خبر ورزشی نوشت: فصل ۱۴-۲۰۱۳ برای اوساسونا به شکل بدی به اتمام رسید. اوساسونا تا هفته‌های پایانی برای بقا در لالیگا امید داشت ولی در نهایت با قرار گرفتن روی پله ۱۸ و یک امتیاز کمتر از آلمریا، به دسته دوم سقوط کرد.

چند ماه پس از سقوط این تیم فاش شد که مدیران وقت باشگاه در هفته‌های پایانی به چند بازیکن تیم‌های دیگر رشوه داده‌اند تا یا باعث شکست تیم‌شان شوند یا برابر تیم‌هایی که رقیب اوساسونا در راه بقا بودند، محکم و خوب بازی کنند.

سه بازیکن رئال بتیس در میان آن بازیکنان بودند. باشگاهی که سقوطش قطعی بود ولی سران اوساسونا با پرداخت یک میلیون یورو یورو به ژاوی تورس، آمایا و یوردی فیگراس، آنها را برای ارائه بازی خوب مقابل وایادولید تهییج کردند.

ماه گذشته دادگاه، حکم نهایی را در مورد این سه بازیکن اعلام کرد و بر این اساس یوردی آمایا و ژاوی تورس به یک سال حبس و ممنوعیت از فعالیت های فوتبالی برای دو سال محکوم کرد. هر دو بازیکن قصد فرجام‌خواهی دارند.

مربی بتیس در مقطع پایانی فصل، گابریل کالدرون بود. سرمربی آرژانتینی سابق پرسپولیس که در مصاحبه با نشریه‌ای بی‌سی سویا به حکم علیه بازیکنان سابقش واکنش نشان داد: من همیشه حامی عدالتم و از آن پشتیبانی می‌کنم. قطعا دادگاه با مدارک و اطلاعات کافی حکم صادر کرده است و نمی‌دانم که این دو بازیکن درخواست فرجام خواهند داد یا خیر و این به من هم ارتباطی ندارد. اگر اشتباه شده باشد، حکم تصحیح خواهد شد؛ در غیر این صورت باید حکم خود را بپذیرند. آمایا و تورس در آن بازی حضور نداشتند و به دلیل مصدومیت غایب بودند. وقتی هدایت بتیس را قبول کردم، می‌دانستم که چالش دشوار و شاید غیرممکنی باشد و سقوط به نظر قطعی می رسید. برایم همه چیز دردناک بود. با این حال برای نجات بتیس، شور و اشتیاق زیادی داشتم و به خودم گفتم که به بتیس می‌روم و اگر قرار باشد بمیرم، با بتیس خواهم مرد. وقتی سقوط قطعی شد، حرف ها و شایعات زیادی مطرح کردند. خطاب به بازیکنانم گفتم که باید از حیثیت باشگاه در بازی‌های باقیمانده دفاع کنند. شاید نتوانستیم مانع سقوط تیم شویم اما هر کسی انگیزه‌ای برای پیروزی ندارد، همین‌جا بگوید. به بازیکنانم گفتم که علی رغم سقوط، باید تا روز آخر با تمام توان بجنگیم و پیروز شویم.

کالدرون ادامه داد: هر دو بازیکنی که محکوم شده‌اند، در برابر وایادولید به میدان نرفتند. من نمی‌دانم آیا با دیگر بازیکنان در این زمینه صحبت کرده بودند یا خیر ولی به عنوان مربی، چیز مشکوکی احساس نکردم. ما شکست خوردیم چون تیم مقابل بهتر بود نه اینکه یک یا دو بازیکن من عمدا کم کاری کردند. اگر چیزی حس می‌کردم، حتما علنی مطرح می‌کردم. به اعتقاد من، اگر پولی به بازیکن از سوی تیمی دیگر برای پیروز شدن پرداخت می شود، قانونی است. من هرگز از بازیکنی که برای شکست تیمش تلاش می‌کند، حمایت نمی‌کنم. پاداش برای پیروز شدن، انگیزه‌های شخصی را بالاتر می برد و در نهایت، سودش به کل تیم خواهد رسید. پادش برای مساوی کردن یا شکست اما حکایتی دیگر دارد.