به گزارش الف، "آنه کیس" و "آگنس دیتون"، اساتید علم اقتصاد در دانشگاه پرینستون آمریکا، در مقاله ای برای "پایگاه خبری پراجکت سیندیکیت"، از تشدیدِ پدیده "مرگ از روی ناامیدی/Deaths of Despair" در ایالات متحده آمریکا و در بحبوحه شیوع ویروس کرونا خبر می دهند. آن ها در این باره می نویسند:
«قبل از اینکه سروکله بحران شیوع ویروس کرونا در آمریکا پیدا شود، این کشور با یک بحرانِ اپیدمیکِ دیگر دست و پنجه نرم می کرد که فقط در سال 2018، بسیار بیشتر از آن چیزی که تاکنون ویروس کرونا در آمریکا ایجاد مرگ و میر کرده، موجب کشته شدن شهروندان آمریکایی شده است. نام این اپیدمی، پدیده ِ مرگ های از روی ناامیدی است و اشاره به کشته شدنِ شهروندان آمریکایی بر اثر خودکشی، بیماری های کبدی مرتبط با مصرف الکل، و اوردوز ناشی از مصرف مواد مخدر دارد. میزان این مرگ و میرها، به نحو قابل توجهی از اوایل دهه 90 میلادی افزایش یافته و از 65 هزار مورد مرگ و میر در سال 1995، به 158 هزار مورد در سال 2018 رسیده است».
پدیده مرگ از رویِ ناامیدی، بیش از همه در میان آن دسته از شهروندان آمریکایی اتفاق می افتد که دوره چهار ساله دانشگاهی را پشت سر نگذاشته اند. در واقع، آمارها حاکی از این هستند که هر چه تعدادِ این نوع از مرگ و میرها در میان افراد تحصیل کرده در آمریکا کاهش یافته، این میزان برای آن دسته از شهروندان آمریکایی که تحصیلات قابل توجهی ندارند، تا حد زیادی افزایش یافته است. میزان "امید به زندگی" در فاصله سال های 2014 تا 2017، برای کلیه شهروندان و اتباع آمریکایی، کاهش یافته است. این مساله، از زمان بحران اپیدمی آنفلوانزای اسپانیایی در آمریکا در فاصله سال های 1918 تا 1919، تقریبا بی سابقه بوده است. هم اکنون، آمریکایی هایِ دست به گریبان با دو اپیدمی(مرگ های از روی ناامیدی و ویروس کرونا)، بار دیگر در معرض کاهش میزان امید به زندگی در این کشور قرار دارند.
در پسِ آمارهای مرگ و میر در آمریکا، داده ها و اطلاعاتی قرار دارند که از وضعیت بد و تاریک اقتصادی در این کشور نیز خبر می دهند. بر اساس یافته های تحلیلی در ایالات متحده آمریکا، میزان دستمزد برای مردانِ آمریکایی که دوره دانشگاهی را پشت سر نگذاشته اند، به کمترین میزان در 50 سال گذشته این کشور رسیده است. در عین حال، میزان درآمدِ مردان تحصیل کرده(دانشگاه رفته) در این کشور در مقایسه با افرادی که تحصیلات چندانی ندارند، حاکی از افزایش 80 درصدی است. این مساله خود از یک شکاف درآمدی گسترده در آمریکا حکایت دارد.
آمریکایی های تحصیل کرده، نه تنها در بحث های درآمدی بلکه در حوزه بهداشت و سلامت نیز به نحو شگفت انگیزی راه خود را از طبقاتِ با تحصیلات پایین جدا کرده اند. درد، عجز، و تنهایی، همه و همه به ویژگی های رایج و مشترکی در میان اقشار و طبقاتی در آمریکا درآمده اند که تحصیلات چندانی ندارند. این ها داده ها و اطلاعات مرتبط با آمریکا، در دوره قبل از اپیدمی ویروس کرونا هستند، با این حال، بحران شیوع این ویروس، نابرابری های پیشین را به طرز قابل توجهی در آمریکا تشدید کرده است.
