عصر ایران به نقل از «هلث لاین» نوشت: «التهاب همانند یک شمشیر دولبه است و اگر چه مقدار اندک و کوتاه مدت آن می‌تواند مفید باشد اما التهاب مزمن و بیش از حد مضر است. التهاب یک واکنش طبیعی بدن به پاتوژن‌ها یا عوامل بیماری‌زا، مانند باکتری‌ها و ویروس‌ها، یا آسیب‌دیدگی‌ها، مانند بریدگی و خراشیدگی است. در واکنش به این محرک های التهابی بدن پیام‌رسان های شیمیایی ویژه ای مانند هیستامین، پروستاگلاندین ها و برادی‌کینین ترشح می کند که یک واکنش ایمنی برای مقابله با پاتوژن ها یا بهبودی و ترمیم بافت آسیب دیده را موجب می شود. واکنش التهابی ممکن است حاد یا مزمن باشد که در موارد حاد چند روز ادامه داشته و التهاب مزمن بیش از شش هفته طول می کشد.

اگرچه التهاب نخستین خط دفاعی بدن در برابر آسیب دیدگی یا عفونت است، التهاب مزمن می تواند مضر بوده و به بافت ها و اندام های بدن آسیب برساند. التهاب مزمن می تواند در نتیجه عفونت ها یا آسیب دیدگی های درمان نشده، یک اختلال خودایمنی مانند آرتریت روماتوید، یا عادات سبک زندگی، به ویژه رژیم غذایی شکل بگیرد.

لبنیات و اجزای آن

محصولات لبنی از شیر پستانداران مانند گاو و بز تولید شده و شامل مواردی مانند پنیر، کره، ماست، بستنی و کفیر می شوند.

شیر و محصولات لبنی حاوی مواد مغذی بسیاری هستند که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:

پروتئین

شیر و ماست حاوی پروتئین هستند که به راحتی گوارش شده و جذب بدن می شود.

کلسیم

شیر، ماست و پنیر سرشار از کلسیم هستند که یک ماده معدنی ضروری برای عملکرد درست اعصاب و عضلات و همچنین برای سلامت استخوان محسوب می شود.

ویتامین D

در بسیاری از کشورها شیر گاو با ویتامین D غنی می شود که یک ماده مغذی ضروری برای سلامت استخوان، عملکرد درست سیستم ایمنی و کنترل التهاب محسوب می شود.

پروبیوتیک‌ها

ماست و کفیر حاوی پروبیوتیک ها هستند که باکتری هایی مفید برای تقویت سلامت روده و سیستم ایمنی هستند.

ویتامین‌های B

شیر و ماست منابع خوبی برای ریبوفلاوین (ویتامین B2) و ویتامین B12 هستند که هر دو از تولید انرژی و عملکرد عصبی پشتیبانی می کنند.

اسید لینولئیک کونژوگه

محصولات لبنی از جمله منابع خوب برای اسید لینولئیک کونژوگه، نوعی اسید چرب مرتبط با چربی سوزی و فواید سلامت دیگر هستند.

افزون بر این، شیر و محصولات لبنی پرچرب سرشار از چربی های اشباع هستند و به همین دلیل است که برخی معتقدند این محصولات موجب التهاب می شوند. در شرایطی که لزوما التهاب‌زا نیستند، چربی های اشباع ممکن است التهاب موجود را با افزایش جذب مولکول های التهابی لیپوپلی‌ساکاریدها تشدید کنند. همچنین، مطالعات مشاهده ای مصرف شیر و محصولات لبنی را با افزایش خطر آکنه، یک شرایط التهابی، در نوجوانان و جوانان مرتبط دانسته اند. افزون بر این، برخی افراد ممکن است نفخ، کرامپ، و اسهال را پس از مصرف لنبیات تجربه کنند و این علائم را با التهاب پیوند دهند؛ اگرچه احتمالا این علائم با ناتوانی در گوارش قند شیر به نام لاکتوز مرتبط هستند.

در هر صورت، افراد بسیاری از مصرف شیر و محصولات لبنی به واسطه ترس از بروز و افزایش التهاب پرهیز می کنند.

لبنیات و التهاب

روشن است که مصرف برخی مواد غذایی از جمله میوه ها و سبزیجات می تواند التهاب را کاهش دهد؛ در شرایطی که برخی مواد غذایی دیگر مانند گوشت های فرآوری شده، نوشیدنی های شیرین شده با شکر و غذاهای سرخ شده می توانند موجب التهاب شوند.

با این وجود اگر شما به پروتئین موجود در شیر آلرژی نداشته باشید، به طور دقیق مشخص نیست که مصرف لبنیات موجب التهاب می شود یا خیر. برخی مطالعات نشان از بروز التهاب به واسطه مصرف لبنیات حکایت دارند، در شرایطی که برخی دیگر چنین چیزی را نشان نداده اند. این نتایج مختلط در نتیجه تفاوت ها در عواملی مانند طراحی و روش های مطالعه، وضعیت جمعیتی و سلامت شرکت‌کنندگان در مطالعه، و ترکیب رژیم غذایی شکل می گیرند.

یک بررسی از ۱۵ کارآزمایی کنترل شده که بین بازه زمانی ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۸ انجام شده و به صورت تصادفی انتخاب شده بودند هیچ اثر التهابی ناشی از مصرف شیر یا محصولات لبنی در بزرگسالان سالم یا بزرگسالان مبتلا به اضافه وزن، چاقی، دیابت نوع یا سندرم متابولیک را نشان نداد. در مقابل، این بررسی اظهار داشت که مصرف لبنیات با یک اثر ضد التهابی ضعیف در این افراد همراه بوده است. این یافته ها مشابه نتایج یک بررسی دیگر از ۸ مطالعه کنترل شده به طور تصادفی انتخاب شده بود که هیچ اثری از مصرف شیر بر نشانگرهای التهابی در بزرگسالان دارای اضافه وزن یا چاق را نشان نداد.

یک بررسی دیگر با حضور افراد جوان که در بازه سنی ۲ تا ۱۸ سال قرار داشتند هیچ مدرکی مبنی بر این که مصرف محصولات لبنی پرچرب موجب افزایش مولکول های التهابی اینترلوکین-۶ و فاکتور نکروزدهنده تومور آلفا را نشان نداد. در شرایطی که شواهد فعلی ارتباطی بین لنبیات و التهاب را نشان نمی دهند، به پژوهش های بیشتر برای بررسی این که آیا هر محصول لبنی یا کدام مولفه یا ماده مغذی در آنها موجب افزایش یا کاهش التهاب می شود، نیاز است. به عنوان مثال، مطالعات مشاهده ای، مصرف ماست را با کاهش متوسط خطر دیابت نوع ۲، یک بیماری مرتبط با التهاب مزمن، پیوند داده، در شرایطی که مصرف پنیر با افزایش متوسط خطر این بیماری مرتبط بوده است.