به گزارش ایسنا، وقتی آسیبی به نخاع وارد می‌شود، در ناحیه صدمه‌دیده واکنش‌های پاتولوژیک و التهابی اتفاق می‌افتد که منجر به ایجاد محیط مهاری و تحلیل رفتن آکسون‌ها می‌شود و در نهایت ناتوانی حرکتی ایجاد می‌کند. به همین علت، استفاده از درمان‌های ترکیبی که جنبه‌های مختلف آسیب را هدف قرار می‌دهند موثرتر از درمان‌هایی است که تنها بازسازی بافت ناحیه آسیب‌دیده را تسهیل می‌کنند.

به‌منظور توسعه درمان‌های ترکیبی، دکتر سحر کیانی، دکتر محمد صادق نوربخش، زهرا نمازی و همکارانشان در پژوهشگاه رویان و دانشگاه سمنان، سیستم رهاکننده داروی دوتایی را طراحی کردند که با هدف ترمیم ضایعات نخاعی در حیوان مدل آزمایشگاهی یک داروی محافظ سلول‌های عصبی (مینوسایکلین هایدروکلراید) و یک داروی ترمیم‌کننده بافت عصبی (پاکلیتاکسل) را رهاسازی می‌کرد. بدین منظور دارو ‌های نام‌ ‌برده درون کپسول‌هایی از جنس پلی‌مرهای سازگار با محیط‌ ‌های زیستی (آلژینات و PLGA) قرار داده شدند. سپس کپسول‌های حاوی هر دو نوع دارو یا یکی از آنان به محل ضایعه نخاعی در حیوان مدل آزمایشگاهی تزریق شد.

نتایج این پژوهش که در مجله بین‌المللی Journal of Controlled Release به چاپ رسیده است، نشان داد، استفاده هم‌ ‌زمان از دو دارو ظرف هفت روز منجر به کاهش التهاب می‌شود و پس از ۲۸ روز کم شدن بافت اسکار و افزایش بازسازی سلول‌های عصبی قابل مشاهده است.

علاوه بر این، بررسی‌ها بهبود سریع و پایدار حرکت در حیوانات مدل ضایعه نخاعی که هر دو دارو را هم‌ ‌زمان دریافت کرده بودند، نشان داد.

این پژوهش سیستم رهاسازی دوتایی دارویی جدیدی را معرفی کرد که می‌تواند پس از ارزیابی‌های تکمیلی برای طیف وسیعی از ضایعات سیستم عصبی مورد استفاده قرار گیرد.