در برنامه ای که از شبکه ۱ هلند پخش شد، یک پزشک طب اروژانس تعریف می کند که او چطور به مرد ۸۳ ساله ای که به کرونا مبتلا شده مجبور است بگوید که علی رغم اینکه شرایط او جوری است که نیاز به بستری در آی سی یو دارد اما چون شانس کمی برای زنده ماندن دارد او را به آنجا منتقل نخواهد کرد. آن پیرمرد می گوید اما من هنوز حالم خوب است و از زندگی لذت می برم و حتی در یک گروه موسیقی ساز می نوازم. آن پیرمرد دوست داشت زنده بماند، پیرمردی که به گفته این پزشک یک عمر زحمت کشیده و با دست های خودش این کشور را ساخته است...

در این لحظه به بینندگان اعلام می شود که آن فاکتور هایی که بر اساس آن باید تصمیم بگیرند که بیمار را به آی سی یو منتقل نکنند، چه چیزهایی هستند (بیماران با مشکلات قلبی و یا ریوی و یا بیمارانی که کمتر از یک سال امید به زندگی دارند، و افرادی که ضعیف هستند). در این لحظه افراد دور میز شروع به ابراز همدردی با این پزشک می کنند که مجبور است این نوع تصمیمات را بگیرد، و بیننده را متوجه بار سنگین این مسائل بر دوش پزشکان می کنند. بعد پزشک سعی می کند این پیام را به مردم برساند که ای مردم شروع کنید و از همین حالا در مورد این مساله فکر کنید و خودتان را آماده کنید که در زمان تصمیم گیری شوکه نشوید و بتوانید این تصمیم را راحت تر بگیرید و بپذیرید. البته نکته قابل تامل این است که تصمیم بستری شدن یا نشدن در بخش مراقبت های ویژه را بیمار نمی گیرد، این تصمیم پزشک است‌، حتی اگر بیمار خودش راغب باشد که برود، اگر پزشک نخواهد این اتفاق نمی افتد. 

این پست را نگذاشتم برای اینکه پزشکان هلند و تصمیم هایشان را قضاوت کنم، چه بسا که این تصمیم گیری ها برای پزشکان هم بسیار سخت و دردناک است. اما به نظرم نکته مهم و قابل تامل این برنامه این است که در کمال آرامش و با ابراز همدردی و مهم تر از همه از زبان یک پزشک، این را به مردم اعلام می کنند و وانمود می کنند که چاره دیگری ندارند و این تنها راه است برای اینکه از این شرایط بتوانند عبور کنند، آن هم در کشوری که جزو ثروتمندترین و موفق ترین کشورهای اروپا است و قطعا اگر بخواهند می توانند شرایط را به شکلی مدیریت کنند که نیاز به گرفتن این تصمیمات سخت نباشد... این نوع برخوردها که در جامعه غرب به وفور دیده میشود نشان دهنده بحران تمدن در این کشور ها است، تمدنی که اساسش صرفا بر موازین مادی استوار است و دولت مردان بر اساس نفع و زیان اولویت بندی می کنند و نه ارزش های انسان دوستانه... این روزها کرونا عمق این بحران را به خوبی نمایان کرد...