روزنامه جام جم نوشت: غروب 23 مرداد 98 صدای فریاد چند جوان از یکی از رستوران‌های دربند بالا رفت. چند جوان در رستوران درگیر شده و صاحب رستوران از شاگرد خود خواسته بود آنها را از رستوران بیرون کند.
بیرون رستوران جوانی به نام کاوه با چاقو ضربه‌ای به سینه امید زد و همراه دوستانش از مهلکه گریختند. رسیدگی به پرونده در دستور کار قضایی قرار گرفت.
با ردیابی‌های تخصصی 16 روز بعد از حادثه متهم به نام کاوه شناسایی و دستگیر شد.کاوه 19 ساله از همان ابتدا به درگیری منجر به قتل اعتراف کرد و پرونده برای رسیدگی به شعبه دهم دادگاه کیفری یک استان تهران ارجاع شد.
طرفین پرونده روز گذشته در دادگاه حاضر شدند.در ابتدای جلسه رسیدگی، مادر و پدر امید تقاضای قصاص قاتل فرزندشان را کردند.
مادر امید رو به قاضی گفت: «ما اهل و ساکن اهواز هستیم. پسرم برای پیدا کردن کار به تهران آمده بود. دوست همراهش می‌گفت در یک رستوران حوالی میدان امام‌حسین کار پیدا کرده بودند. او قهرمان رزمی‌کار بود و 16 مدال طلا و نقره و مقام کشوری داشت.نمی توانم از قصاص قاتل فرزندم گذشت کنم.»
سپس متهم برای دفاع از خود در جایگاه حاضر شد و گفت: «اتهامم را قبول دارم.شب حادثه همراه دو نفر از دوستانم و دو دختر به رستوران دربند رفته بودیم.درگیری ما با امید و دوستش از آنجا آغاز شد که من به او اعتراض کردم و گفتم چرا به ما زل زده‌اند.اما او ناراحت شد و گفت ما را نگاه نمی کرده است.بعد کار به فحاشی کشید و وقتی کارگر رستوران داشت ما را بیرون می کرد با امید دست به یقه شدیم و او با مشت ضربه‌ای به من زد که سرم گیج رفت.برای همین بیرون از رستوران وقتی دوباره درگیر شدیم با چاقو به او ضربه زدم.» قضات دادگاه بعد از دفاعیات متهم حکم به قصاص او دادند.
متهم بعد از شنیدن رای با گریه از اولیای دم تقاضای بخشش کرد و گفت: «شش ساله بودم که پدرم من و برادر و مادرم را رها کرد و از آن وقت دیگر حتی یک عکس از او ندیده‌ام.مادرم ما را به سختی بزرگ کرده است.از اولیای دم می خواهم به مادرم رحم کنند.»
