به گزارش اقتصادنیوز، بر اساس مصوبه مجلس شورای اسلامی در خصوص لایحه قانون نظام رتبه‌بندی معلمان، فوق‌العاده رتبه‌بندی درصدی از حقوق ثابت و فوق‌العاده‌های مستمر فرد تعیین شده است.
حقوق ثابت و فوق‌العاده‌های مستمر به ترتیب زیر می‌باشند: حق شغل، حق شاغل، فوق‌العاده مدیریت، تفاوت جزء ۱، تفاوت بند ی، فوق‌العاده ایثارگری، فوق‌العاده شغل و فوق‌العاده سختی کار
حقوق و مزایای معلمان پس از اعمال رتبه ها به شکل زیر می باشد:
برای معلمان با رتبه آموزشیار معلم ۱۰%، مربی معلم ۱۵% علاوه بر افزایش رتبه قبلی، استادیار معلم ۱۲% علاوه بر افزایش رتبه های قبلی، دانشیار معلم ۱۰% علاوه بر افزایش رتبه های قبلی و استاد معلم ۵% علاوه بر افزایش رتبه های قبلی، به مجموع حقوق، مزایای معلمان، افزوده می شود.
پس از اعمال بند فوق، چنانچه حقوق و فوق العاده های هریک از معلمان از ۸۰ درصد مجموع حقوق و فوق العاده های هیات علمی مربی پایه یک دانشگاه تهران، کمتر باشد، مابه التفاوت رتبه بندی تا سقف مذکور تحت عنوان «تفاوت تطبیق» افزایش پیدا کرده و در احکام کارگزینی آنان درج خواهد شد.
افرایش پرداختی ناشی از اجرای این قانون، تحت عنوان «فوق العاده رتبه بندی» و «تفاوت تطبیق» همه ساله متناسب با تغییرات حقوق و فوق العاده های هیات علمی مربی پایه یک دانشگاه تهران محاسبه می شود و مشمول کسور بازنشستگی نیز می گردد.
در این خصوص نکات زیر قابل توجه است:
دولت مکلف است همه امتیازات و درصدهای موضوع فصل دهم قانون مدیریت را برابر سایر کارکنان دولت، به مشمولین این قانون اختصاص دهد و فوق العاده رتبه بندی علاوه بر امتیازات و درصدهای مزبور بوده و از ۳۱ شهریور ۱۴۰۰ پرداخت می‌گردد.
کسب رتبه های بالاتر مستلزم حداقل پنج سال خدمت در هر یک از رتبه ها خواهد بود.
دوره خدمت در هر رتبه برای معلمان ابتدایی، مدارس استثنایی و مناطق محروم، مرزی و عشایری، به ازای هر سال خدمت ۳ ماه از سقف رتبه کاهش می یابد.
دوره خدمت در هر رتبه برای نخبگان، صرفاً برای یکبار حداقل سه سال می باشد.
حداقل سابقه خدمت معلمی برای کسب رتبه های دانشیار معلم و استاد معلم به ترتیب۱۵ و ۲۱ سال است.
به نظر می‌رسد با اجرای رتبه‌بندی کف حقوق معلمان به ۸ میلیون افزایش یابد.
