در شکوه آزادگی ات صلابت رادمردان راستین آریا ست که پای ایستادگی ات  از جان گذشتند و پهنای دامان عصمتت، هزاران لاله در خون فتاده و سروهای دست از جان شسته..

ای آذرگشسب آریا ... ای مظهر مهر و صفا... ای  درفش شرافت و ای نشان صلابت....آماده در رزمگاه پاسداری ات وضوی شهادت می گیریم و ایستاده بر محراب غرورت ،نماز عشق می خوانیم.

 هر لاله که در پای تو از خاک بردمد، نمادی از پاکی  سیاوش و هر سرو که  از خاکت بردمد ،نمود بابکهاست و هر عقاب که از ستیغ قله ی آزادی ات پر کشد ،آرشی است که کمان عشق را بر می کشد تا مرزهای سرفرازی آیران را از هجوم  اهریمن برهاند...

ما از زلال چشمه های جوشانت ، جام عشق برگیرم و در پیچ و خم صخره هایت ، درسهای معرفت آموزیم. فرهادهای عاشقی،  دیگر نه در بیستون عشق ،که دستهای تمنا بر  دامان تو آویخته اند و مثنوی های شجاعت را  با نجوای چکاوکهای آشیان‌گرفته در پستوهایت زمزمه می کنند.
مهر هر طلوع بوسه بر اقتدارت میزند و عشق هر دم از دل آتشفشانی ان می جوشد ...

* مدیر کانون فرهنگی هنری صبا