در چند روز گذشته سیلی جنجالی علی اصغر عنابستانی نماینده سبزوار در مجلس شورای اسلامی به سرباز راهور که اجازه ورود خودروی حامل وی را به خط ویژه BRT نداد؛ سر و صدای فراوانی را در فضای حقیقی و مجازی به راه انداخت.
گرچه بروز این چنین خبط، خطا و برخورد ناشایست با سربازی که در شرایط نامطلوب هوای سرد و آلوده در حال انجام وظیفه است از طرف شهروندان عادی نیز مشاهده می شد دردناک و غیرقابل توجیه بود، اما هنگامی که این فعل ناصواب از سوی یک شخص سرشناس و مسئول که عنوان بزرگِ نمایندگی مردم را یدک می‌کشد دردناک تر و تاسف بارتر است زیرا کسانی که در عالیترین مرکز قانونگذاری کشور مشغول به کار و نمایندگی مردم هستند خود باید از مقیدترین افراد در رعایت قوانین کشور باشند و به جای سواستفاده از موقعیت خود جهت ذبح قوانین می‌بایست پاسدار بی چون و چرای قوانین ریز و درشت جاری در مملکت باشند.
اتفاقا باید خود از حامیان سرسخت اجرای قانون و اجراکنندگان قانون از جمله سرباز اکبری باشند حتی اگر این اجرای قانون منافع فردی آنان را با چالش‌های کوتاه مدت یا حتی بلند مدت مواجه سازد. کم نشنیده یا نخوانده‌ایم در مورد رفتار انسانی و شرافتمندانه مقامات کشوری و لشکری که در حین مواجه با سربازان وظیفه شناس راه آنها سد شده یا اجازه ورود به مکانی توسط سربازان به آنها داده نشده است اما به جای سیلی زدن، هل دادن یا توهین و تحقیر با سربازان موصوف، آنان را مورد تشویق و تقدیر قرار داده اند.
بنابراین بهتر بود این نماینده محترم به جای برخورد تاسف برانگیز با این سرباز وظیفه راهور که جانانه برای رعایت قانون پافشاری می کرد را مورد تکریم و تقدیر قرار می‌داد تا نشان دهد که حداقل برای شان و جایگاه حرفه‌ای خود ارزش قائل است و به عنوان یک قانونگذار این چنین سیلی به صورت قانون نمی‌نواخت تا پس از آن مجبور نباشد برای توجیه رفتار خود متوسل به صحبت‌های متعدد و متناقض بعدی باشد.
از قدیم گفته اند: "احترام امامزاده به متولی آن است".
