به گزارش الف و به نوشته نیویورک تایمز، ترامپ می خواهد برای احیاء اقتصادی آمریکا، کارگران را در شرایط واگیری سراسری کرونا، به مراکز اقتصادی فراخواند، که این مساله فاجعه آفرین خواهد بود. 

<<استراژی دونالد ترامپ برای انتخاب مجدد در روزهای اخیر دو مسیر داشت. نخست، مسیری که می توانست میلیون ها فرصت شغلی را نجات داده، ترامپ را برای بسیاری از مردم به یک قهرمان مردمی تبدیل کند و احتمالا مانع از یک رکود اقتصادی دیگر شود. دومین مسیر، می توانست با هرج و مرج همراه شده، اختلافات دوحزبی را تعمیق کرده و تمام تقصیرهای شیوع کرونا را گردن رسانه ها، چین و کاخ سفید در دوران اوباما بیندازد. و البته آشکار است که ترامپ با بی توجهی های شناخته شده خود، در این لحظه حساس، مسیر دوم را برانگیخت.>>
<< تا همین امروز هم شاهد کشتار جمعی مردم بوده ایم. هفته پیش بود که بیش از سه میلیون آمریکایی برای دریافت مزایای بیکاری اقدام کردند، بخشی از آن به خاطر پاسخ دولت لجباز به تعطیلی های اقتصادی ناشی از کرونا بود... آقای ترامپ می توانست کنگره را تحت فشار قرار دهد و به رهبران اروپایی نظیر دولت انگلیس، بپیوندد و پیشنهاد دهد اقتصاد آمریکا در همان جا "بی حرکت" باقی بماند. دانمارک، هلند و انگلیس هر سه متعهد شده اند اگر کارگران اخراج نشوند، دستکم بخشی از حقوق آنها را بپردازند.>> 
به نوشته نیویورک تایمز اما ترامپ ظاهرا می خواهد کارگران، احتمالا از اوایل آوریل، به آغوش بیماری همه گیر کرونا بازگردند تا اقتصاد آمریکا از سرگرفته شود؛ اقدامی که به گفته کارشناسان، موارد ابتلا به کرونا را به صورت غیرقابل کنترل افزایش داده و عملا آنها را در میانه راه مبارزه با کرونا، شکست خواهد داد. << این که آگاهانه کارگران را در موقعیتی خطرناک قرار می دهند تا بازار به حرکت در آید، بدون شک اقدامی ظالمانه است و آشکارا اشتباه است،  حتی از منظر اقتصادی.>>
<< آقای ترامپ با این درخواست کوته بینانه، اساسا به قماری گسترده روی آورده است که نشان می دهد چندقطبی گریِ سیاسی، مهم تر و قوی تر از قربانیان ویروس کرونا است. او با اتخاذ روش های معمولی جنگ طلبانه خود علیه رسانه ها، امیدوار است قرائت های موجود درباره علل شیوع ویروس را تغییر دهد.>>
<< اقدام مکرر رئیس جمهور را در نظر بگیرید که این بیماری همه گیر را ویروس چینی می خواند. از نظر آقای ترامپ، استفاده از چنین لحنی، تاکتیکی بسیار اختلاف برانگیز است. این اقدام به ایجاد یک دشمن علیه جبهه او منجر می شود آن هم به بهای تشدید نفرت های نژادی علیه مردم آسیا در سراسر جهان...>>
<< خواسته آقای ترامپ برای پایان دادن به جداسازی اجتماعی (برای مقابله با کرونا) نیز از الگویی مشابه پیروی می کند. توجه کوته بینانه رئیس جمهور و دغدغه کم عمق وی به شاخص صنعتی داو جونز (درباره بازار سهام)، همه و همه وی را ترغیب می کند راهکار اقتصاد احیا شده را درپی بگیرد. البته تنها رئیس جمهور است که چنین قدرتی ندارد، اما ایالت ها دارند. و بیشتر ایالت ها احتمالا از مردم می خواهند که در خانه بمانند. با این وضع ترامپ بهانه ای خواهد داشت تا رسانه ها و فرمانداران دمکرات را برای عواقب اقتصادی این راهکار مقصر جلوه دهد. این گونه است که رئیس جمهور با شیطانی ترین شیوه مالی، از این سیاست اشتباه به نفع خود بهره می جوید: کارگران که بدون حمایت های کافی رها شده اند، در قرنطینه گسترده بیش از پیش متضرر خواهند شد و احتمالا از کارشناسان پزشکی و رسانه های طرفدار جداسازی اجتماعی متنفر خواهند شد. اقای ترامپ هم می تواند علیه تصمیم ایالت ها برای تمدید قرنطینه بتازد و مزورانه با کارگران در مقابل نخبگان هم آوا شود. و نهایتا رئیس جمهور احتمالا خواهد گفت که بسیاری از آنها می توانند به راحتی از منزل دورکاری و شغل خود را حفظ کنند.>>
<< شاید رئیس جمهور احساس کند این یک بازی برد-برد است. اگر ایالت ها پیشنهاد ترامپ را نادیده گرفته و پیش از روز انتخابات ویروس را شکست بدهند، ترامپ می تواند ادعای پیروزی کند. و البته در احتمالی دیگر که بسیار بعید است، ویروس در سایر بخش های کشور - مانند آنچه که در سیاتل، شهر نیویورک و نیواولئان انجام می دهد- خرابی به بار نیاورد که در این صورت ترامپ می تواند از جانب دمکرات ها و رسانه ها، ادعای تهدید افکنی کند.><< در همین حال بحث های مربوط به ویروس، از مساله نیازمندان و آمادگیِ بسیار بد دولت ترامپ منحرف خواهد شد. این بیماری همه گیر از کابوس ترامپ – که شامل بحرانی از تجهیزات پزشکی و تدارکات بوده و مستلزم رهبری و همدردی است- به اتاق فرمان وی تبدیل خواهد شد...اقای ترامپ از شیوع همه گیر کرونا به عنوان ابزاری برای تشدید اختلافات استفاده می کند. در شرایط عادی این تاکتیک موثر خواهد بود اما اوضاع عادی نیست... ترامپ که با تهدیدات رو به فزون و گسترده مواجه شده، تصمیم گرفته است به جای مقابله با این بحران، با آن کنار بیاید. این استراتژی خطر خسارت های گسترده ای برای ما درپی دارد...>>