این روزها که مشکلات خوزستان مردم این استان را آزرده خاطر کرده است شاهد اظهار نظرهای مخلفی در رسانه های رسمی و فضای مجازی در تحلیل این وضعیت هستیم. مطابق معمول وجه سیاسی در تحلیل های موجود غلبه دارد و رسانه های فارسی زبان خارج از کشور نیز با ارایه اخبار و تحلیل های جهت دار  فرصت را برای صید ماهی از این رودخانه خشک شده فراهم دیده اند. اما روی سخن این نوشته نه یادآوری فعالیت های جهت دار این رسانه ها است و نه تاکید بر این موضوع بدیهی که هر چه زودتر باید مشکلات و کم کاری های صورت گرفته درباره خوزستان جبران شود. بلکه هدف این نوشته اشاره به اهمیت برخورد منطقی و عقلانی با این موضوع ضمن مسوولیت پذیری در رفع مشکلات خوزستان است. 

متاسفانه در اغلب مواقع در تحلیل و بررسی این قبیل موضوعات، عقلانیت در گفتار و رفتار کمتر دیده می شود که بخش مهمی از این امر نیز ناشی از ضعف های فرهنگی و آموزشی است که طی آنها ما ( از جمله نویسنده ) در برخورد با مشکلات بیشتر عواطف مان به کار می افتد تا عقلانیت مان. این ضعف حتی در میان مسوولان و مدیرانی که ارتباط مستقیم با مساله دارند دیده می شود ( البته اگر عوامل مخل دیگر مربوط به این موضوع را که ناشی از ضعف مدیریت و اهمال و عافیت طلبی و ... است کنار بگذاریم). 

جدا از این بسیاری از مدیران ارشد اجرایی کشور ما در این مواقع بر تجربه های شخصی و روحیه فردی خود تکیه دارند که در اغلب مواقع نیز هیچ کمکی به آنها نمی کند. چرا که در رفتار و گفتار بسیاری از مدیران اجرایی کشور، بر اثر مدت های طولانی مدیریت در حاشیه امن (ناشی از اعتماد مردم و حساب کشی ضعیف)، عادات و ملکاتی شکل گرفته که به هیچ وجه مناسب دوران سخت پاسخ گویی نیست.

  این دو کاستی یعنی عقلانیت ضعیف و عادات غلط مجموعا باعث شده که در مواقع بحرانی به جای تمرکز بیشتر بر حل مشکلات گره دیگری بر گره بار شود و نتیجه آن نیز دمیدن بیشتر بر آتش نارضایتی هاست. 

برای نمونه بخشی از اظهارات استاندار محترم خوزستان در یک گفتگوی خبری با شبکه خبر قابل اشاره است که به دلایل پیشگفته تبدیل به یک بگو مگو شد و بازتاب زیادی در میان مردم داشت.

استاندار محترم در این گفتگو به جای پاسخ های دقیق به پرسش های روشن مجری برنامه با تکیه برکلی گویی ها از کارهای بزرگ دولت در این زمینه می گفت که طبیعتا با پرسش بجای مجری مواجه می شد که اگر این کارهای بزرگ انجام شده پس چرا نتایجی نداشته و مردم خوزستان ناراضی هستند؟! تاکید بر این امر به معنای نادیده گرفتن کارها و خدماتی نیست که به هر حال در همه دوران های مدیریتی از جمله این دولت صورت گرفته و برخی از آنها نیز ممکن است حقیقتا مصداق کارهایی بزرگ و با اهمیت باشند بلکه به معنای بی ربط بودن نوع پاسخ با نوع پرسش است. 

نکته جالب تر اینکه استاندار محترم در پاسخ به این پرسش که مشکل روستاها و بخش هایی که آب شربشان در لوله ها جاری نیست یا با تانکر به آنها آبرسانی می شود کی حل خواهد شد از خبرنگار می خواهد که دقیقا بگوید کدام بخشها و روستاها دارای این مشکل هستند؟! حال آنکه این وظیفه استاندار است که وقتی خود از 700 روستا و محل دارای این مشکل سخن می گوید با اشراف بر اقدامات صورت گرفته دقیقا بداند که مشکل کدام یک حل شده یا چه زمانی این مشکل حل خواهد شد؟!