دکتر مسعود یونسیان در گفت‌وگو با ایسنا، درباره وضعیت کووید ۱۹ در کشور، گفت: آغاز و ورود پیک پنجم در کل کشور به صورت یکسان نبوده است و بنابراین خروج از پیک هم در تمام کشور الزاما یکسان نخواهد بود. همانطور که پیک پنجم از استان سیستان و بلوچستان، هرمزگان و بوشهر آغاز شد، بعد یکسری استان‌های دیگر وارد شدند و طبیعی است که خروج هم همزمان نباشد.
طبق آمار کلی کشور پیک پنجم را پشت سر گذاشته ایم
وی افزود: با توجه به اینکه اغلب استان‌های کشور از جمله استان تهران پیک را پشت سر گذاشته‌اند، در آمار کلی کشور شاهدیم که پیک پنجم را پشت سر گذاشته‌ایم، اما ممکن است که هنوز در تمام استان‌ها به قله پیک نرسیده باشیم و بنابراین اگر بخواهیم دقیق‌تر صحبت کنیم باید به صورت استانی اظهارنظر کنیم. حتی شاید واحدهای کوچک‌تر از استان هم دقیق‌تر باشد، اما از آنجایی که داده‌هایی که منتشر می‌شوند، در سطح استانی است، در نتیجه در سطح استان می‌توان ارزیابی کرد که بر اساس داده‌ها خوشبختانه اغلب استان‌های ما پیک‌شان را از نظر تعداد موارد جدید ابتلا پشت سر گذاشتند.
چرایی ادامه مرگهای ۳ رقمی در کشور
یونسیان درباره چرایی ادامه مرگهای سه رقمی، گفت: البته انتظار ما این بود که تا پایان هفته قبل کاهشی بیش از چیزی که اتفاق افتاد را شاهد باشیم، اما باید توجه کرد که ابتدا مراجعات سرپایی کاهش پیدا می‌کند، بعد از آن با فاصله چند روز بستری‌ها و بعد هم با فاصله حدود دو تا چهار هفته یا حتی بیشتر مرگ‌ها کاهش پیدا می‌کنند. بر این اساس تعداد مرگ‌هایی که اکنون شاهدیم، مربوط به بستری‌های هفته‌های گذشته است. بنابراین طبیعی است که مرگ‌ها با مقداری تاخیر کاهش پیدا کنند. البته شاید این سوال ایجاد شود که چرا سرعت کاهش مرگ‌ها در حد انتظار نبود؟، این موضوع به جابجایی‌ها و تماس‌هایی که در هفته تعطیلات دهه اول محرم داشتیم، بازمی‌گردد؛ اعم از افرادی که مسافرت رفتند یا افرادی که بدون رعایت نکات بهداشتی در عزاداری‌ها حضور پیدا کردند که هر دو این موارد نیز کم نبوده است. اگر این اتفاقات رخ نمی‌داد، انتظار داشتیم که سریع‌تر شاهد کاهش موارد مرگ باشیم. البته کاهش مرگ‌ها را بیش از این هم شاهد خواهیم بود، اما زمان آن را نمی‌توان پیش‌بینی کرد.
واکسن ها چه زمانی مصونیت ایجاد می کنند؟
وی با بیان اینکه افزایش دسترسی به واکسن کرونا و همچنین افزایش سرعت واکسیناسیون در کشور، خبر بسیار خوشایندی است، گفت: با این حال باید حواس‌مان باشد که تا زمانیکه واکسن دپو شده و تزریق نشده باشد، تاثیری نخواهد داشت. باید دز دوم واکسن‌ها هم تزریق شود و از هفته دوم بعد از تزریق دز دوم واکسن، عمدتا افراد را مصون تلقی می‌کنیم و اگر بپذیریم که بین تزریق دز اول و دز دوم سه هفته فاصله وجود دارد، بنابراین از روزی که دز اول واکسن را به اکثریت افراد جامعه تزریق کنیم، پنج هفته بعد می‌توانیم بگوییم که این اکثریت مصون شده‌اند. ما هنوز تا رسیدن به این نقطه فاصله زیادی داریم و شاید هنوز قضاوت درباره بازگشت به شرایط عادی زود باشد.
