«کتک خوردن یک جوان در متروی تهران به خاطر خواندن نماز». این خبری بود که روز ۲۵ مرداد در رسانه‌ها و به نقل از نماینده دشتستان در مجلس منتشر شد.
ابراهیم رضایی نماینده دشتستان در مجلس شورای اسلامی در گفت‌گو با یکی از خبرگزار یهای کشور گفته بود: « هفته جاری یک جوان به خاطر خواندن نماز در یکی از ایستگاههای مترو از سوی مسئولین مترو مورد ضرب و شتم قرار گرفت».
از شما چه پنهان ما هم اول این خبر را باور نکردیم و فرض را بر این گرفتیم که شاید این جوان با اصرار و پافشاری بر انجام کاری غیر معقول یا نوعی دفاع بد از دستورات دینی به بهانه نماز خواندن موجبات بر هم زدن نظم ایستگاه مترو مذکور را فراهم آورده است اما اطلاعیه دیروز( شنبه) مترو پس از چند هفته و تاکید بر خطای ماموران ایستگاه مترو در برخورد با جوان یاد شده نشان داد که ماجرا اینطور نبوده و طبق معمول موضوع خودخواهی و قدرت نمایی های جاهلانه برخی متصدیان امور در این زمینه مطرح بوده است!
در توضیح نایب رئیس هیئت مدیره و مدیرعامل شرکت بهره برداری متروی تهران در این خصوص خطاب به حجت الاسلام صادق زاده مشاور شهردار و رئیس مرکز فعالیت های دینی آمده است:
«در تاریخ ۱۴/۵/۹۹ مسافری جهت اقامه نماز به ایستگاه شهید بخارایی مراجع کرده و پس از اقامه نماز و خروج از ایستگاه، متصدی مسافری لزوم اخذ اجازه جهت استفاده از نمازخانه ایستگاه را به خطاب به مسافر محترم یادآور میشود که در ادامه، بحث از سوی دو نفر از کارکنان ایستگاه با مسافر تداوم یافته و متأسفانه موجب عدم رعایت شئون و احترام مسافر و عدم رعایت اصول تکریم ارباب رجوع گردید. با توجه به اینکه پس از بررسی اسناد و مدارک و... خطای مذکور از سوی دو نفر از کارکنان ایستگاه محرز گردید با خاطیان برخورد قانونی صورت گرفته و ضمن دعوت روابط عمومی شرکت از ایشان، مراتب عذرخواهی از مسافر مذکور نیز حضوراً انجام شد.»
در بخش دیگری از این نامه آمده است: «شرکت بهره‌برداری جهت اهتمام به انجام فرائض دینی خود را مقید و مؤظف می‌داند و رفتار و خاطی سهوی این کارکنان نیز ناشی از کم تجربگی و غرور کاذب بوده و تذکرات لازم و جدی به ایشان داده شد».
هر چند در نامه مسوولان مترو به صراحت به این اشتباه اعتراف و عذرخواهی شده و این خود قابل توجه است اما نکته عجیب در این میان آن است که ماموران ایستگاه یاد شده از کجا به این نظر رسیده اند که برای استفاده مسافران از نمازخانه نیاز به کسب اجازه از ماموران است؟!
و از آن هم مهم تر این است که چرا باید حتی چنین موارد آشکار وبدیهی را به ماموران مترو گوشزد کرد؟ اینکه متاسفانه در کشور ما رفتار سازمانی مناسب آموزش داده نمی شود (چیزی که در نامه مسوولان مترو نیز به درستی به آن اشاره شده) مانع از آن نیست که ماموران سازمانی برخورد موقر و مناسبی با مراجعان را در پیش بگیرند.
به نظر می رسد آنچه باعث این قبیل بی حرمتی ها به مسافران یا به طور کلی ارباب رجوع در هر زمینه ممکنی می شود جدا ازموضوع آموزش ندیدن رفتار درست سازمانی، به احساس قدرت و گشادگی دست و بال کارکنان سازمان های یاد شده باز می‌گردد که در صورت برخورد به موقع و مناسب با این روحیه رفته رفته قابل اصلاح خواهد بود .
ماموران و کارمندان و کلیه کسانی که در سطوح مختلف در ادارات و نهادهای حاکمیتی حضور دارند باید این حقیقت را به خوبی درک کنند که وظیفه آن ها خدمتگزاری به مردم است و هیچ خدمتگزاری حتی در قدرتمند ترین نهادهای حاکمیتی حق امر و نهی شخصی و زورگویانه به مردم را ندارد.
جدای از این موضوع شایسته است که مسوولان مترو با یک بررسی میدانی تعداد نمازخانه ها و کیفیت و گنجایش آنها را نیز ارزیابی کنند. برخی گزارش های مردمی که بعضا در رسانه ها نیز منتشر شده حاکی از مناسب نبودن این فضا و عدم تفکیک نمازخانه خانم ها از آقایان است که خود محل اشکال جدیدی است.
