عباس شمسعلی در روزنامه کیهان نوشت: روز شنبه سال تحصیلی جدید با اعلام یک‌باره و دقیقه نودی وزارت آموزش و پرورش مبنی بر حضوری بودن آموزش آغاز شد. رئیس‌جمهور محترم نیز با وجود تأکید بر اطمینان‌بخش بودن رعایت پروتکل‌ها در مدارس، ترجیح داد از راه دور و به‌صورت مجازی در مراسم آغاز سال تحصیلی برای دانش‌آموزان حاضر در مدارس سخنرانی کند.
در همان روز آقای روحانی در جلسه ستاد ملی مبارزه با کرونا در سخنانی، یکی از هدف‌های بازگشایی حضوری مدارس را کمک به سلامت دانش‌آموزانی که 7 ماه گذشته خانه‌نشین شده‌اند اعلام کرد و گفت: «مسئله تنها ویروس نیست، مسئله سلامت است، سلامت یعنی سلامت جسم مردم، یعنی سلامت روح مردم، سلامت یعنی زندگی مردم، سلامت یعنی حتی معنویت مردم، همه اینها باید جای خودش باشد تا سلامت بشود. اگر شما بگویید امسال بچه‌ها اصلا مدرسه نروند و همه در خانه باشند ممکن است، البته تازه این هم نیست، ممکن است بگوییم نسبت به کرونا یک قدمی هست که مثبت است ولی نسبت به سلامت قدم منفی است، سلامت که فقط بحث کرونا نیست. تا امروز 7 ماه است که این بچه‌ها در خانه هستند، ماندن بچه‌ها در خانه خودش عذاب و افسردگی است، خودش مشکل روانی و روحی است...»
درباره تأکید رئیس‌جمهور محترم بر سلامت مردم و دانش‌آموزان باید گفت هرچند این اظهارات در جای خود ضروری است و به‌عنوان یک سخنرانی جذاب قابل توجه است، اما باید دید که این دیدگاه تا چه حد در جایگاه عمل تحقق پیدا کرده است.
توجه و نگرانی رئیس‌جمهور کشورمان درباره سلامتی دانش‌آموزان امر مثبتی است اما در این رابطه چند نکته قابل توجه است. آیا جناب روحانی که فرستادن دانش‌آموزان به مدرسه در شرایط کرونایی را برای کمک به سلامت آنها مفید می‌دانند به همه نیازهای پیشگیرانه و پیش‌نیازهای سلامت بخش برای حفظ سلامتی فرزندان این کشور هم توجه دارند؟
متأسفانه مدت‌هاست گرانی‌های افسارگسیخته که نظارت موثری هم بر آنها نیست شرایط زندگی را بر بسیاری از خانواده‌ها سخت کرده است، از گرانی‌های دیگر که بگذریم، آیا رئیس‌جمهور کشورمان از اثرات نامطلوب گرانی کالاهای اساسی و مواد غذایی بر سلامت همین دانش‌آموزان خبر دارند؟
آیا ایشان خبر دارند که گرانی گوشت، مرغ، تخم‌مرغ و... سبد تغذیه‌ای بسیاری از خانواده‌ها را خلوت‌تر کرده است؟
آیا رئیس‌جمهور اطلاع دارند در سایه بی‌تدبیری‌ها و نبود نظارت و اوضاع «شیر تو شیر» افزایش مدام قیمت لبنیات چه بر سر سرانه مصرف یکی از مهم‌ترین و لازم‌ترین ارکان تغذیه‌ای خانواده‌ها و فرزندان آنها آورده است؟
آیا جناب روحانی می‌دانند که گرانی میوه و برخی قیمت‌های نامتعارف آن باعث شده بسیاری از خانواده‌ها نتوانند این نیاز تغذیه‌ای و موثر در سلامت فرزندانشان را به میزان کافی تهیه نمایند؟
حال که رئیس‌جمهور محترم برای حفظ سلامت روانی دانش‌آموزان معتقد به حضور آنها در مدرسه است، کاش برای حفظ سلامت جسمی این دانش‌آموزان از طریق ورود جدی دولت به موضوع کاهش قیمت اقلام اساسی و موثر در سلامتی آنها همچون گوشت و لبنیات و... هم قدمی بردارند.
