به گزارش فارس، «اشرف غنی» رئیس‌جمهور فراری افغانستان در بیانیه‌ای به بیان برخی جزییات خروج خود از افغانستان پرداخت.
اشرف غنی گفت: «من به مردم افغانستان توضیح می‌دهم که در 15 اوت پس از ورود ناگهانی طالبان به شهر کابل چرا افغانستان را ترک کردم. من با اصرار نیروهای قطر رفتم و به من توصیه کردند که همچنان در خطر آتش زدن خیابان‌های خیابانی وحشتناکی هستم که شهر در جنگ داخلی در دهه 1990 متحمل شده بود.»
وی افزود: ترک کابل سخت ترین تصمیم زندگی من بود، اما من معتقدم که این تنها راه سکوت اسلحه‌ها و نجات کابل و 6 میلیون شهروندش است.
اشرف غنی ادامه داد: من 20 سال از عمر خود را وقف کمک به مردم افغانستان در جهت ایجاد یک دولت دموکراتیک، مرفه و مستقل کرده‌ام. هرگز قصد من این نبود که مردم را رها کنم یا آن چشم انداز را.
رئیس‌جمهور فراری افغانستان خاطرنشان کرد: اکنون زمان ارزیابی طولانی رویدادهای منتهی به خروج من نیست - در آینده نزدیک آنها را به تفصیل بیان خواهم کرد. اما اکنون باید به ادعاهای بی اساس بپردازم که می‌گویند اشرف غنی به عنوان رئیس‌جمهور کابل را ترک کرد میلیون‌ها دلار متعلق به مردم افغانستان را با خود برد.
غنی مدعی شد: این اتهامات به طور کامل و کاملاً نادرست است. فساد آفتی است که ده ها سال کشور ما را فلج کرده است و مبارزه با فساد ، محور اصلی تلاش های من به عنوان رئیس جمهور بوده است.
وی در ادامه گفت: من هیولایی را به ارث بردم که نمی توان به راحتی یا به سرعت آن را شکست داد. من و همسرم در امور مالی شخصی خود بی پروا بوده ایم. من همه دارایی های خود را علنی اعلام کرده ام. میراث خانواده همسرم نیز فاش شده است و همچنان در کشور خود در لبنان فهرست شده است. من از ممیزی رسمی یا تحقیقات مالی تحت نظارت سازمان ملل متحد یا هر نهاد مستقل مناسب دیگری برای اثبات صحت اظهاراتم در اینجا استقبال می‌کنم.
غنی گفت: دستیاران نزدیک من آماده هستند که منابع مالی خود را به حسابرسی عمومی تسلیم کنند، و من از دیگر مقامات ارشد سابق و شخصیت های سیاسی نیز می خواهم که این کار را انجام دهند.
وی افزود: در طول زندگی خود، من کاملاً معتقد بودم که فرمول جمهوری دموکراتیک تنها راه پیش روی یک افغانستان مستقل، صلح آمیز و مرفه است. در طول خدمت به کشورم، مرزهای اقدامات من همیشه با قانون اساسی جمهوری اسلامی افغانستان در سال 2004 تعیین و هدایت شده است.
غنی همچنین گفت: این پلتفرم گفت‌وگویی را فراهم می‌کند که در آن می توان اختلافات ما را از طریق دادن و گرفتن و اقناع مدیریت کرد و در آن پذیرش چشم انداز مشترک برای آینده تعریف و پذیرفته شد. سنت افغانستان ما در جرگه و شورا عمدتا مساوات طلب و مشارکت کننده است و می تواند زمینه ای برای نتایج صلح آمیز برای کشور پیش رو فراهم کند.
وی در پایان گفت: من از فداکاری همه افغان‌ها، به ویژه سربازان افغان و خانواده های آنها، طی چهل سال گذشته قدردانی و احترام عمیق خود را ارائه می‌کنم. با تأسف عمیق و عمیق این است که فصل خود من بدون تأمین ثبات و رفاه در تراژدی مشابه پیشینیانم به پایان رسید. از مردم افغانستان عذرخواهی می‌کنم که نتوانستم به گونه ای دیگر پایان دهم. تعهد من به مردم افغانستان هرگز زیر پا نگذاشته و تا آخر عمر مرا راهنمایی خواهد کرد.