بحران شیوع ویروس کرونا در آمریکا، نویدبخشِ عمیق تر شدنِ هر چه بیشتری نابرابری ها در این کشور، مخصوصا در حوزه های درآمد و، بهداشت و سلامت است. در شرایط کنونی، آثار و پیامدهایِ بحران اپیدمیِ ویروس کرونا بر جامعه آمریکا، با مساله میزان برخورداری اقشار و طبقات مختلفات آن از تحصیلات دانشگاهی، گره خورده است. در این راستا، آن هایی که تحصیلاتِ بیشتری دارند، بیش از دیگران قادر خواهند بود شغل و درآمد خود را حفظ کنند. این در حالی است که آن دسته از افرادی که از این وضعیت برخوردار نیستند، در زمینه حفظ شغل و درآمد خود با چالش های جدی مواجه هستند. بر اساس آمارها، دو سوم از کارگرانی که تحصیلات دانشگاهی ندارند، تا حد زیادی در معرض خطر از دست دادنِ شغل و درآمد خود هستند و به دلیل اینکه پشتوانه بیمه درمانی خود را نیز از دست می دهند، احتمال اینکه از شیوع ویروس کرونا آسیب جدی بخورند وجود دارد. این مساله در نوع خود موجب خواهد شد تا پدیده موسوم به مرگ های از رویِ ناامیدی در آمریکا، بیش از پیش تشدید شود.
بر اساس آمارها در آمریکا، کارگران سفیدپوست که از سطح تحصیلات پایینی برخوردار هستند، بیش از همه در معرضِ مرگ های از روی ناامیدی هستند. این در حالی است که آفریقایی-آمریکایی ها و آمریکایی های لاتین تبار، بیش از دیگر اقشار جامعه آمریکا بر اثر ابتلا به ویروس کرونا جان خود را از دست داده اند. این مساله به طور کلی حاکی از آن است که بحرانی عمیق در ایالات متحده در جریان است که اگر به درستی با آن برخورد نشود، قادر است خسارات زیادی را به جامعه این کشور وارد کند.
نظام بهداشت و سلامتِ پرهزینه ایالات متحده آمریکا نیز به پیچیده تر شدنِ بحران شیوع ویروس کرونا در این کشور کمک کرده است. از ده ها میلیون آمریکایی که بر اثر ابتلا به ویروس کرونا شغل خود را در بهارِ گذشته از دست داده اند، بسیاری از آن ها پوشش بیمه ای را که کارفرمایانشان نیز برایشان فراهم می کرده اند از دست داده اند و قادر هم نیستند گزینه ای را جهت جایگزینی آن داشته باشند. اگرچه در ایالات متحده از پذیرش و درمان هر فردی که علایم بیماری کرونا را داشته باشد خودداری نمی شود، با این حال، امکان دارد بسیاری از افرادی که از پوشش خدمات بیمه ای برخوردار نیستند، از پیگیریِ درمانی و پزشکی برای خود خودداری کنند.
بر اساس پژوهش های انجام شده، انتظار می رود که درآمد کارگران در سال 2020 در آمریکا، به حدی کافی نباشد که بتواند نیازهای زندگی روزمره آن ها را پاسخگو باشد. این مساله خود می تواند محرکی برای تشدید و افزایش پدیده "مرگ های از روی ناامیدی" در این کشور باشد و سیلی از خودکشی، مصرف افراطی الکل و اوردوز ناشی از مصرف بیش از حد مواد مخدر را در آمریکا ایجاد کند. به بیانِ ساده، انتظار می رود آمریکا در عصر پسابحرانِ کرونا، شبیه آمریکایِ عصرِ پیش از این بحران باشد. تنها تفاوت این است که در عصرپساکرونا، بی عدالتی ها و نابرابری ها(و اختلال در روند عملکرد نظام و جامعه آمریکا)، بیشتر خواهند بود. اگر نظام بهداشت و درمان آمریکا و ساختار گران و تبعیض آمیز آن، رو به اصلاح بیاورد، می توانیم انتظار داشته باشیم که شرایط در این کشور بهبود یابد. در غیر اینصورت، چیزی جز تشدید بحران ها و افزایشِ آمارِ مرگ های از روی ناامیدی، انتظار ما را نمی کشد.
--------------------------------------------------------------------------
***نویسندگان:
1: آنه کیس، وی استاد اقتصاد در دانشگاه پرینستون آمریکا است.
2: آنگس دیتون، وی برنده جایزه نوبل اقتصاد در سال 2015 است. وی استاد اقتصاد در دانشگاه پرینستون آمریکا است.
*لینک: https://www.project-syndicate.org/commentary/deaths-of-despair-covid19-american-inequality-by-anne-case-and-angus-deaton-2020-06
