فارس نوشت: در بحبوحه شیوع کووید19 خرید الکل در آمریکا از دستمال توالت یا تخم مرغ راحت تر شده است.
در سطح آمریکا فرمانداران در حال لحاظ کردن فروشندگان الکل به عنوان کسب و کاری که باز بودن آن ضروری است و سهل گرفتن ممنوعیت ها برای حمل مشروب به خانه و تحویل درب منازل هستند. هدف از این اقدام آنها باز نگه داشتن رگ حیاتی اقتصادی برای گروهی از کسب و کارهای کوچک است.
آیا فروشندگان الکل واقعا جزو صنف هایی هستند که باز بودن آنها ضروری است؟ طبق اعلام دولت فدرال طی 30 روز گذشته، کمی بیش از نیمی از آمریکاییان 18 ساله و بزرگ تر (55.3 درصد) مشروبات الکلی نوشیده اند؛ اندکی بیش از یک چهارم در این کار افراط کرده اند و از هر 17 نفر یک نفر (5.8 درصد) دچار نوعی ناهنجاری در مصرف الکل از متوسط تا شدید هستند.
برای آن عده از کسانی که در این گروه آخر جای می گیرند و عملا به الکل وابستگی دارند، این ماده واقعا می تواند کالایی ضروری باشد.
اما شواهدی که تاکنون در این همه گیری به دست آمده، نشان می دهند که مردم به طور کلی الکل بیشتر و در مقادیر زیادتری خریداری می کنند. من به عنوان کسی که 30 سال را صرف مطالعه پیرامون ارتباط بین سیاستگذاری های مربوط به الکل و سلامت عمومی کرده ام، می دانم که این روند به احتمال زیاد به افزایش شدیدی در ناهنجاری های مصرف الکل در سال های پیش رو منتج می شود.
آنگونه که «نیلسن» برآورد می کند، طی یک هفته منتهی به 14 مارس فروشندگان الکل نظیر مشروب فروشی ها و سوپرمارکت ها شاهد افزایش فروش 27.6 درصدی مشروبات خود بوده اند. فروش جعبه های 3 لیتری 53 درصد افزایش یافته فروش الکل آنلاین نیز در این هفته به نسبت سال قبل 42 درصد رشد نشان می دهد.
بدون شک بخشی از این افزایش مربوط به کسانی است که قصد دارند بر ذخیره مشروبات خود در خانه اضافه کنند، به خصوص با توجه به اینکه در بسیاری از مناطق بارها و رستوران ها تعطیل هستند. ولی ما این را نیز از تجارب و مطالعات قبلی می دانیم که در دوره های فشارهای اقتصادی و روانی نظیر وضعیت فعلی، دو عامل بر مصرف الکل تاثیر دارد. مردم پول کمتری برای هزینه کردن برای الکل دارند که آنها را به کاستن از هزینه ها سوق می دهد و همزمان احتمال اینکه آنها برای تسکین استرسی که در خود احساس می کنند الکل بیشتری بنوشند، بیشتر می شود. به طور خلاصه آنها مقادیر بیشتری از الکل های ارزان قیمت را خریداری می کنند.
این افزایش در مصرف الکل دو تاثیر کوتاه و بلند مدت بر سلامتی و ایمنی دارد. در کوتاه مدت سوء مصرف الکل چندین جنبه از واکنش سیستم ایمنی بدن را سرکوب می کند و بر توانایی ریه ها برای مبارزه با عفونت هایی نظیر کووید19 به طور خاص تاثیر می گذارد.
