دکتر شریعتی دبیر فراکسیون دیپلماسی بین‌المللی و منافع ملی مجلس در یادداشتی نوشت :
طعنه های تلخ و زبان ذلیلانه و لحن رذیلانه چهره های نمایشی و گودنشینان فیک پرور در پیوند دادن «موضوع مدافعان حرم» و جدال «روسیه و اوکراین» و جدل های رسانه ای برای دیده شدن تحلیل های کینه توزانه ایشان ، اگرچه با موج پاسخ مردمی در فضای رسانه ای مواجه شده اما برجسته ترین نکته چنین رویکردی ، «سردرگمی استراتژیک» و جهل مدعیان روشنفکری نسبت به تغییر مناسبات قدرت در جامعه جهانی و گذار به عصر جدید نظام بین الملل است و عقب نشینی گام به گام کاخ سفید بعنوان «برادر بزرگتر جریانات غرب گرا» در درون برخی کشور ها ، قابل باور و قابل هضم نبوده و قطعا دکترین روابط بین الملل نیروهای وفادار «جبهه لیبرالیسم» دستخوش تغییرات بنیادی قرار خواهد گرفت.
زبان گزنده و تلخ واژه تلفات خطاب به شهدا و لحن کینه توزانه نسبت به مدافعان حرم ادبیات مشترک جریانی ست که در مسند قدرت داخلی، بازیگر صحنه پردازی سناریو های خارجی بوده و حتی در داخل کشور نیز به همقطاران خود هم ، وفادار نماندند و در لوای روشنفکری و لحن مدیریت مدبرانه، اصرار نمودند که «با گفتمان چپ بلند میشویم و با گفتمان راست مینشینیم» چنین «استانداردهای دوگانه ای» هم در رویکرد داخلی ایشان و هم در رویکرد بین المللی آنان معمول و مرسوم بوده و در سیاست خارجی و تدوین بایسته های پراگماتیستی ، جز نگاه سلبی و نمایشی محتوایی نداشته و با پیوند موضوع مدافعان حرم و نزاع روسیه و اوکراین، کماکان بر طبل کینه توزی می‌کوبند و البته نمی‌دانند که انتقام خود را از «شکست دکترین برادر بزرگتر» و افول جبهه لیبرالیسم و «بی تفاوتی کاخ سفید» در قبال سرنوشت جریانات غرب گرا در داخل برخی کشورها، از چه کسی بگیرند.
رویای احساسی آنان و تصویر کودکانه ایشان از فردای جهان و گفتگوی تمدن ها ، رسما تحقیر شد و گزاره‌ی مبنایی ایشان که «دنیای فردا دنیای گفتمان هاست و نه دنیای موشک ها» به نازل ترین سطح اعتبار رسیده ولیکن انتظار میرود بجای «خودزنی های سیاسی» و تمسخر و طعنه کینه توزانه ، تلاش های فکری و «بازسازی ایدیولوژی» خود را صرف درک جهان جدید و عبور از وجوه سلبی و «تبیین گفتمان های ایجابی» نمایند چرا که ایران وطن همه‌ی ما ، فارغ از جناح و جریان سیاسی ست و امنیت کشور و کیفیت ارتباط دولت_ملت، در پیوند مطلق با ماهیت وجودی ایران و تمدن کهن ایرانی اسلامی است