به گزارش الف؛ "جرمی کوربین"، رهبر سابق حزب کارگر بریتانیا و عضو کنونی پارلمان این کشور، در مقاله ای برای خبرگزاری الجزیره، سعی کرده به این سوال اساسی و محوری پاسخ دهد که محرک ها و دلایل اصلی اعتصاب کاریِ چیزی قریب به نیم میلیون بریتانیایی در این کشور چیست؟ 

کوربین تاکید دارد که اکنون معادلات سیاسی، اقتصادی و اجتماعی بریتانیا در وضعیتی آشفته به سر می برد و مشخص است که دولت مستقر بریتانیا نیز هیچ برنامه موثری جهت مقابله با بحران های جاریِ این کشور ندارد و صرفا برخوردهای قهری و بی منطق را در دستورکار خود قرار داده است. 

جرمی کوربین در مقاله‌اش می نویسد:

«دلایل و محرک های زیادی وجود دارند که توضیح می دهند چرا اکنون چیزی در حدود نیم میلیون بریتانیایی در این کشور در اعتصاب به سر می برند. از جمله این دلایل می توان به: دستمزدهای پایین، شرایط نامناسب کاری، فقر، و استرس فراوانِ افراد اشاره کرد. در بحبوحه پاندمی کرونا، کارمندان بخش دولتی به ویژه آن هایی که در حوزه بهداشت و درمان و چهارچوب های حکمرانی محلی بریتانیا فعالیت داشتند، مجبور بودند به سختی و با فشار فراوان کار کنند. موضوعی که همگان ناظر آن بودند و از افراد مذکور تشویق و تقدیرهای فراوانی نیز نجام می دادند.

با این حال، اکنون به این قشر گفته می شود که: "ما نمی توانیم به اندازه کافی به شما دستمزد دهیم و از عهده آن بر نمی آییم. ما قصد داریم تا بودجه های فعلی مرتبط با دستمزدهای شما را نیز کاهش دهیم. از این منظر، شما اکنون دشمنان دستورکارهای جاری دولت بریتانیا و آنچه این دولت مایل به دستیابی به آن است، هستید". 

طبیعی است که مردم بریتانیا این مساله را دوست ندارند و بسیار از این مساله خشمگین هستند. بریتانیای کنونی با چالش های فراوانی رو به رو است که ترمیم این کشور به مثابه یک کل منسجم و یک جامعه را اجتناب ناپذیر کرده است. با این حال این کشور حداقل در شرایط کنونی شاهد یکچنین مساله ای نیست. 

اگر به خانه های مردم بریتانیا بروید سختی های زندگی آن ها از منظر اقتصادی را به خوبی درک می کنید. آن‌ها نمی توانند به اندازه کافی مصرف برق داشته باشند و در عین حال در تامین هزنیه های گرمای منازل خود نیز با مشکل رو به رو هستند. مشکل گرسنگی کودکان در بریتانیا نیز جدی تر شده است. 

در این فضا، مسائلی نظیر بی عدالتی و نابرابری در جامعه بریتانیا ماهیت جدی تری را به خود گرفته اند. بریتانیا با کمبود مواد غذایی رو به رو نیست. با این حال، دولت برتیانیا در حمایت از مردم خود و اینکه آن ها بتوانند حدی از بقا را برای خودشان تصمین کنند، با ضعف رو به رو است. نمود عینی این مساله را نیز در عدم تقویت دستمزدهای مردم بریتانیا و کاهش سطح رفاه زندگی آن ها مشاهده می کنیم. 

ما به ویژه با توجه به رویه کنونی دولت بریتانیا مبنی بر توسعه و تقویت خصوصی سازی خدمات دولتی و عمومی، و همچنین ضعیف سازیِ جوامع کارگری و پیشرفت و رونق وضعیت افراد خاص به بهای کلیت جامعه، عملا به جامعه ای در حال غرق شدن تبدیل شده ایم. دولت کنونی بریتانیا، این کشور را به یک جامعه فردگرا تا یک جامعه واقعیِ منسجم تبدیل کرده است. 

اخیرا پارلمان بریتانیا لایحه ای را تصویب کرده که به دولت این کشور این اختیار و قدرت را می دهد تا مردم را وادار کند که به سر کار بروند. حتی اگر آن ها نسبت به حقوق ساده و ابتداییشان که خودِ قانون نیز آن ها را تضمین کرده، اعتراض داشته باشند. به نظر من این یک تجاوز و تعدی جدی به حقوق و آزادی های مردم بریتانیا است. 

دولت بریتانیا وضعیت کنونی مردم این کشور را سوقضاوت کرده و بسیاری از افراد که خواه بیکار هستند و یا در اتحادیه های کاری عضویت ندارند این احساس را می کنند که این اتحادیه ها بهتر از دولت می توانند از حقوق آن ها دفاع کنند. از این رو، به جای اینکه روی دولت کشورشان حساب کنند، معطوف به اتحادیه های کاری در بریتانیا شده اند و از آن ها و رویه ها و سیاست هایشان پیروی می کنند. در این فضا، اینکه دولت بریتانیا به جای مذاکره برای حل مشکلات مردم بریتانیا، رو به تصویب قوانین استبدادی و توام با اعمال زور علیه مردم خود آورده است، دامنه بحران و مشکلات در این کشور را گسترده تر خواهد کرد.»

لینک: 

https://www.aljazeera.com/opinions/2023/2/3/britain-is-angry-and-divided-and-the-tories-dont-get-it