به گزارش الف، پایگاه خبری "میدل ایست مانیتور" در گزارشی، به اقدام اخیر "اندیشکده واشنگتن برای خاور نزدیک" در اعطای جایزه ویژه خود به "محمد بن زاید آل نهیان" به دلیل آنچه ابتکارهای وی در ایجاد صلح با اسرائیل و تلاش جهت برقراری ثبات در خاورمیانه عنوان شده پرداخته و اساسا بن زاید را بر خلاف آنچه اندیشکده واشنگتن اعلام کرده، فردی جنگ طلب و ناقضِ حقوق بشر دانسته که شواهدِ این رویه های وی نیز در اقصی نقاط خاورمیانه و حتی در داخل خاکِ امارات، به وضوح و از دلِ گزارشات مختلف قابل مشاهده است. 

میدل ایست مانیتور در این رابطه می نویسد: «دو هفته قبل، "انیسیتو واشنگتن برای خاور نزدیک"، جایزه ویژه خود را به "محمد بن زاید آل نهیان" ولیعهد امارات اعطا کرد. دلیل اصلی اعطای این جایزه به وی نیز ابتکار وی در عادی سازی روابط امارات با رژیم اشغالگر اسرائیل و همچنین آنچه تعهد وی به تساهل و مدارای مذهبی ادعا شده، بوده است. بر اساس آنچه اندیشکده واشنگتن برای خاور نزدیک عنوان کرده، بن زاید نتوانسته در مراسم ویژه این اندیشکده در نیویورک به دلیل اشتغال وی به امور مهم دولتی شرکت کند از این رو، مدیر اجرایی اندیشکده واشنگتن برای خاور نزدیک یعنی "رابرت ساتلاف"، عازم ابوظبی شده تا در مراسم ویژه ای، مدال اندیشکده مذکور را به بن زاید اعطا کند. ساتلاف تاکید کرده که جایزه ویژه اندیشکده واشنگتن برای خاور نزدیک به رهبرانی اعطا می شود که مردم، کشور، و جامعه خود را به نقطه ای رسانده اند که تاکنون در آن ها حضور نداشته اند. 

بن زاید ادعا کرده که وی به خاطر خودِ فلسطینی ها با اسرائیل دست به سازش و صلح زده است. وی همچنین گفته که امارات با این اقدام خود خواسته به جهان و منطقه این پیام را بفرستد که تشنه صلح است. وی می گوید: "دستاوردهای این گام تازه، به مراتب از نواقص آن بیشتر هستند. هنگامی که ما تصمیم به برداشتن این گام گرفتیم، مشتاقانه منتظر سطحی از همکاری بوده و هستیم که ورای صرفِ صلح قرار گیرد". 

بر اساس آنچه بن زاید و همچنین اندیشکده واشنگتن برای خاور نزدیک که اندیشکده ای حامی اسرائیل است می‌گویند، بایستی بن زاید را رهبری "صلح طلب" در نظرگیریم. این در حالی است که اساسا این طرز فکر غلط است و او یک جنگ‌طلبِ تمام عیار است. 

محمد بن زاید، امارات را به سمت عادی سازی روابط و صلح با رژیمی سوق داده که سال هاست سرزمین ملت فلسطین را اشغال کرده و عملا او(بن زاید) نسبت به وحشی گری های آن(اسرائیل) علیه فلسطینی های ساکن در اراضی اشغالی نیز بی‌اعتنایی کرده است. البته که این رویکردِ بن زاید نسبت به اسرائیل با رویکردِ خود وی و دولتش در نقض فاحش حقوق بشر در داخل امارات و بازداشت گسترده منتقدان در داخل این کشور و همچنین اِعمال شکنجه در زندان های امارات، کاملا تطابق دارد. 

درست همان زمانی که ساتلاف از بن زاید تقدیر می کرد، رژیم اشغالگر اسرائیل اقدام به اخراج یک خانواده فلسطینی به همراه فرزندانشان از خانه خود در بیت المقدس کرد و متعاقبا منزل آن ها را نیز کاملا ویران ساخت. ما هیچ نشنیدیم که بن زاید یا افرادی که از وی تقدیر می کنند، در این رابطه حتی یک کلمه سخن بگویند. 

اوایل سال جاری میلادی نیز، "دیده بان حقوق بشر" گزارشی دقیق را در مورد رویه های آپارتایدی و تبعیض گونه اسرائیل در فلسطین منتشر ساخت. آپارتاید، جنایتی عینی علیه بشریت است. آیا می توان بن زاید را فردی صلح‌طلب دانست وقتی وی با مجرمان و جانیان دست به سازش و صلح می زند؟ 

اگر واقعا بن زاید معتقد است که اقدام او در عادی سازی روابط با اسرائیل به خاطر خودِ فلسطینی ها بوده، چرا به عوامل خود پول داده تا در اراضی اشغالی بیت المقدس املاک بخرند و آن ها را سپس به شهرک نشینانِ اسرائیلی می دهد؟ از این منظر، بن زاید شریک و همدست اسرائیل در پاکسازی قومیتیِ فلسطینی ها است. 

سال 2014، بن زاید کاروانی را جهت اعطای کمک های فوری به نوار غزه فرستاد. نوار غزه ای که مردم آن شدیدا تحت بمباران های اسرائیل بودند. با این حال مقام های امنیتی حماس بعدها فاش ساختند که این کاروان و هیات، چیزی بیش از یک گروه اطلاعاتی و جاسوسی نبودند که عملا سعی داشتند به نیابت از اسرائیل، از فلسطینی ها جاسوسی کنند. 

