احمد رحمانی در گفت و گو با ایسنا افزود: از موجودات زنده داخل خاک می‌توان به انواع باکتری‌ها، میکروارگانیسم‌ها و حشراتی اشاره کرد که باعث می‌شوند مواد غذایی به گیاه و هوای کافی به ریشه‌های آن‌ها برسد.
وی ادامه داد: آتش‌سوزی‌های جنگلی تمامی این فعالیت‌های زیستی را متوقف می‌کند و سال‌ها طول می‌کشد تا این اکوسیستم‌ها به حالت طبیعی خود بازگردند و شاید در برخی موارد هیچ‌گاه به حالت طبیعی خود بازنگردند بنابراین اگر میزان آتش‌سوزی‌های نقطه‌ای را جمع کنید، خواهید دید که سطح آن در کشور بسیار بیشتر از میزان جنگل‌کاری و گسترش فضای سبزی است که ما در طول سال در کشور انجام می‌دهیم.
رحمانی مناطقی که بیشتر محل تردد و حضور انسان‌هاست را مستعد وقوع آتش‌سوزی دانست و گفت: آتش‌سوزی‌های نقطه‌ای بیشتر در مناطقی رخ می‌دهد که پوشش گیاهی آن زیاد شده است و انسان‌ها در آن‌ها مناطق رفت و آمد دارند. متاسفانه افراد مختلف مسائلی چون رها نکردن شیشه و ته سیگار در طبیعت را جدی نمی‌گیرند و رعایت نمی‌کنند و نمی‌دانند که یک حرکت نابه‌جا ممکن است یک فاجعه به بار آورد. از این رو نیاز به هشدار، هوشیاری و فرهنگسازی در این زمینه وجود دارد و صدا و سیما باید مردم را آگاه کند.
این عضو هیئت علمی موسسه تحقیقات جنگل‌ها و مراتع کشور ضمن بیان اینکه اراده همه جانبه برای جلوگیری و پیشگیری از وقوع آتش‌سوزی در کشور وجود ندارد، تاکید کرد: صدا و سیما می‌تواند نقش بسیار پررنگی در زمینه اطلاع‌رسانی درباره عوامل موثر بر وقوع آتش‌سوزی‌های جنگلی داشته باشد و درباره راه‌های کاهش احتمال وقوع آن فرهنگسازی کند اما متاسفانه در این زمینه کم‌کاری می‌کند و مردم را به اندازه کافی نسبت به کارهایی که باید و نباید در طبیعت انجام دهند، آگاه نمی‌کند.
رحمانی در پایان با اشاره به اینکه علوفه‌های خشک شده در جنگل‌ها با گرم شدن هوا کاملا مستعد آتش‌سوزی می‌شوند، اظهار کرد: برخی از آتش‌سوزی‌ها از مزارعی که در مجاورت جنگل‌ها قرار دارند، آغاز می‌شود چون برخی از کشاورزانی که محصولاتی مانند گندم و جو را برداشت کرده‌اند، برای کاشت محصول جدید، باقیمانده محصولات خود را آتش می‌زنند. این اقدام می‌تواند منجربه سرایت آتش به جنگل‌ها و منابع طبیعی شود بنابراین لازم است درباره تبعات این کار به آنان آموزش داده و اطلاع‌رسانی شود.
