرایط پیچیده تر و سخت تری که داشت، حفظ کرد.

شهدای اغتشاشات در شرایط بس دشواری بودند. از هر طرف امکان حمله بود و دشمن خاک ریزی نداشت؛ دشمن ترسو اما بی رحم و بدون تفکر بود. از روش ناجوانمردانه استفاده می کرد. تشخیص مردم انقلابی و مستقل از دشمن  هم سخت بود. این است که کار شهدای دفاع از امنیت، یک کار تکین و تکان دهنده، مظلومانه و البته مقتدرانه بود.