رئیس‌جمهور از اثرات منفی روحی و روانی 7 ماه خانه‌نشینی دانش‌آموزان پس از شیوع کرونا سخن گفتند، حرف درستی است، اما کاش از اثرات 7 سال کم‌کاری دولت در حوزه مسکن هم می‌گفتند که باعث شده بسیاری از دانش‌آموزان و فرزندان این کشور هر سال در حالی که بزرگ‌تر می‌شوند خانه آنها به علت تورم باورنکردنی مسکن و اجاره‌بها کوچک‌تر شود! چرا که خانواده‌های زیادی سال به سال با هزینه‌ای که برای اجاره مسکن در اختیار دارند مجبور به تهیه مسکنی کوچک‌تر و ارزان‌تر می‌شوند، آیا این معضل در سلامت روحی و روانی و حتی جسمی دانش‌آموزانی که مجبورند در خانه‌های کوچک زندگی کنند تأثیر ندارد؟
حال که رئیس‌جمهور نگران سلامت فرزندان این کشور هستند یکی از راه‌های اصلی آن ورود جدی و پیگیرانه به کنترل و تامین بازار مسکن برای خانواده‌ها است، چیزی که به اذعان خود آقای روحانی، دولت طی 7 سال گذشته کارنامه قابل قبولی در آن نداشته است.
یکی از مصادیق سلامت در دنیای امروز در امان ماندن از خطرات و آسیب‌های فراوان فضای مجازی است. فضای مجازی در کنار محاسن و امکانات مهم و مناسبی که در اختیار می‌گذارد، در صورت رها بودن و نبود کنترل مناسب تبدیل به باتلاقی خطرناک به‌ویژه برای کودکان و نوجوانان و به عبارتی دانش‌آموزان می‌شود.
نگاهی به کارنامه دولت در سال‌های اخیر در حوزه فضای مجازی متأسفانه نشان‌دهنده نبود عزم کافی برای سالم‌سازی این فضا و از سویی میدان دادن بی‌ضابطه به دشمن برای در اختیار گرفتن بخش عمده نرم‌افزارها و پیام‌رسان‌ها و تولید و عرضه محتوای ناسالم در این فضا است.
کم‌توجهی دولت در مدیریت فضای مجازی کشور و کارهای بر زمین مانده بسیاری همچون عملیاتی کردن درست شبکه ملی اطلاعات، حمایت از پیام‌رسان‌های بومی، ایستادگی در برابر شبکه‌های اجتماعی دشمن که با صرف هزینه‌های هنگفت به قصد تخریب و اثرگذاری سوء بر فکر و ذهن کودکان و نوجوانان ما به میدان آمده‌اند کاملاً مشهود است.
حتی در مواردی تنفس مصنوعی به پیام‌رسان فیلترشده‌ای همچون تلگرام از یک سو مانع عرض‌اندام و استقبال کافی مردم از پیام‌رسان‌های داخلی و از سوی دیگر مانع بسته شدن درهای نفوذ فرهنگی دشمن شده است.
از دولت و مخصوصاً رئیس جمهور محترم، به‌عنوان رئیس شورای عالی فضای مجازی انتظار می‌رود؛ حال که دانش‌آموزان به‌دلیل خانه‌نشینی، بیش از گذشته رو به فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی آورده‌اند و طبیعتاًً بیش از هر زمان دیگری در معرض خطرات و آسیب‌های این فضای رهاشده هستند، راهکاری برای کاهش این آسیب‌ها و حفظ سلامت روحی و تربیتی آنها ارائه کرده و به کار گیرند.
البته نیاز فرزندان این کشور همیشه و تنها در حد نیازهای یک دانش‌آموز باقی نمی‌ماند. نگاهی به رکود حاکم بر بازار کار و معضل بیکاری حتی قبل از شیوع کرونا نشان از کارنامه ضعیف دولت در این زمینه می‌دهد. و به وضوح قابل درک است که بیکاری طولانی‌مدت با روح و روان جوانان چه کرده و زمینه چه آسیب‌های فردی و اجتماعی را فراهم می‌کند، پس یکی از مهم‌ترین راهکارها برای حفظ سلامت جوانان این کشور رونق دادن به بازار کار است.
مدتی است که دولتمردان محترم با پیش کشیدن خطر کرونا و شیوع آن، از حضور در بین مردم و جوانان، سرکشی به شهرها و روستاها، نظارت میدانی بر کارخانه‌ها و کارگاه‌ها، شنیدن مشکلات اقشار مختلف و سایر وظایف مورد توقع، خودداری می‌کنند، و حال آنکه حضور در میان مردم و شنیدن بی‌واسطه مشکلات از زبان آنها نقش برجسته و شایسته‌ای در حل مشکلات و رفع معضلات مردم دارد.
