واکنش ها به نوردیک نئونازی ها

علی علی پور فلاح پسند،   4020502097 ۸ نظر، ۰ در صف انتشار و ۳ تکراری یا غیرقابل انتشار

سوئد که طی سالهای متمادی، چتر حمایت های مالی و شهروندی خود را بر سر جریان ها و گروه های تروریستی همچون پ. ک. ک.، مجاهدین خلق و تجزیه طلبان شرق و غرب گشوده است، بار دیگر با استفاده از پوشش آزادی بیان به مأمنی برای توهین به کتاب مقدس مسلمانان تبدیل شد.

این کشور کوچک اروپای شمالی که برای همکاری بیشتر نظامی با اعضای سازمان آتلانتیک شمالی نهایتا توانست موافقت ترکیه در عضویت به این نهاد را جلب کند با به قدرت رسیدن حزب راست افراطی - ملقب به حامیان نئونازی ها - دچار بحران های متعدد داخلی اجتماعی و شکاف های نژادی و مذهبی بیشتری است. کسب کرسی قدرت توسط افراطی ها در شدت گرفتن تندروی های نژادی و مذهبی بی تأثیر نیست اما حکمرانان سوئدی فارغ از وابستگی جناحی به راست و چپ همواره چنین اقداماتی را مصادیق بارز وجود آزادی بیان در این کشور عنوان کرده اند. 

 مناقشات حل نشده و متناقض حدود آزادی در کشوری با قریب به ده درصد جمعیت مسلمان از نژادهای گوناگون می تواند به بحران های عمیق تر اجتماعی دامن بزند. از سوی دیگر، سوئد همچون بسیاری از هم پیمانانش در مظان اتهام تبعیض نژادی گسترده و سیستماتیک بر علیه مهاجرانی است که  عمده آنان را مسلمانان تشکیل می دهند. این دسته از مهاجران که روزانه با خطر برخورد تبعیض آمیز پلیس و جامعه مواجه اند و برچسب عضویت در خانواده ها و گروه های مافیایی و خلافکار بر پیشانی شان نقش بسته است، هر از چند گاهی با وقوع آشوب های اجتماعی پراکنده صبرشان لبریز شده و اعتراضات گسترده ای را بر علیه نژاد ستیزی و دین هراسی ترتیب می دهند. در بعد اقتصادی نیز تورم بالا و افزایش نرخ بهره و بیکاری گریبان گیر اقتصاد تماماً وابسته این کشور است. ترس از حمله روسیه و وسط بازی سیاسی با آمریکا و چین و کشورهای اروپایی همسایه در کنار بی ثباتی های اجتماعی و اقتصادی، وضعیت نامعلوم و مبهمی از آینده این کشور را نشان می دهد. 

در مقطع کنونی نیز، بی شک دیر یا زود اهانت کنندگان به مقدسات دینی مورد آماج خشم و انتقام معتقدین به ادیان آسمانی قرار خواهند گرفت. از سوی دیگر، تقلیل روابط دیپلماتیک با این کشور به حداقل میزان ممکن از گام های موثر دیگر توسط کشورهای اسلامی در واکنش به حمایت های شنیع دولتی با اقدامات اینچنینی است. همچنین، تحریم واردات و صادرات کالا و خدمات به این کشور – به رغم سهم کوچک کشورهای اسلامی- از گزینه های احتمالی پیش رو است .