دکتر محمد اسماعیل اکبری در گفت‌وگو با ایسنا، درباره اخباری پیرامون ساخت واکسن‌ها و داروهای جدید برای پیشگیری و درمان سرطان، گفت: این اخبار همگی حکایت از برداشتن گامی به سمت جلو دارد، اما این تصور که واکسن پیشگیری از سرطان تولید شده است، درست نیست. درمان سرطان تا امروز ختم به جراحی، شیمی‌درمانی و رادیوتراپی است. اخیرا همه دانشمندان و محققان در تلاش هستند که کاری کنند تا ایمنی‌درمانی هم وارد مقوله درمان سرطان شود تا بتوان از آن به عنوان چهارمین اصل درمان استفاده کرد.
وی افزود: ایمنی درمانی یعنی کاری مانند تزریق واکسن؛ یعنی سلول سرطانی تبدیل به آنتی‌ژن شود و یک آنتی‌بادی علیه آن بزنند تا آن آنتی‌ژن را خنثی کنند که این کار در بسیاری از سرطان‌ها در حال انجام است اما اثربخشی کافی را ندارد؛ به همین دلیل ستون چهارم درمان پس از درمان اصلی شده است.
او تاکید کرد: درمان اصلی تومورهای سرطانی هنوز فقط جراحی است و مابقی درمان جانبی است که شامل شیمی‌درمانی، رادیوتراپی و ایمنی تراپی است؛ بنابراین این صحبت‌هایی که در مورد واکسن می‌شود برای پیشگیری نیست، بلکه مربوط به بخش درمان بیماری است. تنها واکسن پیشگیری کننده از بروز سرطان، واکسن HPV برای سرطان دهانه رحم است. از آنجایی‌که سرطان دهانه رحم با ویروس HPV ارتباط تنگاتنگی دارد از این واکسن استفاده می‌کنند تا از بروز سرطان دهانه رحم پیشگیری کنند که البته برای افراد خاص و در سن خاصی باید تزریق شود.
وی با تاکید بر اینکه جز واکسن HPV سایر واکسن‌هایی که در مورد سرطان‌ها از آن صحبت می‌شود مربوط به ایمنی درمانی است و اثر درمانی دارند، اظهار کرد: اخیرا اقدام جالبی رخ داده است که با استفاده از این ساختار ایمنی درمانی از یک داروی قدیمی که در سرطان رحم استفاده می‌کردیم برای درمان سرطان راست‌روده هم استفاده کردند. در این اقدام ۱۲ بیمار پس از ۶ ماه از دریافت این دارو، حال مساعدی داشتند و این خبر خوشحال‌کننده است، اما به‌هیچ عنوان قانع‌کننده نیست؛ چون مراحل علمی یک تحقیق کامل طی نشده است و بدیهی است که تغییر رفتار درمانی با ۱۲ بیمار و گذشت تنها ۶ ماه از مصرف دارو، انجام نمی‌شود. این دارو باید در مطالعات ترایال فاز ۳ برود و به بیماران بیشتری تزریق شود و مدت‌زمان بیشتری از مصرف دارو بگذرد.
این فوق تخصص جراحی غدد و سرطان پیرامون ایمنی درمانی با نور، تصریح کرد: به‌طور ساده منظور از این درمان این است که بازهم سلول سرطانی را به‌عنوان یک آنتی‌ژن شناخته و یک آنتی‌بادی به آن می‌زنند و سپس با نور فلورسنت به آن می‌تابانند تا جراح در حین جراحی سلول‌ها را بیشتر با چشم ببیند. این کار تحقیقاتی جدید است که هنوز مراحل کافی برای ورود به فاز بالینی را طی نکرده است. همه این کارها تلاش‌های دانشمندان دنیا برای شکست دادن سرطان است که ان‌شاءالله موفق می‌شوند اما تا امروز هیچ اقدام درمانیِ قطعی برای سرطان وجود ندارد.
