به گزارش مهر، محمد اسماعیل اکبری، به ماهیت ویروس کرونا اشاره کرد و افزود: شاید تحلیل بیولوژیک ویروس آسان‌ترین راه برای انجام وظیفه امروز و فردای ما در کنار تجربیات و اکتسابات علمی باشد. این توده کروماتینی شبیه یک موجود زنده معمولی مورد نظر ما نیست بلکه زنجیره‌ای ژنتیکال است که با بهره‌گیری از گیرنده‌های تاجی شکل خود به آسانی به سطح سلول‌ها می‌چسبد و بدون داشتن گیرنده اختصاصی و بدون مجوز وارد سلول شده و با عبور از سیتوپلاسم سلولی به درون هسته سلولی وارد می‌شود.
وی ادامه داد: هسته سلول محل اصلی فرماندهی حیات با حضور ژن‌هایی است که روی کروموزوم‌ها قرار دارند. در هر سلول قریب ۳۰ هزار ژن وجود دارد که مرگ و بقا، سلامت و بیماری را اداره می‌کنند.
اکبری گفت: ویروس کرونا به عنوان یک مهمان ناخوانده، گروهی از ژن‌ها را مورد هجمه قرار داده و آنها را وادار به کپی‌سازی از خود می‌کند بدین معنی که ژن (ها) به جای نوشتن نسخه مناسب برای ادامه حیات و سپردن آن به پیامبران ژنتیکی و ساخت پروتیین‌های لازم، به کپی‌برداری از این ویروس مشغول می‌شود تاحدی که سلول‌های طبیعی از مسیر عملکردی خود خارج شده و رفتارهای غیرعادی انجام می‌دهند، که در اینجا تا امروز متوجه شده‌ایم طوفان سایتوکاینی که موجد التهاب خاص است در سلول‌ها پیدا می‌شود و این اتفاق منجر به کاهش و یا نابودی عملکرد اعضای حیاتی می‌شود.
وی افزود: ویروس کرونا اگرچه تمایل بیشتری به دستگاه تنفس دارد اما به همه ارگان‌ها نفوذ کرده و آنها را از کار می‌اندازد. شاید این دلیل اصلی نشانه‌های مختلف بیماری باشد، گاهی با نشانه‌های شبه سرماخوردگی گاهی با علائم چشمی، زمانی با سر درد و گاها با نشانه‌های گوارشی و پوستی اما اغلب بدون علامت خاص. اگر چه اصولی از عملکرد ویروس را شناخته‌ایم اما هنوز چهره و واقعیت بیولوژیک آن روشن نیست.
مشاور عالی وزیر بهداشت تاکید کرد: این ویروس تاکنون ۳۴ بار تغییر چهره داده است، در برخی مکان‌هایی که مهار شده برگشته و یا با چهره ای متفاوت اعلام حضور کرده است. از ایمنی ناشی از آن مطمئن نیستیم و مبتلایان جان به در برده ممکن است در مواجهه با حجم بیشتری از ویروس مجددا گرفتار شوند.
اکبری با عنوان این مطلب که ویروس کرونا مردنی نیست که او را بکشیم، افزود: او از مرگ میزبان خود هم راضی نیست زیرا او نیز نابود می‌شود و این دلیلی برای گسترش زیاد و مرگ پایین آن است. تنها راه مهار کرونا کنترل و به گوشه کشاندن آن است، بدین معنی که میزبانان این ویروس را به طور اعم چه در بیمارستان و با نشانه‌های حاد و بد باشند و چه در منزل، خیابان و محل کار با نشانه‌های خفیف یا بی‌نشانه باشند، باید در قرنطینه و نظارت کامل قرار داد تا نظام ایمنی میزبان شخصیت تهاجمی ویروس را کنترل کرده و آن را از تکثیر منصرف کند. این مفهوم مهار ویروس و ایمنی مردمان است که باید همگان آن را عمیقا بفهمند و به کمک دولت و حاکمیت عملیاتی کنند. تنها راه نجات، انجام وظیفه از سوی همه و شناخت علمی با قدرت پاسخگویی موثر است. با این حساب تاریخی برای رفتنش نداریم و عملکرد ماست که ممکن است مهار او را زود یا دیر اعلام کند.