بن زاید را چگونه می توان رهبری صلح طلب دانست وقتی بر اساس آمارها در فاصله سپتامبر تا نوامبر سال جاری میلادی، امارات اقدام به ارسال 90 پرواز حامل تسلیحات به اتیوپی کرده تا دولت این کشور را در جنگ علیه منطقه "تیگرایِ" این کشور تقویت کند و عملا آتش جنگ داخلی در اتیوپی را بر افروزد. چرا بن زاید به عنوان رهبری صلح طلب باید بر آتش اختلافات و جنگ در اتیوپی بدَمد؟ حامیان وی نظیر "ساتلاف" در این رابطه چه نظری دارند؟ 

سال 2018، "شبکه الجزیره" در افشاگری از ایجاد شدن زندان هایی مخفی در یمن با دستور امارات متحده عربی خبر داد که در آن اقدام به شکنجه فیزیکی و روحی و روانی زندانیان می شود. بر اساس گزارشات، زندانیانِ زندان‌های مذکور تحت سواستفاده جنسی افسران اماراتی و همچنین مزدوران یمنیِ همراه با آن ها قرار گرفته اند. 

گزارش دیگری در سال 2016 نیز حکایت از آن دارد که دولت امارات کمک های نظامی و مالی قابل توجهی را به آن دسته از گروه های یمنی که در جنوب این کشور مستقر هستند و خواستار تقسیم شدن این کشور به دو بخشِ شمالی و جنوبی هستند ارائه کرده است. بر اساس گزارش های منابع مختلف، امارات قریب به 90 هزار شبه نظامی را در خاک یمن، از نظر نظامی و تجهیزاتی تامین و حمایت می کند. 

اوایل سال جاری میلادی، یکی از پَنل های کارشناسان سازمان ملل متحد، گزارشی را منتشر کرد که نشان می‌داد امارات روابط مستقیمی را با گروه های مسلح سودانی که در خاک لیبی و در جبهه نیروهای وفادار به "خلیفه حفتر" می جنگندند، برقرار کرده است. سال گذشته نیز نشریه "وال استریت ژورنال" در گزارشی اعلام کرد که امارات بر خلاف تحریم های تسلیحاتی سازمان ملل متحد علیه لیبی، میزان ارسال اسلحه و مهمات به نیوروهای حامی خلیفه حفتر در لیبی را افزایش داده است. همه این ها، سیاست های محمد بن زاید ولیعهد امارات هستند که به زعم بسیاری، در شرایط کنونی، حاکم در سایه این کشور نیز است. 

در داخل خاک امارات نیز گزارش های مختلفی در مورد بازداشت های طولانی مدت و صدور احکام قضایی سنگین برای فعالان سیاسی و حقوق بشری، دانشگاهیان، و وکلا به گوش می رسد. در بسیاری از موراد این افراد در فرآیندهایی مخفی و غیرعادلانه محاکمه می شوند و با اَغراض سیاسی، حبس های طولانی مدتی را متحمل می‌شوند. بر اساس برخی گزارش ها: زندان های اقصی نقاط امارات، زندانیان را در شرایط نامناسب و غیربهداشتی نگهداری می کنند. زندان هایی که ازدحام بیش از حد در آن ها و همچنین عدم ارائه مراقبت های پزشکیِ گسترده، کاملا نمایان و آشکار است. 

ظاهرا جرائم و اقدامات نادرست امارات و همچنین حمایت های آن از جانیان و در عین حال بی احترامی این کشور در رابطه با اصولِ حقوق بشر، حد و مرزی را نمی شناسند. امارات تحت رهبری محمد بن زاید، یکی از اصلی ترین محرک های ایجاد بی ثباتی و ناامنی در خاورمیانه است. بن زاید به دلیل همین اقدامات و رویه های خود، به جای آنکه مدال افتخار از "اندیشکده واشنگتن برای خاور نزدیک" دریافت کند، بایستی در دیوان بین المللی دادگستری حاضر شود و پاسخگوی اقداماتِ مجرمانه خود باشد. 

وقتی برای نخستین بار اندیشکده واشنگتن برای خاور نزدیک، از قصد و نیت خود جهت اعطای جایزه ویژه اش به محمد بن زاید پرده برداشت، "مارک اووِن جونز" استاد مشهور مطالعات خاورمیانه در توئیتی نوشت: "معیار و ملاکِ اندیشکده واشنگتن، برای برندگان جایزه ویژه اش انگار این است که ببیند چه افرادی بیش از همه برای خاورمیانه و مردم آن، رنج و مشکل به وجود آورده اند. پیش از این نیز افرادی نظیر "تونی بلر"(نخست وزیر سابق انگلستان) و "کاندولیزا رایس"(وزیر خارجه سابق آمریکا) برندگان جایزه اندیشکده واشنگتن بودند که در نوع خود هر دو نفر، نقشی ویژه و تاریخی در بی ثبات سازی و ایجاد ناامنی های گسترده در منطقه خاورمیانه بازی کرده‌اند". 

در پایان باید این سوال را بار دیگر پرسید: آیا محمد بن زاید فردی صلح طلب است یا باید او را آتش افروز و جنگ‌طلب دانست؟ بدون تردید، بسیاری از قربانیانِ سیاست های وی در خاورمیانه به صورت متفق القول شهادت خواهند داد که او یک جنگ طلبِ تمام عیار است. جایزه ای که اخیرا اندیشکده واشنگتن برای خاور نزدیک به بن زاید اعطا کرده، در بهترین حالت یک اشتباه، و در بدترین حالت، به سخره گرفتنِ قوانین و کنوانسیون های بین‌المللی بوده است». 

*لینک: 

https://www.middleeastmonitor.com/20211206-mohammed-bin-zayed-peacemaker-or-warmonger/