طاقچه یکی از مولفه‌های معماری در ایران است. طاقچه گاه از جنس چوب و زمانی از جنس سنگ، اما عموماً از جنس گچ ساخته می‌شود. طاقچه‌ها علاوه بر جنبه تزیئنی‌ای که به خانه‌ها می‌بخشیدند، کاربرد‌های دیگری هم در خانه‌ها داشتند، در بسیاری از خانه‌ها محل قرار دادن قرآن کریم بود و در بعضی از خانه‌ها محل قرار دادن گلدان، شمعدانی و عکس‌های خانوادگی.

طاقچه‌ها را همیشه در بهترین قسمت خانه طراحی می‌کردند و تمام جذابیت و زیبایی این طاقچه‌ها، ساده نشستن آن‌ها در دل دیوار‌های خانه بود. امروزه به دلیل مدرن شدن خانه‌های ایرانی دیگر خبری از آن طاقچه‌های زیبا نیست و در حقیقت معماری ایرانی از فرم منحنی که نماد آرامش بوده است به فرم تخت تبدیل شده است؛ درگذشته خانه‌های ایرانی فرورفتگی و بیرون زدگی داشتند که مکانی برای طاقچه‌های ایرانی بود و امروزه با مدرن شدن معماری ایرانی این طاقچه‌ها از بین رفته است.

شاید زیاد دور نباشد زمانی که برای نشان دادن حیاط، طاقچه و حوض در معماری خانه‌ها دست بچه‌هایمان را بگیریم و راهی موزه شویم. کم مانده است که برای نشان دادن معماری قدیمی و سنتی خانه‌های ایرانی به عکس‌های سالیان سال پیش بسنده کنیم.