هیچ کجای دنیا هنوز به شرایط عادی بازنگشته است
بازگشایی ها مرحله ای باشد
یونسیان با بیان اینکه اصولا باید حواس‌مان باشد که در هیچ کجای دنیا هنوز به شرایط عادی بازنگشتند، ادامه داد: در هر کشوری هم که سعی کردند به شرایط عادی بازگردند، با مشکلاتی مواجه شدند. بنابراین فعلا باید شرایط نزدیک به شرایط عادی را مدنظرمان داشته باشیم و همواره باید احتیاط‌های بهداشتی را مانند رعایت در تماس‌ها، رعایت بهداشت تنفسی، تهویه، حداقل حضور در فضای بسته و ... داشته باشیم، اما می‌توانیم بازگشایی‌ها را به شکل مرحله بندی شده انجام دهیم، مشروط بر اینکه بخش اعظم کشور واکسن تزریق کرده باشند.
توصیه ها و شروط بازگشایی مدارس و دانشگاه ها
وی درباره بازگشایی مدارس و دانشگاه‌ها، گفت: برای بازگشایی مدارس و دانشگاه‌ها نیز باید به صورت مرحله‌بندی شده عمل کرد و نمی‌توان با یک قانون کلی بگوییم همه سر کلاس روند یا همه آموزش مجازی داشته باشند. به نظر می‌رسد که کلاس‌های کم جمعیت‌تر مانند تحصیلات تکمیلی را می‌توان زودتر بازگشایی کرد. در عین حال از آنجایی که عمدتا کلاس‌ها در فضای بسته تشکیل می‌شوند، می‌توان کلاس‌های پر جمعیت‌تر را به شکل مجازی یا به صورت توامان مجازی و برگزاری حضوری بخش‌های عملی داشته باشیم که میزان تماس از نظر زمانی کوتاه‌تر شود. درباره مدارس هم به نظر می‌رسد که تا زمانیکه والدین و معلمان واکسینه نشده‌اند، مضراتش ممکن است قابل ملاحظه باشد.
این اپیدمیولوژیست تاکید کرد: البته به طور کلی بازگشایی‌ها جنبه‌های بسیار زیادی دارد و به صرف یک ابلاغ و قانون نمی‌توان بازگشایی را انجام داد. یکی از جنبه‌های بازگشایی این است که درصد ایمنی جامعه چقدر است، جنبه دوم این است که آموزش و پرورش ما برای مقابله با این شرایط چه تمهیداتی از نظر افزایش فضاهای فیزیکی، افزایش تهویه، کاهش تراکم در کلاس‌ها، افزایش شرایط شست‌وشوی دست و رعایت بهداشت تنفسی، فراهم کردن ماسک برای دانش آموزان به اندازه کافی و... اندیشیده است. در عین حال جنبه دیگر بازگشایی مدارس این است که مطالعات عمیقی باید انجام شود و فواید و مضرات بازگشایی و تعطیلی مدارس در برابر هم قرار داده شده و تصمیمی که کمترین ضرر و زیان را دارد، اتخاذ شود. باید توجه کرد که هم بستن مدارس و هم بازگشایی آن‌ها، منافع و مضراتی دارد. اینطور نیست که با تصمیم ساده‌ای مواجه باشیم که یک سمت آن زیان باشد و سمت دیگرش منفعت و انتظار داشته باشیم که به سادگی تصمیم‌گیری کنیم. عامل بعدی بحث تعامل است. به این معنا که چقدر با مسئولان آموزش و پرورش، مسئولان مدارس، اولیای دانش‌آموزان و خود دانش‌آموزان، با شهرداری‌ها که باید تمهیداتی را برای اولیا فراهم کنند که بتوانند با وسیله شخصی‌شان دانش‌آموزان را به مدرسه برسانند و... تعامل داشتیم.
