«دنیای مجازی» دنیای دوگانگی هاست؛ دنیای آمیختگی حقیقت و دروغ، دنیای بی مرز، دنیای تاریک روشن، دنیای خاکستری، دنیای پنهان در ورای حجاب ها، دنیای چهره های پنهان در پشت نقابها، دنیای لبخندهای بی روح و تصنعی، دنیای دروغ های راست، و راست های دروغ! در دنیای مجازی، سخت می شود سراغ «اعتماد» را گرفت؛ اعتماد، مهمان غریبی است در دنیای مجازی؛ اعتماد، گمشده ای است سخت تنها که نشانی اش را از یاد برده اند.

***********
 «دنیای مجازی» ، دنیای هویت های نامعلوم است. دنیای رنگ ها و نقاب ها، و نقاب های رنگارنگ. در دنیای مجازی، « *من آنی ام که نیستم* » و این، حقیقت محض دنیای مجازی است. در دنیای مجازی، افراد، چهره واقعی خود را در پس نقاب ها پنهان می کنند. واقعیت افراد در این دنیای مجازی، در حقیقت آفلاین است و آنچه آنلاین است، هویت ظاهر آنهاست. در حیرتم از این همه نقاب...از این همه دوگانگی، از این همه فاصله بین حقیقت و مجاز. 

دنیای مجازی، دنیای دوگانه ای است؛ در یک سو، دنیای مجازی، پر از آدمهای چهل واژه ای است، هم آنها که درباره همه چیز نظر می دهند، همه چیز مثلا می دانند، همه جا هستند و هیچ جا نیستند. 

*****
 «دنیای مجازی»، دنیای سقف های کوتاه و دیوارهای بلند است، دنیای دوستی های برچسبی و استیکری، دنیای دوستی های تا سر چهارراه. 

و در دیگرسو، دنیای مجازی، دنیای ظرفیت های بزرگ است؛ دنیای حرف های ناتمام، و راه های نرفته دانش و و رازهای نامکشوف دانایی. اینک، تو در کدام سمت و سو مانده ای؟!