اگر از تمامی اندیشمندان و پزشکان و متخصصان سراسر جهان سوال شود که بهترین و موثر ترین راهکار برای مقابله با کرونا چیست؟ قطعا یک پاسخ واحد از تمامی آنها خواهید شنید : قرنطینه ! و طبعاً بهترین نوع قرنطینه نیز ، قرنطینه کامل است که مردم از خانه های خود نیز خارج نشوند .
این مدل همان روشی است که دولت چین در مورد شهر وهان اجرا کرد و مردم جز برای خرید مایحتاج آنهم یک بار در هفته ، حق خروج از منزل نداشتند . کم و بیش این مدل در برخی کشورها مانند ایتالیا و اسپانیا نیز اجرا شد . اگر چه به دلایلی نتوانستند مانندچین موفق باشند .
اما سوال اصلی این است که آیا این مدل در کشورهای دیگر نیز قابل اجراست؟ زیرا قرنطینه کامل آسیب جدی به اقتصاد کشور ها وارد می آورد و تولید و اشتغال را متوقف می کند . دقت کنیم که چین نیز فقط یک استان خود را قرنطینه کامل کرد اما دیگر استانهای پهناور چین ، قرنطینه کامل نداشته و صرفاً توصیه های پزشکی از قبیل بهداشت فردی و اجتماعی را رعایت کردند .
اما در مورد ایران که تمام کشور درگیر ویروس کروناست ، قرنطینه کامل به معنای تعطیلی اقتصاد کشور و آسیب جدی به اقشار کم در آمد جامعه است .
طبعا کشور های ثروتمند ، قادر هستند تا مدتی اقتصاد خود را بحالت نیمه تعطیل و یا تمام تعطیل دربیاورند تا با ویروس کرونا مقابله نمایند زیرا آنها منابع مالی کافی برای مقابله با آن را در داخل و خارج کشور خود دارند .
اما ایران در شرایط فعلی اقتصادی که دچار تحریم های شدید ظالمانه است و رشد منفی یا صفر اقتصادی دارد بسختی میتواند اقتصاد خود را بحالت نیمه تعطیل در آورد زیرا وضعیت اقتصادی کشور و منابع مالی دولت ، کفاف مقابله آثار اقتصادی پس از قرنطینه را نمی دهد .
بخش قابل توجهی از منابع ارزی دولت هم اکنون به دلیل تحریم ها در کشور های دیگر بلوکه شده است و دولت دسترسی به آن را ندارد . از سوی دیگر منابع ریالی دولت نیز تحت فشار است و فروش نفت نیز به سختی صورت می گیرد .ضمن آنکه قیمت نفت نیز شدیداً کاهش پیدا کرده است . لذا تحقق در آمد های مالیاتی دولت نیز بعید به نظر میرسد .در واقع حتی اگر کرونا هم نبود سال جاری برای کشور ، سالی سخت از نظر اقتصادی بود . با پدیده کرونا نیز بخشی از منابع دولت در اختیار کرونا قرار گرفته و وضعیت را بغرنج تر نموده است .
بنابراین عملاً برای دولت قرنطینه کامل امکان پذیر نیست . زیرا اگر با قرنطینه کردن کشور ، از موضوع کرونا خلاص یابیم ؛ با یک اقتصاد کاملا ورشکسته و بیکاری فراوان روبرو خواهیم شد که برای مردم تحمل ناپذیر است .
دولت راه حل وسط را انتخاب کرده که هم اقتصاد کشور تا حدودی بچرخد و هم با ویروس جدید مقابله نماید و آن راه حل فاصله فیزیکی یا اجتماعی است .
طبعاً بخش عمده ای ازمسئولیت مقابله با کرونا در این طرح بعهده مردم خواهد بود که برای نجات اقتصاد کشور و نیز رهایی از ویروس ، دستورات بهداشتی را به دقت رعایت نمایند . در غیر اینصورت سلامت جامعه و متعاقب آن اقتصاد کشور نیز به خطر خواهد افتاد .
طرح فاصله گذاری اجتماعی دولت از این منظر به شکل کلان آن قابل دفاع است . ضمن آنکه دولت راه حل دیگری برای کشور نداشت و این انتخاب بین بد و بدتر صورت گرفت .اگر چه از نظر شکل اجراء و جزئیات طرح ، انتقاداتی نیز به آن وارد است .