کرونا و چالش تمام عیار و سطح اول مدیریتی

گروه یادداشت بینندگان الف،   3990222061
کرونا و چالش تمام عیار و سطح اول مدیریتی

شاید با وجود و وفور شبکه های اجتماعی و اطلاع رسانی گسترده نیازی به ارائه مقدمه مفصل درباره تاریخچه، ابعاد و تبعات ویروس کووید 19 برای مخاطب امروزی نباشد. ویروسی که به سرعت مرزهای جغرافیایی را در نوردید و کشورهای مختلفی را درگیر نمود تا جایی که به مسئله اول امنیت ملی برای برخی از دولت ها تبدیل شد. اما هدف از نگارش این یادداشت پرداختن به چالش هایی ست که این ویروس مرموز پیش روی تصمیم گیران و مدیران در سطح اول مدیریتی قرار داده است. به همین منظور می توان از سه منظر متفاوت این چالش ها رو مورد تحلیل قرار داد.

1)  ماهیت بین رشته ای(interdisciplinary)  مدیریت بحران در تراز کووید 19:
با مرور رفتار ویروس کرونا چه در نحوه گسترش و چه تعداد موارد فوتی، و همچنین شیوه ها و سیاست های تدوین شده به منظور مهار این بیماری (تا به امروز)، تردیدی باقی نخواهد ماند که صرفا یک دستگاه دولتی و یا یک رشته یا تخصص علمی به تنهایی توان مقابله و مهار این ویروس را ندارد. به عنوان مثال، توصیه های پزشکان بدون در نظر گرفتن ملاحظات اقتصادی، شرایط و مختضات اجتماعی-جغرافیایی-فرهنگی، روانشناسی اجتماعی، نقش مهم رسانه و حتی روابط بین الملل به تنهایی تاثیر چشمگیری در مدیریت یک همه گیری با این وسعت نخواهند داشت. مصداق بارز مثال فوق، طرح مسئله قرنطینه شهرها در ابتدای ورود این ویروس به کشورمان بود. حال سوال اساسی اینجاست که آیا قرنطینه سراسری برای مدت نامعلوم بدون توجه به تبعات اقتصادی (برای کشوری که در حال تحمل بی سابقه ترین فشارهای تحریمی است)، ساختار اجتماعی و میزان فرمانبرداری مدنی شهروندان، پایش مبادی ورودی به کشور و مدیریت افکار عمومی امکانپذیر خواهد بود؟ از اینروست که مشارکت و تبادل نظر موثر بین کلیه دستگاه ها و ارگان ها اهمیت تعیین کننده ای در اتخاذ تصمیمات بهنگام و (نسبتا) دقیق پیدا می کند. البته این مشارکت قطعا به معنی مدیریت جزیره ای و غیرهماهنگ این دستگاه ها نباید باشد و لزوم تعریف یک تشکیلات مدیریتی یکپارچه و واحد بیش از پیش حیاتی است. تشکیلاتی که با نام "ستاد ملی مبارزه با کرونا" در ایران شناخته شده و در حال ساماندهی و مدیریت مبارزه با ویروس کروناست.

2) اهمیت مدیریت یکپارچه و فرماندهی واحد در مدیریت بحران:
به همان اندازه که همکاری بخش های مختلف از اهمیت ویژه ای در مدیریت بحران برخوردار است، به همان اندازه ایجاد هماهنگی و ارتباط بین دستگاه ها و زیرمجموعه های آنها مهم می باشد. بدیهیست که اتخاذ تصمیمات متناقض و ناهماهنگ نه تنها سبب اتلاف منابع و زمان می شود، بلکه منجر به ارسال پیام های نادرست و گمراه کننده به جامعه خواهد شد. تجربه همه گیری اخیر بار دیگر ثابت کرد که کلید طلایی عبور از بحران ها همراه کردن و همراه نگاه داشتن جامعه با تصمیمات کلان در مواقع حساس است. می توان طرح "فاصله گذاری اجتماعی" در اماکن عمومی و وسایل نقلیه عمومی را به عنوان نمونه در اینجا بکار برد. اگر سیاست های یک دستگاه مسئول باعث تشویق مردم به عدم جدی پنداشتن طرح فاصله گذاری اجتماعی در زمان نامناسب شود، نه تنها ریسک موج دوم پاندمی افزایش یافته، بلکه اعتماد عمومی نسبت به مصوبات سازمان ها و نهاد های بالادستی و پایین دستی کمرنگ شده و یا حتی از بین خواهد رفت. به همین دلیل وجود یک ستاد ملی متشکل از کارشناسان رشته های مختلف با اختیارات لازم که مصوباتش به عنوان مرجع تلقی شده و البته ضمانت اجرایی هم داشته باشد شرط لازم برای در امان ماندن از هرج و مرج در تصمیم گیری است.

