به گزارش مهر، حسین کرمانپور، در یادداشتی نوشت: در این یادداشت کوتاه به چند آلودگی موثر بر این حرکت اشاره می‌کنم تا دارویش را ولو در ناصرخسرو پیدا کنیم که بیش از این کش دادن موضوع روزهای بدی را رقم خواهد زد.

۱- آلودگی تصمیم! مردم این روزها ایران را با جهان دایم مقایسه می‌کنند. بالا و پایین شدن نمودار مرگ و بستری را با چشمان مضطرب می‌بینند. از مسئولین هم سخن واحد می‌زنند نظیر ماسک زدن و هم سخن مختلف می‌شنوند نظیر دایر شدن اجتماعات! از اینکه تصمیم مسئولین را کرونا چنان آلوده است که گاهی سخن‌ها یکی نمی‌شود و به یک نقطه نمی‌رسد، نگران می‌شوند.

۲- آلودگی اطلاعات: هیچ دورانی به قدر دوران کرونا مردم اعم از پیر و جوان اینقدر مشتاق اطلاعات روز در مورد یک بیماری نبوده‌اند! مدام این شبکه و آن شبکه کرده و از این نقطه به آن نقطه می‌شوند تا کورسویی از امید بیابند تا مبادا جان خود یا عزیزانشان بیهوده تلف شود. در هیچ دورانی از ادوار علمی به قدر کرونا اطلاعات آلوده به پارادوکس‌ها تا این حد متضاد نشده است.

۳- آلودگی دارو! این دیگر از آن دسته آلودگی‌هایی است که مصداق گندیدن نمک است. وای به روزی که در انتخاب دارو هم اختلاف فاحش دیده شود. آلودگی فضای توصیه‌های دارویی به حدی است که کاسبان کرونا چهره از نقاب مخفی گری و استتار برون کشیده شفاف آب و دان و دارو به قیمت جان به مردم بی نوا می‌فروشند و در روز روشن اهالی ایران را لخت کرده تحویل اجتماع می‌دهند.

۴- آلودگی درمان: در حالی که بخش قابل توجهی از جامعه پزشکی و درمانی کشور در مسیر درمان مبتلایان خود گرفتار و رخ در نقاب خاک می کشند اما گروهی فرصت مغتنم شمرده با انواع تجویزهای ابتکاری و خلاق برای درمان کرونا، به نام انواع طب‌های من درآوردی بیماران را به چیزی امیدوار می‌کنند که پر از خالی است و نهایتاً بیمار پس از آنکه از انواع بخور و حلوا و دمنوش و رمل و اسطرلاب کارش به ناکجاآباد رسید دوباره می فرستندش به همان بیمارستان‌های شلوغ تا خرابکاری درمان آلوده به بافته‌های ذهنی را جمع و جور کنند.

۵- آلودگی علم: مبتکران عبارت‌های سلامت محور نظیر بهداشت دست، بهداشت فرد، بهداشت کسب و بهداشت اجتماع گزاره‌هایی در دوران کرونا تحویل جامعه دادند که در گذر از تصمیمات اقتصادی و اجتماعی، محورش ماند و سلامتش پرید. یکی، عبارت فاصله اجتماعی بود که روز به روز آلوده‌تر از قبل رخ می‌نماید. قبلاً آن را اینگونه توضیح داده بودند: خیلی ساده. یعنی از تماس نزدیک با دیگران خودداری کنید. به مکان‌های تجمع افراد نروید، هیچ ملاقاتی را انجام ندهید. اگر واقعاً ناچار هستید که بیرون بروید، فاصله دو متری خود را با افراد دیگر حفظ کنید. حالا ما داریم همین را هم تغییر می‌دهیم.

من پنچ از این آلودگی‌ها نوشتم به یادگار که آینده قضاوت شود که تا چه حد حاکمیت و مردم با هم دست به هم دادند تا اسیرش نشوند و جان بیشتری حفظ شود و صدمه کمتری وارد شود. دیر نشده است که همه با هم بتوانیم از آلودگی بیشتر بکاهیم.