به گزارش الف، محمدرضا شجریان به عنوان میراث دار آواز اصیل ایرانی پهلوانانه برای چند دهه به تنهایی از برج و باروی پر نقش ونگار موسیقی ایرانی با قدرت و صلابت پاسداری کرد.
او که در خانواده ای معتقد چشم به جهان گشوده بود ابتدا صوت خوشش را با قرائت قرآن نزد پدر آزمود و بعدها که به رادیو رفت بانام سیاوش بیدگانی به هنرنمایی پرداخت.
شجریان جوان به محض ورود به رادیو به دلیل استعداد و همت هنری به سرعت مورد توجه مسئولان وقت رادیو قرار گرفت.
وسعت صدا ، تسلط به ردیف آوازی ، درک هنری بالا و ذوق سرشارش در دریافت و پرداخت مضامین ادبی و عرفانی به او چنان جایگاهی بخشید که بسیاری از کارشناسان فرهنگی اقبال چند نسل از جوانان ایرانی را به گنجینه ادب فارسی مدیون گزینش و ذوق آفرینی او در خوانش بزرگان شغر فارسی می دانند .
همراهی او با تحولات اجتماعی به خصوص در روزهای انقلاب که در کنار بزرگانی چون محمدرضا لطفی صورت گرفت از او به عنوان هنرمندی معتقد به هنر متعهد تصویر کرد. برخی از آثار ساخته شده محمد رضا لطفی که نقش اصلی را در هدایت گروه یادشده به عهده داشت در کنار آثاری از پرویز مشکاتیان با صدای شجریان به عنوان شاهکارهای موسیقی ایرانی و در ادامه تصنیف های دوران مشروطه ارزیابی شد.
شجریان در سالهای پس از انقلاب نیز تجربه های هنری خود را با عمق بیشتری ادامه داد و به خصوص در همراهی با مرحوم پرویز مشکاتیان موفق به تولید آلبوم هایی شد که در عین استفاده از سازهای اصیل ایرانی رنگ و بوی تازه ای به موسیقی اصیل ایرانی بخشید.
آلبومهایی چون آستان جانان، بیداد و دستان به عنوان نقطه اوج هنرمندی او و پرویز مشکاتیان برای چند دهه همچنان بی رقیب ارزیابی می شود . آثاری که به اعتقاد برخی کارشناسان موسیقی در تاریخ موسیقی ایرانی برای همیشه جاودان خواهند ماند.
ذوق سلیم او در آواز به قدری در گوش مخاطب ایرانی خوش آمد که برای سالها و هنوز سبک آوازی و حتی نوع صداسازی او مورد پیروی جوانان قرار می گیرد و می توان گفت سلیقه او برای چند دهه در خواندن آواز بر سلیقه های دیگر غلبه داشت.
از ویژگی های بسیار بارز او حفظ شخصیت هنری بود. او بر خلاف برخی دیگر از هنرمندان موسیقی ایرانی چه قبل از انقلاب و چه بعد از انقلاب ترجیح داد در دایره اصالت و سنت موسیقایی ایران بماند و علیرغم برخی تجربه های نو آورانه پا را از مرزهای این سنت بیرون نگذارد و به خصوص حق آواز ایرانی را که به جرات می توان گفت به دلیل غلبه سلیقه و ذایقه های جدید موسیقایی می رفت که به فراموشی سپرده شود ادا کند.
سایت الف درگذشت این هنرمند را به خانواده استاد شجریان و عموم ایرانیان فرهنگ دوست تسلیت می گوید.