3) تحلیل های ریسک و عدم قطعیت (uncertainty):
شاید بتوان با صراحت گفت که یکی از بارزترین شاخصه های ویروس کرونای جدید ناشناخته بودن و به تبع آن عدم وجود اطلاعات قطعی و آمار قابل اطمینان نزد محققان و کارشناسان است. اساسا وجود عدم آگاهی و قطعیت به مراتب ریسک تصمیمات و گزینه های موجود را افزایش داده و چالشی جدی بر سر راه تصمیم گیران قرار می دهد. بنابراین به کارگیری روش های علمی و دقیق جهت شناسایی، اندازه گیری و مدلسازی ریسک ها از جایگاه ویژه ای در مدیریت برخوردار است. مدیریت بحران و همه گیری نیز از این قاعده مستثنی نیست و به چهارچوب های کارشناسی جهت مدیریت و پاسخگویی به ریسک ها باید به دیده ابزاری کارآمد نگریست. در حالی که کلیدواژه "ریسک" و "مدیریت ریسک" به تناوب در متون علمی و دانشگاهی در کشورهای پیشرفته استفاده می شود، متاسفانه این شاخه از مدیریت در کشور ما حداقل در حوزه عمل مغفول مانده و نیاز به توجه بیشتری دارد.

در آخر باید به این نکته اشاره کرد که همه گیری کرونا اولین بحران در سطح ملی و جهانی نبوده و آخرین هم نخواهد بود. اما باید هوشیار بود که حفظ دستاوردها، مستندسازی و بررسی دقیق داده ها و روندها کمک شایانی به نحوه برخورد با بحران های مشابه خواهند نمود. درست اینجاست که تفاوت بین سازوکارهای کشورمان و کشورهای توسعه یافته ظاهر می شوند. در ایران اندکی پس از فروکش بحران همه چیز به فراموشی سپرده می شود، حال آنکه در برخی کشورها جزئیات این بحران به طور گسترده در دانشکده های مختلف مورد مطالعه قرار گرفته و در قالب مطاله موردی (case study)  تدریس شده تا در آینده مورد بهره برداری واقع شوند.

yektanetتریبونخرید ارز دیجیتال از والکس

پربحث‌های هفته

  1. جنگ ترکیبی خودمان، علیه خودمان!

  2. کارگری انگشتر ۵۰ میلیاردی را به صاحبش بازگرداند

  3. فرآیند بازگشت مالکیت زمین به حوزه علمیه امام خمینی در حال انجام است

  4. جلاد، به پایان سلام کن!

  5. بهادری جهرمی: مبالغ جرایم رانندگی متناسب با تورم افزایش یافت

  6. تورم چه زمانی تک رقمی می‌شود؟

  7. نرخ تعرفه‌های خدمات بهداشتی درمانی ۱۴۰۳ اعلام شد/ نرخ رسمی ویزیت ۵۰% گران می‌شود!

  8. کلید تحقق شعار سال ۱۴۰۳

  9. بازداشت سومین عامل حمله تروریستی در مسکو

  10. فرامرز اصلانی درگذشت

  11. علی‌ ضیاء و افتادن در باتلاقِ ابتذال!

  12. آقایان رئیسی و اژه‌ای! آیا در پیشگاه خدای متعال و امام‌زمان (عج) پاسخی دارید؟

  13. انتقام از پوتین؟

  14. ائتلاف ایران، روسیه و چین تبدیل به کابوسی برای آمریکا می‌شود

  15. علم‌الهدی: امروز در کشور از آثار تحریم اقتصادی آمریکا مشکلی حس نمی‌کنیم

  16. سلبریتی‌ها چگونه با اعصاب مردم بازی می‌کنند؟

  17. رئیس سازمان برنامه و بودجه: تورم را وارد کانال ۲۰ درصد می کنیم/ تلاش برای رسیدن به رشد اقتصادی ۸ درصدی

  18. بازگشت احتمالی ترامپ چه تاثیری بر اقتصاد ایران دارد؟

  19. افزایش ١٧٠ درصدی حداقل حقوق کارگران در دولت سیزدهم

  20. خط و نشان حقوقی ایران برای کویت

  21. هشدار سخنگوی پلیس به رانندگان نوروزی؛ آمار تصادفات هولناک است!

  22. وزیر اقتصاد: در سال ۱۴۰۲ رکورد بیشترین سرمایه‌گذاری خارجی واقعی در ۱۶ سال اخیر شکسته شد

  23. کولرهای گازی بلای جان صنعت برق

  24. منظور: تخصیص ارز کشور برای واردات خودرو به صرفه نیست

  25. رشد نقدینگی ۱۸ درصد کاهش یافت

آخرین عناوین