افزایش فروش خیابانی الکل و مصرف خانگی آن نیز احتمالا بر خشونت های بین فردی تاثیر می گذارد. افزودن الکل بر یک وضعیت خشونت آمیز احتمالی، تاثیری چون افزودن نفت روی آتش دارد. به نسبت نوشیدن در یک بار یا رستوران، فروش های خیابانی الکل به احتمال بیشتر با جرایم خشونت آمیزی همراه هستند. در چندین شهر افزایش جرایم مربوط به اموال خصوصی به دنبال این همه گیری گزارش می شود، بعلاوه افزایش در خشونت های خانگی. سوء رفتار با کودکان نیز ممکن است افزایش پیدا کند، در حالی که داده های کشوری فعلا در دسترس نیستند، یک بیمارستان در فورت ورث گزارش کرده که معمولا در هر ماه شاهد 8 مورد از این قبیل افراد بوده، اما اکنون ظرف یک هفته 6 مراجعه کننده داشته است.
در مورد اثرات دراز مدت باید گفت که یک مطالعه در مورد اثرات شیوع سارس در کارکنان بیمارستانی پکن در سال 2003 نشان داده است که سه سال بعد از قرنطینه یا حضور در محیط های کاری پر خطر نظیر بخش های مختص درمان بیماران مبتلا به بیماری تنفسی، احتمال سوءمصرف الکل یا نشانه های وابستگی بسیار افزایش داشته است. قرار داشتن بیشتر در معرض عوارض حمله تروریستی یازدهم سپتامبر در مرکز تجارت جهانی، بعد از یک سال با نوشیدن بیشتر همراه بوده و یک یا دو سال پس از این حادثه موارد بیشتر وابستگی به الکل را موجب شده است . بعد از گردباد ریتا مصرف الکل در نوجوانان در لوئیزیانا افزایش پیدا کرده بود. این آمار می گویند که در طول بحران ویروس کرونا مردم الگوهای نوشیدن شدیدتر الکل را در پیش می گیرند که خود را در افزایش نرخ های آتی در ناهنجاری های مصرف الکل نشان خواهد داد.
با وجود آنکه فرمانداران فروش الکل را ضروری اعلام می کنند، شهرها همچنان می توانند از اهرم های سیاستگذاری خود برای کاستن از مشکلات ناشی از مصرف الکل استفاده کنند. پیش از شیوع ویروس کرونا «سیتی هلث»، پروژه متعلق به «بنیاد دوبیمو» و «کیسر پرماننته» 40 تا از بزرگ ترین شهرهای کشور را از این نظر رتبه بندی کردند که آیا آنها باید فروش الکل را در داخل مرزهای خود مشمول مقررات حقوقی اعلام کنند یا خیر.
شهرهای واقع در رتبه 8 این فهرست می توانند در مورد فروشگاه های الکل خود قانونگذاری کنند، از جمله محدود کردن ساعات و روزهای فروش، در نظر گرفتن حداکثر میزان قابل خرید و ممنوعیت اعمال تخفیف در قیمت که عاملی شناخته شده در افزایش مصرف الکل محسوب می شود. در صورت لزوم آنها می توانند فروشگاه ها را تعطیل نیز کنند.
تمهیدات و گزینه ها
مطالعات زیادی وجود دارند که نشان می دهند تعداد فروشگاه هایی که در یک منطقه نسبت به فروش الکل مبادرت می کنند و نحوه ارائه الکل و فروش آن، از جمله شاخصه های مهم بر سلامت عمومی هستند. کارگروه «خدمات بازدارنده اجتماع» به این نتیجه رسیده است که محدود کردن هم تراکم فروشگاه ها در یک منطقه و هم ساعات و روزهای مجاز به فروش از جمله تمهیدات موثر در کاهش مشکلات ناشی از الکل محسوب می شوند.
گزارش های شفاهی زیادی در این مورد وجود دارد که فروشگاه ها تعداد رول های دستمال توالتی را که مشتریان می توانند خریداری کنند محدود کرده اند، با این حال مردم همچنان می توانند سبد خرید خود را از بطری های نوشیدنی های الکلی پر کنند. مسئولین امر در هر سطحی از جمله در شهرها لازم است نسبت به اثرات احتمالی تشدید سوء مصرف الکل در مواقعی نظیر وضعیت فعلی آگاه باشند و از اهرم های سیاستی در حیطه اختیارات خود برای تخفیف این اثرات استفاده کنند.
