به گزارش الف، نفتالی بنت نخست وزیر جدید رژیم صهیونیستی بعد از روی کار آمدن در هرم قدرت سرزمین‌های اشغالی سیاست فریبکارانه مبنی بر سرکوب نرم فلسطینیان و پیشبرد آرام اهداف اشغالگرایانه در سرزمین های اشغالی را در پیش گرفت.  سیاستی که میانه‌روهای صهیونیست پیش از این نیز در سایه حاکمیت ایهود اولمرت آن را تجربه کرده بودند.

الف: عرصه داخلی: 
این استراتژی در بعد داخلی مبتنی بر کاهش درگیری‌ها بین اعراب و صهیونیست‌ها در سرزمین‌های اشغالی است، البته بنت نیز مانند دیگر مقامات صهیونیست معتقد است پایان دادن به درگیری‌های فلسطینی- یهودی تنها از راه ریشه‌کن کردن کامل فلسطینیان در این منطقه امکان پذیر است.

استراتژی داخلی بنت مبتنی بر رویکردهای میخا گودمن  تاریخ دان صهیونیستی است که قائل به مخفی کردن نمودهای اشغالگری اسرائیلی و فریفتن  فلسطینیان در خصوص داشتن دولت مستقل و ارائه تسهیلات اقتصادی به آنها است.

بنت در این رابطه می گوید:  «درگیری قومیتی بین اسرائیل و فلسطینیان در عرصه میدانی نیست، چرا که فلسطینیان موجودیت اسرائیل را به رسمیت نمی شناسند و این درگیری‌ها تا مدت های طولانی با ما همراه خواهد بود.» وی ابراز عقیده کرده که باید با برخی امتیازات که به فلسطینی‌ها داده می شود، از شدت این  درگیری‌ها کاسته شود.

فلسطینیان اما  معتقدند که هیچ معامله ای را جز در سایه تضمین پایان دادن به اشغالگری صهیونیستی و تشکیل دولت مستقل فلسطین با تمامیت کامل ارضی در مرزهای سال ۱۹۶۷ به رسمیت نمی شناسند. آنطوان شلحت کارشناس مسائل  صهیونیستی معتقد است که استراتژی  کاهش درگیری‌های بنت همان استراتژی موشه دایان وزیر جنگ سابق رژیم صهیونیستی است و در آن ساختار اشغالگری مخفیانه به همان شکل باقی می‌ماند و سلطه بر فلسطینیان بدون این که آنها این سلطه را احساس کنند، ادامه خواهد داشت.

راهبرد بنت البته در نتیجه ماهیت شکننده کابینه رژیم صهیونیستی با مشکلات متعددی مواجه خواهد بود. این استراتژی گرچه تضمین کننده منافع حیاتی رژیم ‌صهیونیستی است، اما از منظر برخی راستگرایان افراطی به معنای امتیاز دادن به  فلسطینیان به شمار رفته و کاملا مردود است. این شکاف و تناقض مواضع در کابینه رژیم صهیونیستی هنگامی آشکارتر می‌شود که می‌بینیم کابینه جدید برای اولین بار از سه سال گذشته تاکنون بودجه احداث شهرک‌های صهیونیست نشین جدید و ایجاد زیرساخت های مهم برای این شهرک‌ها در کرانه باختری را افزایش داده است.

استراتژی هشت ماده ای گودمن که مبنای راهبرد جدید نخست وزیر رژیم صهیونیستی قرار گرفته، در راستای بهبود معیشت فلسطینیان دنبال نمی‌شود،  بلکه راهکارهایی برای تقویت اشغالگری اسرائیلی ها و مخفی نگه داشتن این سلطه از فلسطینی‌هاست. از جمله بندهای این راهبرد ایجاد شبکه های مواصلاتی مستقل بر اساس تونل‌ها و پل‌های متعدد است که شهرک‌های صهیونیست‌نشین را بدون مداخله کانتون‌های مجزا و منزوی فلسطینی‌نشین به یکدیگر متصل کند. از دیگر تسهیلات موجود در این راهبرد گسترش پل زمینی الکرامة و  نقل و انتقال فلسطینیان به اردن و  صدور مجوز برای خروج فلسطینیان از طریق فرودگاه بن گوریون در تل‌آویو است.

ب: عرصه بین‌الملل
تغییر راهبرد حاکمیتی رژیم صهیونیستی در پی انتقال قدرت از نتانیاهو به بنت در عرصه بین‌الملل نیز مشهود است. نتانیاهو عمیقا به فواید راهبرد جنگ بین جنگ‌ها اعتقاد داشت. بر اساس این راهبرد اسرائیل هر چند سال باید یک درگیری موقت را ضد محور مقاومت تجربه ‌کند که هدف از آن به تأخیر انداختن درگیری نهایی و تقویت موقعیت استراتژیک اسرائیل است.

محدود کردن توانمندی‌های محور مقاومت و تأثیرگذاری کوتاه مدت بر روند آماده سازی آن با استفاده از حملات هوایی و عملیات تروریستی مقطعی  و همچنین انجام حملات سایبری از دیگر اهداف این درگیری‌هاست. یکی از مبانی مهم این راهبرد سوء ‌استفاده از  مشغله‌های محور مقاومت در جنگ سوریه و دیگر درگیری های موجود در خاورمیانه بود که چشم‌انداز امنیتی مناسبی برای اسرائیل به شمار می رفت. 

نتانیاهو ضمن بزرگنمایی در موفقیت‌ این طرح مدعی بود این راهبرد همچنان باید ادامه داشته باشد، اما روند تحولات منطقه و تقویت موازنه‌های قدرت به نفع جریان مقاومت، کذب ادعاهای نتانیاهو را فاش کرده بود و زمزمه‌هایی مبنی بر لزوم تغییر این راهبرد در داخل سرزمین‌های اشغالی مطرح شد. 

نفتالی بنت بلافاصله بعد از روی کار آمدن شروع به ارزیابی جامع واقعیت امنیت استراتژیک اسرائیل کرد. وی خیلی زود دست به کار شد و طی ماه گذشته تغییراتی را در پست‌های امنیتی و نظامی مهم ایجاد کرد و ده ها نفر از مقامات ارتش را برکنار کرده و فرماندهان نیروهای هوایی و دریایی و زمینی و نیز رئیس شورای امنیت داخلی و معاون ستاد ارتش نیز تغییر کردند. البته مشخص است که پروژه بنت یک رویکرد شخصی برای اثبات ناتوانی نخست‌وزیر سابق در مهار تهدیدات موجودیتی فراروی اسرائیل را نیز دنبال می کند که در این زمینه تحولات منطقه‌ای نیز به کمک بنت آمده است. 

نخست‌وزیر جدید اسرائیل نیز اما با حمله‌ ناشیانه‌ای که به لبنان انجام داد، تازه‌کاری خود را در این عرصه به اثبات رساند. او تصور می کرد انجام این حمله به صورت محدود و بدون تلفات مالی و جانی آنهم در شرایط نابسامان داخلی لبنان و منطقه با واکنش مقاومت مواجه نمی شود و می تواند قدمی در مسیر تقویت بازدارندگی اسرائیل بردارد. اما واکنش حزب الله شکست راهبرد جدید بنت را نیز حتی سریعتر از نتانیاهو به اثبات رسانده و این اعتقاد را بیش از پیش در ذهن سرکردگان اسرائیل تقویت کرد که مسیر زوال اسرائیل یک راه بی بازگشت است.