محسن مهدیان؛ مدیرعامل موسسه همشهری در یادداشتی نوشت :
آبان 1400:
10 روز است کشاورزان اصفهان در بستر خشک زاینده‌رود تجمع اعتراضی برپا کرده‌اند. تجمعی نجیبانه که هر صبح با سرود ملی و نوای قرآن آغاز می‌شود. میداندار تجمعات، کشاورزان باسابقه و ریش سفید هستند. مردم نیز همدلانه در کنار معترضان هستند و یکصدا مطالبه آب می‌کنند. مطالبه‌ای برحق که انباشت یک‌دهه بی‌تدبیری در مدیریت مصرف آب و البته سهم قابل‌ملاحظه تغییرات جوی است. عده‌ای از اهالی اصفهان با در دست داشتن پلاکاردهایی، حق شرعی و قانونی کشاورزان را سر دست گرفتند و فریاد می‌کنند. در تعدادی از این پلاکاردها تأکید شده است که صف کشاورزان از اغتشاشگران و ضدانقلاب جداست. برخی نیز پدران و مادران شهدا هستند که با عکس فرزند بر قاب سینه‌شان شکار عکاسان می‌شوند.
ضدانقلاب تا امروز دستش خالی است و از این بلوغ اعتراضی طرفی نبسته است. از ابتدای آبان تلاش کردند با تروریست‌های هکری و بعد هم برگزاری دادگاه نمایشی از آبان98 یک تاریخ تلخ و سیاه در ذهن مردم بسازند اما زنده‌رود آب پاکی را بر خدعه‌ها و نیرنگ‌ها ریخت. این مردم همان مردم آبان98 هستند.
آبان 1398:
دولت قیمت بنزین را به روش شوک‌آلود و ناگهانی افزایش داد. طبیعی بود که مردم از این تصمیم یک‌شبه، عصبانی شوند. نخستین اعتراض برای وکیل‌آباد مشهد است. هزاران نفر در خیابان جمع شدند. مردم نگران و عصبانی از این تصمیم بودند. شعارها بعد از مدت کوتاهی تند و طعنه دار می‌شود. عده‌ای بین مردم شعار ساختارشکنانه می‌دهند. با این حال ناجا میان معترضان حضور دارد و نظاره‌گر اعتراضات است تا از این تجمع صیانت کند.
اما این مسیر چرا ادامه پیدا نکرد؟ رفتار ناجا در آبان98 دقیقا از چه نقطه‌ای تغییر کرد؟
پاسخ ساده است. ناجا از نقطه‌ای وارد شد که اعتراض مردمی را تبدیل به صحنه خونریزی و ترور کردند. نخستین کشته آبان زمانی است که تروریست‌ها به قصد انفجار به انبار نفت سیرجان نزدیک شدند.
حداقل 15هزار میلیارد تومان حجم خسارت‌های مستقیم و غیرمستقیم در آن ایام است که تروریست‌ها به حق‌الناس و بیت‌المال وارد کردند. فقط فروشگاه رفاه اعلام کرد 700میلیارد تومان خسارت دیده است. ناجا در دربند تهران4 خمپاره انداز کشف کرد. 59پمپ‌بنزین، 256 بانک و 23 پایگاه بسیج و بیش از 700خودروی مردمی را آتش زدند.
از این آبان تا آن آبان...
حقیقت اعتراضات آبان 98را باید با روایت آبان 1400زنده‌رود خواند. اعتراض بنزینی آن‌روز نیز از جنس همین اعتراض امروز آب است؛ با این فرق که جنود مکار و غدار تروریستی، اعتراضات آبان98 را به یک جنگ خیابانی تبدیل کرد و اجازه نداد صدای اعتراض مردم به تصمیم شوک‌آلود و نامدبرانه دولت شنیده شود.
جوان‌ترها شاید یادشان نباشد اما این صحنه‌ها عجیب نیست. اوایل انقلاب عده‌ای علیه حجاب در این کشور راهپیمایی کردند و علیه اسلام شعار می‌دادند. کیهان آن‌روز نوشت سپاه پاسداران جمهوری اسلامی با مراقبت از این راهپیمایی اجازه نداد تا مخالفان متعرض معترضان شوند.
مردم حق دارند اعتراض کنند و مشروعیت این حق برآمده از هویت جمهوری اسلامی است. فرق اعتراض مردم و اغتشاش اوباش روشن است؛ هیچ کشوری سر امنیت مردمش شوخی و قمار نمی‌کند. اینجا که جنگ خیابانی بود و ده‌ها شهید امنیت دادیم. اما گاردین و یواس‌ای‌تو‌دی و واشنگتن‌پست و رادیو ملی آمریکا و شخص رئیس ستاد مشترک نیروی مسلح آمریکا اعلام کردند تجمعات سال گذشته آمریکا کاملا مسالمت‌آمیز است و باز هم در یک هفته 10نفر آدم کشتند.
